***** دل نوشته هايمان با خدا.....واگويه هاي رمضانيه ******

[نسيم]

 
اينجا ابعاد مناسبي دارد. براي نوشتن، خنديدن، گريه كردن، تنها بودن و....

نه آنقدر بزرگ است كه خلوتش آدم را به وحشت بياندازد و نه آن قدر كوچك كه آدم احساس خفگي كند .....
****************************************************************************************

**وقتي مي‌رفتيم خورشيد داشت غروب مي‌‌كرد، نشانش دادم. گفتم: اين هم عاقبت ما، زندگي‌مان غروب مي‌كند تا كي دوباره طلوع كند.

* انّا لله و انّا اليه راجعون

**انگار مي‌كني زمين دارد مي‌تركد از بس جنازه خورده و مي‌ترسي سير شود و تو هنوز نمرده باشي.

**اين همه قيل و قال ندارد كه!

جاي جديدي نمي‌رويم. قبلاً پيش او بوديم، بعداً هم پيش او مي‌رويم، الان هم اگر حواسمان باشد پيش او هستيم

**كافيیست آدم يك چرخ توی قبرستان بزند تا بفهمد هيچ رابطه‌ي سر راستي بين سن و عمر و مرگ وجود ندارد، يا بطور تقريبي احتمال مرگ در همه‌ي سنين مساوي است.

** با خودت حساب كن چقدر كار خوب نكردي و چقدر كار بد، آن وقت هر كاري دلت خواست بكن 
__________________________________________________________

[align=left]ادامه دارد.............با دلنوشته های  

[نسيم]

مهربانا...!!

** دیده ای آشفتگی ام را؟ حس سیب لک زده ای را دارم که از درون له میشود. کافی است بشکافی ام.

** مي‌داني؟ فراموشي چيز بدي نيست؛ به شرط اين كه مرا فراموشنكني و من فراموشت نكنم.

** اگر تو هم بخواهي مثل من رفتار كني كه چه فرقي داريم با هم؟ خودم خدايي هم مي‌كنم دیگر.

** آخر اين فاصله كي‌ پر مي‌شود؟ فاصله‌ي من با خودم، با تو، با خدا؟

** مثلا سر کج می‌کنی و نگاه به زمین می‌دوزی، که بگویی:

 "باز هم آمدم!".  

انگار بار اول ات باشد
یا این‌که خیال کنی خیلی کار غیرمنتظره‌ای کرده‌ای و "او" پیش‌بینی‌اش نمی‌کرده.
اما باز هم برگشتی سرخانه‌ اول. و باز...

آن قدر بی راهه رفته بودم که حتی پشت در هم نبودم .مثل خیلی های دیگر که آمده بودند و با امید و اشک در می زدند
دور بودم ...
شوق دل هایی که نسیم رحمت و مهر نوازش شان داده بود در شروع این میهمانی، دلم را بی‌تاب کرد و کم کم فهمیدم باید برگشت!

مهربانم!

دلم را وسعتی ده تا در یابد بزرگی و مهرت را .

****
هر سال رمضان 10 روزی به تابستان نزدیک تر می شود ...روزها طولانی و ضعف و تشنگی

می بینی! رمضان هایمان هم دارد بوی محرم می گیرد!

 تشنگی ... 

[align=center]می گویند وقتی آب نوشیدی بگو : یا حسین (ع)
حال که آب را می بینی و نمی نوشی آرام ، زیر لب ، بگو : یا  

[پرستوی-مهاجر]

 سلام عزیزترینم 

 الهى ! از من آهى و از تو نگاهى .

الهى ! عمرى آه در بساط نداشتم و اينك جز آه در بساط ندارم .

الهى ! غبطه ملايكه اى را مى خورم كه جز سجود نمى دانند، كاش من نیز از ازل تا ابد در يك سجده بودم

الهى ! در ذات خودم متحيرم تا چه رسد در ذات تو.

الهى ! آن كه در نماز جواب سلام نمى شنود، هنوز نمازگزار نشده ، ما را با نمازگزاران بدار. 
 ..................................................................................... 


[color=[align=center]من پرستوی خزان دیده و خاموش توام

حسرتی گر به دلم هست همان دوری  

 ................................................................................... 

 امشب دلم از امدنت سرشار است،

فانوس به دست كوچه دیدار است

آن گونه تو را در انتظارم كه اگر،این چشم بخوابد آن یكی بیدار است 


 ............................................................................. 

 حبيبم ! خردمند پرهيزگار از مرگ هراس ندارد،

مرگ او را زيان نرساند بلكه سود دهد، گويم كه نمرد زنده تر شد!

حكيمان گفته اند كه : اگر نفس را مشغول ندارى ، او تو را به خود مشغول مى كند.

مى گفتند: روح از پر خوردن جسم مى شود و جسم از كم خوردن روح مى گردد.  

 ........................................................................... 

هيچ ترتيبي و آدابي مجوي هر چه مي خواهد دل تنگت بيا با ما بگو..........................