![rose :razz:](./images/smilies/rose.gif)
[FONT=Times New Roman]
شب جمعه كه ازراه مىرسد به اميد صبح جمعه سر از پا نمىشناسيم; چرا كه مىدانيم در يكى از صبحهاى جمعه خواهى آمد و ما براى اولينبار صداى مهربان و
روحنواز «انا المهدى» تو را كه درگوش اهل زمين مىپيچد، خواهيم شنيد. اى منجى عالم بشريت و اى عزيزى كه نشانههايى كه از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله،
حيدر كرار عليه السلام و فاطمه زهرا عليها السلام را دارى، بارها از خودمان پرسيدهايم كه چرا صبح جمعه خوشبختى و شادى بيش از حدى احساس مىكنيم، ولى
غروب كه مىشود دنياى غمسرتاسر وجودمان رامىگيرد. مولاى من! شادى صبح جمعه بهخاطر آمدنت است و وقتى غروب فرا مىرسد و مىبينيم هنوز نيامدهاى،
بىاختيار غم سنگينى در دلمان خانه مىكند. ولى اى مهربان! قسم به تمام اشكهايى كه در فراق تو ريخته شده، به اميد صبحى ديگر، به زندگى ادامه مىدهيم و
براى آمدنت دعا و لحظه شمارى مىكنيم :razz: