سوره مبارکه طلاق

[محمد علي]

  الله الرحمن الرحیم

سوره مبارکه الطلاق


ترتیب : سوره 65 ؛

( جزء بیست و هشتم ؛ ص558 )

محل نزول : مدینه

آیات :  



بصورت pdf :

[External Link Removed for Guests]


بصورت text نیز در ذیل آمده است :

[محمد علي]

  

[محمد علي]

به نام خداوند بخشنده بخشايشگر

اى پيامبر! هر زمان خواستيد زنان را طلاق دهيد، در زمان عده، آنها را طلاق گوييد ( زمانى كه از عادت ماهانه پاك شده و با همسرشان نزديكى نكرده باشند )،

و حساب عده را نگه داريد; و از خدايى كه پروردگار شماست بپرهيزيد; نه شما آنها را از خانه‏هايشان بيرون كنيد و نه آنها (در دوران عده)

بيرون روند، مگر آنكه كار زشت آشكارى انجام دهند; اين حدود خداست، و هر كس از حدود الهى تجاوز كند به خويشتن ستم كرده;

تو نمى‏دانى شايد خداوند بعد از اين، وضع تازه (و وسيله اصلاحى) فراهم كند! (1)

و چون عده آنها سرآمد، آنها را بطرز شايسته‏اى نگه داريد يا بطرز شايسته‏اى از آنان جدا شويد; و دو مرد عادل از خودتان را گواه گيريد;

و شهادت را براى خدا برپا داريد; اين چيزى است كه مؤمنان به خدا و روز قيامت به آن اندرز داده مى‏شوند!

و هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند راه نجاتى براى او فراهم مى‏كند، (2)

و او را از جايى كه گمان ندارد روزى مى‏دهد; و هر كس بر خدا توكل كند، كفايت امرش را مى‏كند; خداوند فرمان خود را به انجام مى‏رساند;

و خدا براى هر چيزى اندازه‏اى قرار داده است! (3)

و از زنانتان، آنان كه از عادت ماهانه مايوسند، اگر در وضع آنها (از نظر باردارى) شك كنيد، عده آنان سه ماه است، و همچنين

آنها كه عادت ماهانه نديده‏اند; و عده زنان باردار اين است كه بار خود را بر زمين بگذارند; و هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند كار را بر او آسان مى‏سازد! (4)

اين فرمان خداست كه بر شما نازل كرده; و هر كس تقواى الهى پيشه كند، خداوند گناهانش را مى‏بخشد و پاداش او را بزرگ مى‏دارد! (5)

آنها ( زنان مطلقه) را هر جا خودتان سكونت داريد و در توانايى شماست سكونت دهيد; و به آنها زيان نرسانيد تا كار را بر آنان تنگ كنيد

(و مجبور به ترك منزل شوند); و اگر باردار باشند، نفقه آنها را بپردازيد تا وضع حمل كنند; و اگر براى شما (فرزند را) شير مى‏دهند،

پاداش آنها را بپردازيد; و (درباره فرزندان، كار را) با مشاوره شايسته انجام دهيد; و اگر به توافق نرسيديد، آن ديگرى شيردادن آن بچه را بر عهده مى‏گيرد. (6)

آنان كه امكانات وسيعى دارند، بايد از امكانات وسيع خود انفاق كنند و آنها كه تنگدستند، از آنچه كه خدا به آنها داده انفاق نمايند;

خداوند هيچ كس را جز به مقدار توانايى كه به او داده تكليف نمى‏كند; خداوند بزودى بعد از سختيها آسانى قرار مى‏دهد! (7)

چه بسيار شهرها و آباديها كه اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپيچى كردند و ما بشدت به حسابشان رسيديم و به مجازات كم‏نظيرى گرفتار ساختيم! (8)

آنها آثار سوء كار خود را چشيدند; و عاقبت كارشان خسران بود! (9)

خداوند عذاب سختى براى آنها فراهم ساخته; پس از (مخالفت فرمان) خدا بپرهيزيد اى خردمندانى كه ايمان آورده‏ايد! (زيرا)

خداوند چيزى كه مايه تذكر است بر شما نازل كرده; (10)

رسولى به سوى شما فرستاده كه آيات روشن خدا را بر شما تلاوت مى‏كند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‏اند،

از تاريكيها بسوى نور خارج سازد! و هر كس به خدا ايمان آورده و اعمال صالح انجام دهد، او را در باغهايى از بهشت وارد سازد

كه از زير (درختانش) نهرها جارى است، جاودانه در آن مى‏مانند، و خداوند روزى نيكويى براى او قرار داده است! (11)

خداوند همان كسى است كه هفت آسمان را آفريد، و از زمين نيز همانند آنها را; فرمان او در ميان آنها پيوسته فرود مى‏آيد تا بدانيد

خداوند بر هر چيز تواناست و اينكه علم او به همه چيز احاطه دارد! (12)