احادیث امام حسین (علیه السلام)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع) فرمودند:

إنَّ أجوَدَ النَّاسِ مَن أعطیَ مَن لا یرجُو.

بخشنده‌ترین مردم کسی است که به آنکه چشم امید به او نبسته، بخشش ‌کند.

(کشف ‌الغمّة، ج2، ص239 )

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع) فرمودند:

من دلائل العالم إنتقادة لحدیثه و علمه بحقائق فنون النظر.

از نشانه های عالم ، نقد سخن و اندیشه خود و آگاهی از نظرات مختلف است .

(بحارالانوار،ج78،ص119)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین(ع) فرمودند:

لا تقولوا باَلسنَتکم ما ینقُص عَن قَدَرَکم

چیزى را بر زبان نیاورید که از ارزش شما بکاهد

(جلاءالعیون،ج۲ص۲۰۵)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع) می فرمایند:

يَظهَرُ اللَّهُ قائِمَنا فَيَنتَقِمُ مِنَ الظّالِمينَ

خداوند قائم ما را از پس پرده غيبت بيرون مى‏آورد و آنگاه او از ستمگران انتقام مى‏گيرد

( إثباة الهداة ، ج 7 ، ص138)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع) فرمودند:

إنَّ حَوائِجَ النّاسِ إلَیکم مِن نِعَمِ اللهِ عَلَیکم فَلا تَمَلُّوا النِّعَمَ

نیاز مردم به شما ، از نعمتهای خدا بر شما است، از این نعمت افسرده و بیزار نباشید

( بحار الأنوار، ج 74، ص 205)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع) فرمودند:

إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبْيدِ،

وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِيَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ

همانا عدّه اى خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مى كنند كه آن يك معامله و تجارت

خواهد بود و عدّه اى ديگر از روى ترس خداوند را عبادت و ستايش مى كنند كه همانند عبادت و اطاعت

نوكر از ارباب باشد و طائفه اى هم به عنوان شكر و سپاس از روى معرفت، خداوند متعال را عبادت و

ستايش مى نمايند; و اين نوع ، عبادت آزادگان است كه بهترين عبادات مى باشد.

( تحف العقول: ص 177، بحارالأنوار: ج 75، ص 117، ح 5 )

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع):

قيلَ: مَا الْفَضْلُ؟ قالَ (عليه السلام): مُلْكُ اللِّسانِ، وَ بَذْلُ الاْحْسانِ، قيلَ: فَمَا النَّقْصُ؟ قالَ: التَّكَلُّفُ لِما لا يُعنيكَ.

از حضرت سؤال شد كرامت و فضيلت انسان در چيست؟ فرمود: كنترل و در اختيار داشتن زبان و سخاوت داشتن،

سؤال شد نقص انسان در چيست؟ فرمود : خود را وا داشتن بر آنچه كه مفيد و سودمند نباشد.

( مستدرك الوسائل: ج 9، ص 24، ح 10099)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع):

النّاسُ عَبيدُالدُّنْيا، وَ الدّينُ لَعِبٌ عَلى ألْسِنَتِهِمْ، يَحُوطُونَهُ ما دارَتْ بِهِ مَعائِشَهُمْ، فَإذا مُحِصُّوا بِالْبَلاء قَلَّ الدَّيّانُونَ

افراد جامعه بنده و تابع دنيا هستند و مذهب، بازيچه زبانشان گرديده است و براى إمرار معاش خود، دين را محور قرار داده اند

و سنگ اسلام را به سينه مى زنند .پس اگر بلائى همانند خطر ـ مقام و رياست، جان، مال، فرزند و موقعيّت، انسان را تهديد كند،

خواهى ديد كه دين داران واقعى كمياب خواهند شد.

( محجّة البيضاء: ج 4، ص 228، بحارالأنوار: ج 75، ص 116، ح 2)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع):

عِباداللهِ! لا تَشْتَغِلُوا بِالدُّنْيا، فَإنَّ الْقَبْرَ بَيْتُ الْعَمَلِ، فَاعْمَلُوا وَ لا تَغْعُلُوا

اى بندگان خدا، خود را مشغول و سرگرم دنيا ـ و تجمّلات آن ـ نکنید كه همانا قبر، خانه اى است

كه تنها عمل ـ صالح ـ در آن مفيد و نجات بخش مى باشد، پس مواظب باشيد كه غفلت نكنيد

( نهج الشّهادة: ص47)

[زهـرا]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

امام حسین (ع):

أنَا قَتيلُ الْعَبَرَةِ ، لايَذْكُرُنى مُؤْمِنٌ إلاّ اِسْتَعْبَرَ

من كشته گريه ها و اشك ها هستم، هيچ مؤمنى مرا ياد نمى كند مگر آن كه عبرت گرفته و اشك هايش جارى خواهد شد.

( أمالى شيخ صدوق: ص 118، بحارالأنوار: ج 44، ص 284، ح 19)