در فضای سرشار از تناقض و سرخوردگی های اجتماعی پس از جنگ جهانی دوم وپیامدهای گسترده ی آن در غرب، جوامع غربی با بحران های تازه ای نیز مواجه شدند که از آن جمله، فرو ریزیآرامش درون و سست پایگی عاطفی و روانی آدم هایی بود که گویی سربازان جبهه مدرنیسم و کشاکش سر بر آوردن جهان نو و مناسبات بی ترحم سرمایه داری اش بودند.
در چنین کشاکشی از بحران هویت فردی و آنومی اجتماعی و رشد اعتراض های اجتماعی به ویژه در میان نسل جوان ، ((نگاه به شرق)) به موجی تبدیل شد که مغرب زمین را در نوردید . در همین فضا بود که گروهها و چهره های معترض اجتماعی در قالب ستارگان موسیقی پاپ و از جمله مشهورترین آنها : بیتلز(Beatles )،رولینگ استونز (Rolling Stones ) ، پینک فلوید ( Pink Floyd ) و . . . همگی بــه نوعی مبلغان نگرش های سنتی شرق دور مبدل شدند .
این گروه ها دو گرایش موضوعی عام را دنبال می کردند :
• از یک سو ، اعتراض علیه مظاهر زندگی ماشینی را در آثار خود فریاد میزدند
• از سوی دیگر ، انسان غربی را به مراقبه و آرامش «البته بعد از اعتراض های فراوان» فرا می خواندند.
حاصل چنین رویکرد متناقضی ، فراگیر شدن رویکردهای نهیلیستی و پوچ گرایانه ای بودکه بی خیالی و ولنگاری را «به مثابه اعتراضی به نظم موجود » ترویج می نمود .
بنابراین ، چنین رویکردهایی ، پیوندینیز به گرایش های شبه عرفانی و شبه معنوی شرقی یافت . و البته در این میان ، موج سازان و مد سازان جریان سرمایه داری نیز غافل نبودند. به نحوی که به زودی این گروه ها ، چه بسا نا خود آگاهانه ، به مبلغان شاخه های تفکر بودایی و . . . تبدیل شدند . که نتیجه اش ، تبدیل شدن این متولیان شبه معنویت مدرن (!) به چیزی در حد مد و یا ستارگانی همسنگ سوپر استارهای موسیقی پاپ و سینمای هالیود برای آن نسل بود.
موجی چنین فرا گیر در سالیان بعد « آنگاه که غبار ناشی از صدمات روحی و روانی جنگ های جهانی و فضای ناشی از آن در غرب فرو نشست » به گرایش هایی پوچ و بی ریشه بدل شد که در حاصل کار اغلب گروه های موسیقایی و هنری غربی امروزه نمود یافته است . تبلیغ بی خیالی ، ترویج ولنگاری و ستایش گرایش هایی از شبه عرفان قلابی و کاذب توسط گروه هایی که تنها سایه و شبحی از پیشینیان خود بودند.
این چنین شد که گرایش به نوعی شبه معنویت کاملاً ناموزون ، جایگزین آن حس اعتراض و پوچی توامان شد. استفاده از انواع مواد مخدر و اقسام داروهای توهم زا به کار اغلب این گروه های هنری بدل شد و هنر و خرده فرهنگ تولیدی آنها نیز به همان سیاق ، در روز مرگی و ولنگاری غوطه میخورد.
این گرایش چند سالی ست که در کشورمان مشتریانی یافته و شماری از جوانان در جستجوی راهی مبهم و مجهول برای رسیدن به آرامش به دامان آموزه های این قبیل گرایش ها غلتیدند و آرامش را « خسته از انواع عرفانها و شبه معنویت های غربی و شرقی و هندی » در این رویکرد جدید جستجو کردند.
آنچه در آثار و اشعار برخی از این گروه های هنری امروز غربی وجود دارد چیزی جز آنچه در بالا اشاره شد نیست
و با یک مطالعه ای مختصر می توان به پوچی و سطحی بودن این اندیشه ها پی برد. اما متاسفانه تعداد جوانانی که به این ورطه می پیوندند و حتی در پوشش ظاهری و آرایش نیز شباهت به آنها را میطلبند قابل تامل است. گرایشی که اندیشیدن در شرایط تخدیر و وهم وجه اصلی گرایش روحی آنهاست.
[FONT=Times New Roman]برخی از اعضای این گرایش ها ، ضمن برگزاری محافل و پارتی های Rave و مصرف انواع مخدر توهم زا ، در مکان عمومی نیز از پوشش این گروه ها استفاده می کنند. که به عقیده صاحب نظران و متفکران اجتماعی و فرهنگی غلتیدن در این نوع شبه عرفان پوچ بسیار خطرناک و هولناک است. [FONT=Times New Roman] [External Link Removed for Guests]