ایام شهادت جانسوز امام محمد بن علی الجواد رابه همه شیعیان تسلیت عرض می کنم.
جالب دیدم به همین مناسبت روایتی که را که طبری در دلائل الامه و نیز علامه مجلسی در کتاب شریف بحارالانوار ذکر نموده اند، برای تیمن و تبرک
بیان کنم، باشد که مقبول طبع مردم صاحب نظر شود.
یا علی مدد
[COLOR=#4]زکریا بن آدم نقل می کند که روزی در محضر مبارک سلطان سریر ارتضاء حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام نشسته بودیم، در
[COLOR=#4]
[COLOR=#4]این هنگام ابوجعفر(امام جواد) وارد شدند و نزد پدر نشستند در حالی که حدود 4 سال بیشتر از سن مبارکش نگذشته بود.
[COLOR=#4]
[COLOR=#4]امام جواد علیه السلام با دست بر زمین کوبیدند و سر را به سوی آسمان بلند کردند و مدتی به فکر فرو رفتند!
[COLOR=#4]امام رضا علیه السلام به او فرمود: بنفسی انت، فلم طال فکرک جانم به فدایت، چرا فکرت به طول انجامید؟
[COLOR=#4]فرمود: فیما صنع بامّی فاطمه در خصوص آنچه بر مادرم فاطمه سلام الله علیها رواداشتند، فکر می کردم.
والله آن دو ملعون را از قبر خارج می کنم، سپس آن ها را آتش می زنم و به خاکستر تبدیل می کنم، سپس خاسکترشان را در دریا می
ریزم.
[COLOR=#4]
[COLOR=#4]در این هنگام امام رضا علیه السلام بین چشمان فرزندشان را بوسیدند و فرمودند: پدر و مادر به فدایت، این است مقام امامت.
بحارالانوار/50/59