اسلام به عنوان آيينى جاودانه و آسمانى كه حاوى دستوراتى سعادتبخش براى بشر است، نهاد خانواده را به عنوان كانونى مقدس، پايدار، عاطفى و پاك، ترسيم كرده است
تا ميهمانى كه به عنوان همسر، وارد عرصه زندگى مىشود، با آرامش، عزت، محبت و شادمانى، يك مجموعه رو به گسترش را اداره كند.
قرآن مجيد به پدران و مادران مسلمان دستور مىدهد تا فرزندانشان را كه هنوز از نعمت تأهل برخوردار نشدهاند، به اين امر مقدس تشويق كرده،
زمينههاى زندگى سالم و حيات طيبه را براى آنان فراهم سازند و اگر شرايط ازدواج براى كسى وجود نداشته باشد، اسلام راهكار بسيار ارزشمندى را معرفى مىكند؛
راهكارى كه هم اجرايى است و براى تحقق آن مانعى وجود ندارد و هم پشتوانه بزرگى براى ورود به عرصه حيات اجتماعى در آينده است و آرامش را براى اعضاى خانواده،
مهيا مىسازد. اين راهكار مهم، عفتورزى است.
عفت ورزيدن براى يك انسان، ضرورت يك زندگى سالم، بانشاط و آرام است؛ ضرورتى كه تنها در سايه دين به دست مىآيد و در سايه خردمندى، رشد و كمال مىيابد.
انسان امروز، نيازمند اين آموزههاست و پشت كردن به آنها، موجب سستى پيوند خانوادگى، نفوذ و حضور ديگران در عرصه زندگى، اختلاف،
عدم اعتماد به يكديگر، بيمارىهاى روحى - روانى، وسواس، سوءظن و ... خواهد شد.
لازم به يادآورى است كه عفت و حجاب، دو مقوله جداگانهاند.
در عفت ورزيدن، هم رعايت پوشش ظاهرى خواهد شد و هم مراقبت از امور معنوى و روحى و اين، موضوعى است كه هم كسانى كه رعايت پوشش دينى را مىكنند،
بدان نيازمندند و هم آنان كه كمى در پوشش خويش، سهلانگارى مىكنند.
1. عفت دل
يكى از موارد بسيار مهمى كه پيوند خانوادگى را پايدار مىسازد، رعايت عفت دل است.
خانهاى كه تار و پود آن از عشق و محبت ساخته نشود،
خانهاى پايدار در برابر طوفانهاى سهمگين و لرزشهاى فراوان نيست. خانهاى كه در آن، افراد فراوانى حضور يابند و معشوق يا عاشق احساس نكند
كه آن خانه براى سكونت وى آماده است، ثبات نخواهد داشت.
همسر، بايد حريم دل را تنها براى همسرش بگشايد و غير از او، به هيچ شخص نامحرمى اجازه ورود ندهد؛
چه رسد به سكونت در آن. كسانى كه قبل از ازدواج، اين حريم را مىشكنند و با ديگران رابطهاى دوستانه و محبتآميز برقرار مىكنند،
پايههاى زندگى آينده را لرزان مىسازند.
شايد زندگى بشر صنعتى را اينگونه ترسيم كردهاند و طراحان ناصالح جامعه انسانى كه حضور بىپرواى زن و مرد را در كنار هم و با برخى بىبندوبارىها
و عدم رعايت حريمها، رشد و ترقى بشر تلقى كردهاند و انسان را در برآورده كردن غرايز جنسى آزاد گذاشتهاند، امروز، نتيجه آن راهكار را در عدم
ازدواج جوانان و فراوانى گسست و طلاق خانوادهها - ديده باشند.
مرد شايسته، عرصه دل را در اختيار زن شايسته قرار مىدهد و جز او را به اين حرم راه نمىدهد و فضاى انديشه و دل را معطر به صفاى او مىكند؛
زن شايسته نيز چنين مىكند و اگر چنين شد، خداوند، از فضل خويش، آنان را بىنياز خواهد كرد و اين وعده خدا، حتمى است كه فرمود: زنان پاك، براى مردان پاك هستند«.1
قرآن مجيد به دين باوران دستور مىدهد كه چشمان خويش را بىپروا بر هر كس نگشايند.
»به چشمانت بياموز كه هر كس، ارزش ديدن ندارد«؛ زيرا چشم انسان، عرصه واردات دل و فكر او را فراهم مىسازد.
نگاه به نامحرم كه زمينه فساد را فراهم مىكند، حرام شمرده شده است؛
چه تصوير باشد و چه فردى در كنار انسان و عجيب است كه انسانها را مىتوان از روى چشمهاى عفيف و غيرعفيف، شناخت.
چشمان عفيف، ارزشمندند و چشم دريده، ادب نگاه نمىدارد.
انسان موفق، بر هر آنچه مىرسد، بىپروا، چشم نمىگشايد و نگاه خويش را محدود مىسازد.
اگر كسى عفتِ نگاه نداشته باشد، چه بسا كه به بىعفتى در عرصههاى ديگر دچار شود.
اين عفت، خاص مردان نيست؛ بلكه زن هم بايد عفت را رعايت كند.
گر چه بيمارى چشمچرانى، در مردان بيشتر شيوع دارد و مردان، با چشمانشان به دام مىافتند و زنان، با گوشهايشان.
3. عفت كلام
عفت نگاه، پرهيز از نگاههاى آلوده است كه نتيجه اين پرهيز، پاكى دل و انديشه، از واردات ناشايست است؛ ولى عفت كلام، پاك ساختن عرصه صادرات دل است.
آنان كه بىمحابا از هر چه بخواهند، سخن مىگويند، هر واژهاى را بر زبان مىآورند و در پردازش كلمات خويش، محاسبه دقيقى ندارند،
نه ارزش خويش را حرمت مىنهند و نه ارزش مخاطب را.
بسيارى از افراد، نمىتوانند برخى از واژههاى ناشايست شنيده شده را بيان كنند و با نگفتن آن، شادمانترند كه اين، از سلامت روح و بهداشت روانشان حكايت دارد
و در مقابل، كسانى يافت مىشوند كه بسيار مشتاقند تا هر واژگانى را به كار گيرند و از هر موضوعى - حتى ناشايست - سخن گويند كه اين، نشان از عدم تربيت درست دارد.
انسان مؤمن، حق ندارد ديگران را مسخره كند؛ لقب زشت دهد؛ تهمت ناروا زند؛ افترا بندد؛ صداى خويش را بىاندازه بلند كند و يا از واژگان ناشايست، استفاده كند.
چنين انسانى، از عرصه دين، فرو مىافتد و به خشم الهى، دچار مىشود.
