***پرچمی بر موج خون***

[Baharnoor]

هوالقادر

پرچمى بر موج خون‏

در ميانه جنگ جمل، زد و خوردچنان حدت و شدتى پيدا كرده بود كه پرچمدار سپاه امام على (ع) يكى پس از ديگرى از پاى مى‏افتادند و در خون خود مى‏غلتيدند. تا پرچم از دست يكى مى‏افتاد، كس ديگرى پرچم را بر مى‏داشت و پرچمدارى سپاه امام را به عهده مى‏گرفت. ده نفر به اين ترتيب به فيض شهادت رسيدند. يزيد بن قيس، از ياران دلاور حضرت امير، پاى پيش نهاد و پرچم خونين سپاه را دگربار برافراشت و ثابت قدم و استوار، پيشاپيش ديگر سپاهيان ايستاد تا پرچم سپاه كه در واقع نماد استوارى و حضور سپاهيان بود، پيش چشمان سربازان فريب خورده سپاه بصره جنب و جوشى دوباره بيابد.

يزيد بن قيس مانند هر جنگجويى ديگر مى‏دانست كه در كشاكش نبرد، پرچمداران بايد پيشاپيش سپاه باشند و بيش از همه و پيش از همه پذيراى تيرهاى و نيزه‏هاى دشمن شوند. شهادت پرچمداران پيشين نيز گواهى بود بر اين معنا كه هر آن ممكن است تير و يا شمشير تيزى، پرچمدار سپاه را به خاك اندازد و پرچمش را با خونش رنگين كند.

يزيد بن قيس در همان حال كه پرچم را در دست گرفته بود، اشعارى سر مى‏داد كه سراسر شور و شهادت و از جان گذشتگى بود و در گوش غافلان و گمراهان سپاه دشمن طنين مى‏انداخت؛

قد عشت يا نفس و قد غنيت‏

دهراً فقطك اليوم ما بقيت‏

اطلب طول العمر ما حَييثِ

يعنى: [HIGHLIGHT=#b2a2c7]اى نفس من، بسيار زيستى و روزگارى را با مال و ثروت سپرى كردى. اى نفس من، همين اندازه كه زنده ماندى بس است .

زيرا تا زمانى كه تو زنده باشى، من نيز در طلب عمر (و آمال و آرزوها) خواهم بود.

 گويى شجاعت و شهادت‏طلبى يزيد بن قيس نيرويى دوباره در پرچم سپاه دميده بود. پرچم همچنان ثابت ايستاد و برخاك نيفتاد تا ياوران حق را به چيرگى بر سپاه گمراهان رهنمون باشد.



--------------------------------------------------------------------------------
- تاريخ طبرى، ج 3، صص 524 - 525؛ الكامل فى التاريخ، ج 3، ص .246