*پیامک های محرّمی*

[بنده شاکر]

بسم ربّ الحسین و سلام بر حسین(ع)


به شریعه رسانید خودرا

و به علقمه درآمد آن ماه

اسب فرو رفته تا شکم در آب

و بوسه میزند آب بر پاهای عبّاس

دست در آب و چشم در چشم فرات

با یاد حسین و حرمش

ریخت آب را بر آب

اینچنین رخ نمود بر جهانیان وفا در آداب

[قهرمان علقمه]

 روزی که گل آدم و حوا بسرشتند بر نام حسین بن علی گریه نوشتند

فرمود نبی در صفت گریه کنانش والله که این طائفه از اهل بهشتند 

[الحرمین]

السلام علیک یا ابا عبدالله


باز محرم شدو دلها شکست از غم زينب دل زهرا شکست
باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست
آب در اين تشنگي از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم وليلا همه در خون شدند اين چه غمي بود که دنيا شکست
محرم ماه غم نيست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسين است

[قهرمان علقمه]

 اشک هایی را که می روید ببین

ذکرهایی را که می گوید ببین

سعی او را که میان کشته ها

بی سری، را سخت می جوید ببین 

[mohana]

خوشا جانی که جانانش حسین است

خوشا دردی که درمانش حسین است

بود فرمانروای کشور دل

خوشا ملکی که سلطانش حسین است

[قهرمان علقمه]

 کربلا دارالنعیم زینب است

کعبه خود تحت حریم زینب است

عمر زینب فخر مولا بود و بس

او به زهرا المثنی بود و بس 

[قهرمان علقمه]

 الحق که به ما درس وفا   حسین

هر چیز که داشت بی ریا داد حسین

یعنی که تاملی کنید ای یاران

آن هستی خود زکف چرا داد حسین  

[مستور]

چه فرقی می کند عمروعاص یا ابن سعد،

آن ها که بر نیزه رفتند قرآن بودند...

[مستور]

هزار خرقه عوض کرد روزگار و هنوز

حدیث پیرهن کهنه ی تو پابرجاست

یا حسین...

[مستور]

جامه ی این تازه گل از ارغوان رنگین تر است

مرگ پیش چشم   از عسل شیرین تر است