۞۩*۩۞قشنگ ترين پيامك هاي شما به امام زمان (عچ) ۞۩*۩۞

[قهرمان علقمه]

اللهم ارني الطلعة الرشيدة


با اشک زچشمانم بيرون شده بينائي

اي پادشه خوبان داداز غم تنهائي

عشقت چو به دل آمد بي نام ونشانم کرد

تير غم هجرانت اي يار کمانم کرد

مارا نبود دلبر غير ازتو دگر ياري

اين خسته مسکين را از لطف نما ياري

[قهرمان علقمه]

بسم رب المهدی...

دلتنگی..



دوباره قلب زمین بهر آسمان تنگ است



خداکند که ببارد، زمانمان تنگ است



فشرده سینه من را غم جدایی ها



فضای سینه دگر بهر مرغ جان تنگ است



کجاست کوی وصالت؟کجای این غربت؟!



دلم برای رسیدن به کویتان تنگ است



برای من که بسی دور گشتم از کویت



زمان برای رسیدن به لامکان تنگ است



ای آفتاب حضورت دوای درد فراق



برای درک وجودت جهانمان تنگ است



تمام هستیمان، جانمان فدایت باد



ببخش یوسف زهرا که دستمان تنگ است



اللهم عجل لولیک الفرج...

[قهرمان علقمه]

 بسم رب المهدی...


من نمیگویم نجیب من، به من امضا بده


در کلاس درس چشمانت مرا هم جا بده


تو مسیحای زمانی من زیادی مرده ام



باز میخوام بمیرم در دهانم «ها» بده  
 

وعده فردا به مردم در خور شان تو نیست!  
 

مستحق حاجتم آقا! همین حالا بده  
 

من اگر با تو نباشم واژه بی معنی ام  
 

ای کتاب آفرینش تو به من معنا بده  
 

دست در جیب کرم کن اسکناس آبرو!  
 

ای غنی! در آبرومندی به این رسوا بده  
 

قطره ای بی دست و پا در راه دریا مانده است  
 

دست او را لطف کن در دامن دریا بده  
 

من که حافظ، مولوی یا مثل بیدل نیستم  
 

سایه دنبال من افتاده بیا امضا بده!!  
 

تشنگی های دلم را چشمه،باران بس نشد  
 

خواستی آبش دهی، با کاسه دریا بده
 

[قهرمان علقمه]

بسم رب المهدی ...





سلام بر رخ زیبا ، روی ماهتان آقا



خدا کند که خوب باشد حال و روزتان آقا





دوباره جمعه شد و روز خوب هم عهدی



قبول می شود این سلام از غلامتان آقا؟





گذشت هفته ای دیگر، دوباره آدینه



چقدر سخت می گذرد این فراقتان آقا





این جمعه هم خدا را شکر بی قرار تر از پیش



شعر گونه ای سرودم من دوباره برایتان آقا : «





آمدم در پی تو ضجه زنان، تا که بگویم : برگرد



آمدم تا به برت ناله کنم، سیر بگریم، برگرد





دلم از داغ فراق تو چنین آشفته ست



تا که از هُرم نفس های تو آرام بگیرم برگرد






ملک مرگ به پشت در این خانه رسیده ست ولی...



رخصتی داده که بی دیدن روی تو نَمیرم.... برگرد »





نبود قابلتان این سه بیت کم ارزش



نبود در خورد این شان و جاهتان آقا





ببخش بر من عاشق که آرزو دارم



کنم از ره وفا جان خود را نثارتان آقا






تمام حرف دلم یک آرزوی دیرینه ست



خداکند که بیایید.... خدا نگه دارتان آقا

[قهرمان علقمه]

او غیبت نکرده است...




گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی...



از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی...



گاهی اگر در چاه مانند پدر آه!



اندوه مادر را حکایت کرده باشی...



گاهی اگر زیر درختان مدینه ؛



بعد از زیارت استراحت کرده باشی...



گاهی اگر بعد از وضو مکثی کنی تا ،



آئینه ای را غرق حیرت کرده باشی...



در سال های سال دوری و صبوری



چشم انتظاری را شفاعت کرده باشی...



حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند



گاهی نمازی را امامت کرده باشی...



یا در لباس ناشناسی در شب قدر



از خود حدیثی را روایت کرده باشی...



یا در میان کوچه های سرد و تاریک



نان و پنیر و عشق قسمت کرده باشی...



پس بوده ای و هستی و می آئی از راه



تا حق دلها را رعایت کرده باشی


پس مردمک های نگاه ما عقیمند!


تو بوده ای بی آنکه غیبت کرده باشی

[قهرمان علقمه]

 جمعه ....شاید بیاید ....  

 

کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم   

گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم  
 
می نویسم روی هر گل نام زیبای تو را


تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم  

هر سحر با یاد تو در گریه ام می خوانمت


تا به کی از سوز دل ناله ز هجرانت دهم

چشـمهای خسته ام بارد ز هجرانت عزیز


آنقدر بارم ز دیــده تا که پیــدایت کنــــــــــم   

هردم از نومیدی شمارم عقده های خویش را


تا به کی از پشت در آهسته نجوایت کنم   

بــــی قرارم مهدیا از بـــــــهر دیدار رخت


تا به کـی از مادرت زهرا تمنایت کنم ؟؟؟ 

[الله بندسي]

 [External Link Removed for Guests]  




آقا اجازه! اين دو سه خط را خودت بخوان!

قبل از هجوم سرزنش و حرف ديگران
آقا اجازه! پشت به من کرده قلبتان

ديگر نمي دهد به دلم روي خوش نشان!
قصدم گلايه نيست، اجازه! نه به خدا!

اصلا به اين نوشته بگوييد «داستان»
من خسته ام از آتش و از خاک، از زمين

از احتمال فاجعه، از آخرالزمان!
آقا اجازه! سنگ شدم، مانده در کوير

باران بيار و باز بباران از آسمان
اهل بهشت يا که جهنم؟ خودت بگو!

آقا اجازه! ما که نه در اين و نه در آن!
«يک پاي در جهنم و يک پاي در بهشت»

يا زير دستهاي نجيب تو در امان!
آقا اجازه!............................

.......................................!
باشد! صبور مي شوم اما تو لااقل

دستي براي من بده از دورها تکان...
آقا اجازه! خسته‌ام از اين همه فريب

از هاي و هوي مردم اين شهر نانجيب
آقا اجازه! پنجره‌ها سنگ گشته‌اند

ديوارهاي سنگي از کوچه بي نصيب
آقا اجازه! باز به من طعنه مي‌زنند


عاشق نديده‌هاي پر از نفرت رقيب
«شيرين»ي وجود مرا «تلخ» مي‌کنند

«فرهاد»هاي کينه پرست پر از فريب
آقا اجازه! «گندم» و «حوا» بهانه بود

«آدم» نمي‌شويم! بيا: ماجراي «سيب»!
باشد! سکوت مي‌کنم اما خودت ببين ... !

آقا اجازه! منتظرند اينهمه غريب ....

اين همه متن مگه ميشه پيامك كرد يا علي

[mahtaba3man]

امری است در انتظار سیصدو سیزده مرد به انتظار نشسته است وای که چقدر مرد شدن زمان می برد

[mahtaba3man]

عمری است که به انتظار سیصدو سیزده مرد به نظاره نشسته است وای که چقدر مرد شدن زمان می برد

[mahtaba3man]