با تقديم صميمانه ترين سلام ها به برادر بزرگ و مهربانم پاسخ جو!
كاملا با نظرات متين شما موافقم.
اين جا بحث از دعاست. ياد مطلبي افتادم كه در يه كتابي ديده بودم. نوشته بود دليل اينكه گاها دعاهاي امثال من مستجاب نميشه اينه كه حاجت هامون رو از خود خدا نمي خوايم! مثلا در هنگام دعا حواسمون به كارت سوختمونه! يا دمپايي گمشده ي بچمون! و همزمان زبونمون هم با بي شرمي تمام در حال راز و نياز و دعا و مناجات و طلب حاجت هست!! تازه انتظارم داريم مستجاب الدعوه باشيم! رو كه نيست كه ..
نوشته بود اگه دقت كنيم به اون آيه كه خدا فرموده:
ادعوني استجب لكم
يعني
بخوانيد من را تا اجابت كنم شما را!
(به ضمير "ي" در ادعوني دقت كنيد.)
اون وقت همه ي گلايه هامون رو از خدا مي كوبيم تو سر خودمون!
چون خدا فرمود بخوانيد من را نه كارت سوخت را!
... يـک سوال ؛؛ يک گفتگوي شيرين ...
مدیر انجمن: شورای نظارت
-
- پست: 229
- تاریخ عضویت: پنجشنبه ۷ تیر ۱۳۸۶, ۴:۰۰ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 88 بار
- سپاسهای دریافتی: 557 بار
[align=center]به نام خدا
با سلام خدمت همه دوستان همراه در این بحث ...
همونطور که دوست عزیزم فرمودند ، در دعا باید فقط خدا را بخوانیم و حضور قلب و تمرکز ما تنها متوجه مخاطب باشد نه جای دیگر .
---------------------------------------------------------
اما پس از اینکه توانستیم حضور قلب را فراهم کنیم ، با چه زبانی او را بخوانیم ؟ در پست قبلی بنده عرض شد که به دلایل بسیار
[align=center]بهترین زبان برای خواندن او ، همان شیوه ای است که ما از مقربان درگاه او یاد گرفته ایم .
حال برای فهم بهتر این مطلب ، از دوستان عزیز خواهش می کنم که هر کدام یک یا چند نمونه از دعاهای (ترجیحاً) کوتاه را در اینجا ذکر کنند
تا با بررسی دقیقی آنها ، به اطمینان بیشتری به نتایج ذکر شده در بالا برسیم .
[align=left]منتظر فعالیت شما هستم
با سلام خدمت همه دوستان همراه در این بحث ...
همونطور که دوست عزیزم فرمودند ، در دعا باید فقط خدا را بخوانیم و حضور قلب و تمرکز ما تنها متوجه مخاطب باشد نه جای دیگر .
---------------------------------------------------------
اما پس از اینکه توانستیم حضور قلب را فراهم کنیم ، با چه زبانی او را بخوانیم ؟ در پست قبلی بنده عرض شد که به دلایل بسیار
[align=center]بهترین زبان برای خواندن او ، همان شیوه ای است که ما از مقربان درگاه او یاد گرفته ایم .
حال برای فهم بهتر این مطلب ، از دوستان عزیز خواهش می کنم که هر کدام یک یا چند نمونه از دعاهای (ترجیحاً) کوتاه را در اینجا ذکر کنند
تا با بررسی دقیقی آنها ، به اطمینان بیشتری به نتایج ذکر شده در بالا برسیم .
[align=left]منتظر فعالیت شما هستم
-
- پست: 1668
- تاریخ عضویت: پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3099 بار
- سپاسهای دریافتی: 5474 بار
با سلام خدمت دوستان عزیز و بخصوص پاسخ جو گرامی که در بسیاری از موارد پاسخ گو هستند تا پاسخ جو
من خودم شخصا فکر میکنم حرف زدن با خدا و طلب چیزی کردن ازش نیاز به زبون خاصی نداره البته شرایط و نوع صحبت تاثیر داره ولیکن اگه خوب فکر کنیم میبینیم تنها کسی که برا حرف زدن باهاش نیاز به وقت قبلی و هماهنگی نداریم اونه،بهتر از هر کسی هم ما را میفهمه و برامون دلسوزی میکنه خودش گفته که اگر بنده هام میدونستند چقدر دوستشون دارم جون میدادن!!!! (جملاتم تکراری شد ولی من قبل از اینکه اون قسمت راخونده باشم نوشتمااا)
نظر شخصی من اینه که اگر آدم سعی کنه بنده بودن خودش را باور کنه و بفهمه که چیزی از خودش نداره و اگه عمل ،دعا ،...یا هر چیز دیگه ای هم که هست همه از عنایت پروردگارشه راحت میتونه ارتباط برقرار کنه اونوقته که بخدا اعتماد میکنه، خضوع و خشوع داره،به رضای او راضیه ،حضور قلب داره و....
و از جمله آداب دعا کردن طهارت ،حمد و ثنای خدا،درود و سلام بر محمد و آلش،دعا در حق دیگران ،استغفار و ...نهایتا طلب حاجت از خداست.
********************
لازم دونستم در اینجا به یه نکته ظریف اشاره کنم و اونم اصرار در دعاست(البته نه حکم دادن )
امام صادق(ع)فرمودند:
خدا کراهت دارد از اینکه بنده هایش بر یکدیگر در انجام حاجت اصرار ورزند ،و اصرار کردن حاجت را نسبت به خودش دوست دارد.خدای عز و جل دوست دارد که از او درخواست شود و از آنچه نزد اوست طلب شود.(اصول کافی_ج4)
پیامبر اکرم(ص):
رحمت کند خداوند بنده ای را که حاجتی از خدای عزو جل بخواهد و درباره آن اصرار کند،چه دعایش اجابت شود چه نشود.اصول کافی_ج4)
من خودم شخصا فکر میکنم حرف زدن با خدا و طلب چیزی کردن ازش نیاز به زبون خاصی نداره البته شرایط و نوع صحبت تاثیر داره ولیکن اگه خوب فکر کنیم میبینیم تنها کسی که برا حرف زدن باهاش نیاز به وقت قبلی و هماهنگی نداریم اونه،بهتر از هر کسی هم ما را میفهمه و برامون دلسوزی میکنه خودش گفته که اگر بنده هام میدونستند چقدر دوستشون دارم جون میدادن!!!! (جملاتم تکراری شد ولی من قبل از اینکه اون قسمت راخونده باشم نوشتمااا)
نظر شخصی من اینه که اگر آدم سعی کنه بنده بودن خودش را باور کنه و بفهمه که چیزی از خودش نداره و اگه عمل ،دعا ،...یا هر چیز دیگه ای هم که هست همه از عنایت پروردگارشه راحت میتونه ارتباط برقرار کنه اونوقته که بخدا اعتماد میکنه، خضوع و خشوع داره،به رضای او راضیه ،حضور قلب داره و....
و از جمله آداب دعا کردن طهارت ،حمد و ثنای خدا،درود و سلام بر محمد و آلش،دعا در حق دیگران ،استغفار و ...نهایتا طلب حاجت از خداست.
********************
لازم دونستم در اینجا به یه نکته ظریف اشاره کنم و اونم اصرار در دعاست(البته نه حکم دادن )
امام صادق(ع)فرمودند:
خدا کراهت دارد از اینکه بنده هایش بر یکدیگر در انجام حاجت اصرار ورزند ،و اصرار کردن حاجت را نسبت به خودش دوست دارد.خدای عز و جل دوست دارد که از او درخواست شود و از آنچه نزد اوست طلب شود.(اصول کافی_ج4)
پیامبر اکرم(ص):
رحمت کند خداوند بنده ای را که حاجتی از خدای عزو جل بخواهد و درباره آن اصرار کند،چه دعایش اجابت شود چه نشود.اصول کافی_ج4)
-
- پست: 1668
- تاریخ عضویت: پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3099 بار
- سپاسهای دریافتی: 5474 بار
[align=center]دعایی از صحیفه سجادی امام سجاد(ع):
الدعاء السابع
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ)
يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ، وَ يَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ. فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى ش مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.
**************************************************
نيايش هفتم
.دعاى آن حضرت است به هنگامى كه براى او مهمى پيش مىآمد يا حادثهاى رخمىداد و به هنگام اندوه.
اى خداوندى كه گره كارهاى فرو بسته به تو گشوده مىشود وسختيها به تو آسان مىگردد،اى خداوندى كه از تو خواهند رهايى ازتنگناها را و يافتن آسودگى را به قدرت تو دشوارى خوارمايه گردد و بهلطف تو اسباب كارها ساخته آيد.قضا به قدرت تو جارى است و هر چيزىبر وفق اراده تو پديد آمده است:به مشيت تو فرمانبر است و به گفتارآمرانهاش نياز نيست،به اراده تو بازداشتنى است و به گفتاربازدارندهاش نياز نيست.
تويى آن كه در مهمات بخوانند و در سختيها به او پناه جويند.هيچبلايى از سرما نرود جز آنكه تواش برانى و هيچ اندوهى از دل ما رختنبندد مگر آنكه تواش از ميان بردارى.
اى پروردگار من،بر من محنتى رسيده كه بار گرانش مرا از پاىدر آورده است و به رنجى در افتادهام كه بر خود هموار نتوانم كرد.توخود به قدرت خويش آن محنت و رنج بر من وارد آوردهاى و به سوى منروانه داشتهاى.آنچه را تو وارد آوردهاى كس بازگرداندن نتواند وآنچه را تو روانه داشتهاى كس دفع نتواند و آن در را كه تو بستهاى كسگشادن نتواند و آن در را كه تو گشادهاى كس بستن نتواند.چون كسىرا به رنج افكنى كس راحتش نرساند و چون كسى را خوار دارى كسعزيز نگرداند.پس درود بفرست بر محمد و خاندانش.اى پروردگارمن،به فضل خويش در آسايش بر من بگشاى و به قدرت خويشسطوت اندوه را بر من بشكن و در آنچه زبان شكايت گشودهام بهرحمت نظر كن و مرا حلاوت استجابت در هر چه خواستهام بچشان و ازنزد خويش رحمتى و گشايشى خوشگوار بر من ارزانى دار و راه رهايىدر پيش پاى من بگشاى.چنان مكن كه به سبب اندوه از انجام دادنفرايض و مستحبات تو بازمانم،كه من اى پروردگار،در برابر اينمحنت كه بر من وارد آمده بىطاقتم و پيمانه شكيباييم از آن اندوه كهنصيب من گرديده اينك لبريز است.تنها تويى كه توانى آن اندوه را ازميان بردارى و آن بلا را كه بدان گرفتار آمدهام دفع كنى.پس مرا از بندبلا وارهان اگر چه شايسته آن نباشم.يا ذا العرش العظيم.
الدعاء السابع
(وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا عَرَضَتْ لَهُ مُهِمَّةٌ أَوْ نَزَلَتْ بِهِ، مُلِمَّةٌ وَ عِنْدَ الْكَرْبِ)
يَا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُ الْمَكَارِهِ، وَ يَا مَنْ يَفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدَائِدِ، وَ يَا مَنْ يُلْتَمَسُ مِنْهُ الْمَخْرَجُ إِلَى رَوْحِ الْفَرَجِ. ذَلَّتْ لِقُدْرَتِكَ الصِّعَابُ، وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِكَ الْأَسْبَابُ، وَ جَرَى بِقُدرَتِكَ الْقَضَاءُ، وَ مَضَتْ عَلَى إِرَادَتِكَ الْأَشْيَاءُ. فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ، وَ بِإِرَادَتِكَ دُونَ نَهْيِكَ مُنْزَجِرَةٌ. أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ، وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ، لَا يَنْدَفِعُ مِنْهَا إِلَّا مَا دَفَعْتَ، وَ لَا يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلَّا مَا كَشَفْتَ وَ قَدْ نَزَلَ بِي يَا رَبِّ مَا قَدْ تَكَأَّدَنِي ثِقْلُهُ، وَ أَلَمَّ بِي مَا قَدْ بَهَظَنِي حَمْلُهُ. وَ بِقُدْرَتِكَ أَوْرَدْتَهُ عَلَيَّ وَ بِسُلْطَانِكَ وَجَّهْتَهُ إِلَيَّ. فَلَا مُصْدِرَ لِمَا أَوْرَدْتَ، وَ لَا صَارِفَ لِمَا وَجَّهْتَ، وَ لَا فَاتِحَ لِمَا أَغْلَقْتَ، وَ لَا مُغْلِقَ لِمَا فَتَحْتَ، وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ، وَ لَا نَاصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ. فَصَلِّ عَلَى ش مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ افْتَحْ لِي يَا رَبِّ بَابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِكَ، وَ اكْسِرْ عَنِّي سُلْطَانَ الْهَمِّ بِحَوْلِكَ، وَ أَنِلْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا شَكَوْتُ، وَ أَذِقْنِي حَلَاوَةَ الصُّنْعِ فِيمَا سَأَلْتُ، وَ هَبْ لِي مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنِيئاً، وَ اجْعَلْ لِي مِنْ عِنْدِكَ مَخْرَجاً وَحِيّاً. وَ لَا تَشْغَلْنِي بِالِاهْتِمَامِ عَنْ تَعَاهُدِ فُرُوضِكَ، وَ اسْتِعْمَالِ سُنَّتِكَ. فَقَدْ ضِقْتُ لِمَا نَزَلَ بِي يَا رَبِّ ذَرْعاً، وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ مَا حَدَثَ عَلَيَّ هَمّاً، وَ أَنْتَ الْقَادِرُ عَلَى كَشْفِ مَا مُنِيتُ بِهِ، وَ دَفْعِ مَا وَقَعْتُ فِيهِ، فَافْعَلْ بِي ذَلِكَ وَ إِنْ لَمْ أَسْتَوْجِبْهُ مِنْكَ، يَا ذَا الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.
**************************************************
نيايش هفتم
.دعاى آن حضرت است به هنگامى كه براى او مهمى پيش مىآمد يا حادثهاى رخمىداد و به هنگام اندوه.
اى خداوندى كه گره كارهاى فرو بسته به تو گشوده مىشود وسختيها به تو آسان مىگردد،اى خداوندى كه از تو خواهند رهايى ازتنگناها را و يافتن آسودگى را به قدرت تو دشوارى خوارمايه گردد و بهلطف تو اسباب كارها ساخته آيد.قضا به قدرت تو جارى است و هر چيزىبر وفق اراده تو پديد آمده است:به مشيت تو فرمانبر است و به گفتارآمرانهاش نياز نيست،به اراده تو بازداشتنى است و به گفتاربازدارندهاش نياز نيست.
تويى آن كه در مهمات بخوانند و در سختيها به او پناه جويند.هيچبلايى از سرما نرود جز آنكه تواش برانى و هيچ اندوهى از دل ما رختنبندد مگر آنكه تواش از ميان بردارى.
اى پروردگار من،بر من محنتى رسيده كه بار گرانش مرا از پاىدر آورده است و به رنجى در افتادهام كه بر خود هموار نتوانم كرد.توخود به قدرت خويش آن محنت و رنج بر من وارد آوردهاى و به سوى منروانه داشتهاى.آنچه را تو وارد آوردهاى كس بازگرداندن نتواند وآنچه را تو روانه داشتهاى كس دفع نتواند و آن در را كه تو بستهاى كسگشادن نتواند و آن در را كه تو گشادهاى كس بستن نتواند.چون كسىرا به رنج افكنى كس راحتش نرساند و چون كسى را خوار دارى كسعزيز نگرداند.پس درود بفرست بر محمد و خاندانش.اى پروردگارمن،به فضل خويش در آسايش بر من بگشاى و به قدرت خويشسطوت اندوه را بر من بشكن و در آنچه زبان شكايت گشودهام بهرحمت نظر كن و مرا حلاوت استجابت در هر چه خواستهام بچشان و ازنزد خويش رحمتى و گشايشى خوشگوار بر من ارزانى دار و راه رهايىدر پيش پاى من بگشاى.چنان مكن كه به سبب اندوه از انجام دادنفرايض و مستحبات تو بازمانم،كه من اى پروردگار،در برابر اينمحنت كه بر من وارد آمده بىطاقتم و پيمانه شكيباييم از آن اندوه كهنصيب من گرديده اينك لبريز است.تنها تويى كه توانى آن اندوه را ازميان بردارى و آن بلا را كه بدان گرفتار آمدهام دفع كنى.پس مرا از بندبلا وارهان اگر چه شايسته آن نباشم.يا ذا العرش العظيم.
-
- پست: 1668
- تاریخ عضویت: پنجشنبه ۱۹ مهر ۱۳۸۶, ۴:۰۶ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3099 بار
- سپاسهای دریافتی: 5474 بار
[align=center]دعایی از حضرت یوسف(ع):
گفت (یوسف) ای پروردگار من،زندان محبوب تر است نزد من از آنچه می خوانند(مرا)بسوی آن؛و اگر نگردانی از من مکر ایشان را ،میل میکنم بسوی ایشان و باشم از نادانان،پس پذیرفت دعای او را پروردگارش،پس بگردانید از او مکر ایشان را بدرستی که اوست شنوای دانا.(یوسف_آیه34و35)
**************************************************
دعای پیامبر(ص)درباره اصحاب:
هنگامی که استغاثه نمودید پروردگارتان را پس اجابت کرد شما را که من مدد کننده ام شما را (بوسیله)هزاری از ملائکه از پی هم در آیندگان.(انفال_آیه9)
[align=center]حاجت روا باشید.التماس دعا
گفت (یوسف) ای پروردگار من،زندان محبوب تر است نزد من از آنچه می خوانند(مرا)بسوی آن؛و اگر نگردانی از من مکر ایشان را ،میل میکنم بسوی ایشان و باشم از نادانان،پس پذیرفت دعای او را پروردگارش،پس بگردانید از او مکر ایشان را بدرستی که اوست شنوای دانا.(یوسف_آیه34و35)
**************************************************
دعای پیامبر(ص)درباره اصحاب:
هنگامی که استغاثه نمودید پروردگارتان را پس اجابت کرد شما را که من مدد کننده ام شما را (بوسیله)هزاری از ملائکه از پی هم در آیندگان.(انفال_آیه9)
[align=center]حاجت روا باشید.التماس دعا
-
- پست: 1950
- تاریخ عضویت: جمعه ۲۳ شهریور ۱۳۸۶, ۲:۵۷ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 2988 بار
- سپاسهای دریافتی: 5531 بار
- تماس:
« بسم الله الرحمن الرحیم »
قال الامام علی (ع)
« الدّعا مفتاح الرحمة »
« دعا کلید رحمت و برکات است . »
با سلام خدمت تمامی دوستانی که در این بحث از ابتدا شرکت داشته اند .
از ابتدا که مباحث را مطالعه می کردم ، دوستان به نکات خوبی اشاره کرده بودند ، فقط من در اینجا قصد دارم چند نکته دیگر رو هم اضافه کنم
و بعضی از مطالبی رو که پراکنده مطرح شده بود ، به شکل منسجم بیاورم .
« دعا » در حقیقت « بیان احساس نیاز به خالق هستی » است . شما وقتی دعا می کنید در حقیقت دارید نیازتان را برای خداوند بیان می کنید
و از طرف دیگر می گویید که کسی غیر از او نمی تواند آن نیاز شما را برآورده کند . البته خداوند هیچ احتیاجی به این بیان نیاز ندارد ، او حتی بدون اینکه شما متوجه
باشید یا نیازتان رو بر زبان بیارید ، باران رحمت خودش را بر شما نازل می کند ولی زمانی که شما دعا می کنید در حقیقت هم ، آن احساس نیاز رو بر زبان می آورید و
هم اینکه به نحوی خودتان را آماده می کنید تا از آن رحمت های الهی بیشتر بهره مند بشوید .
مثلا شما در نظر بگیرید که وقتی در یک مکانی باران می بارد ، بهره مندی همه موجودات از این باران یکسان نیست ، مثلا زمینی که گودتر است یا خاکش نرم تر است
و یا مساحت آن وسیع تر است ، مسلما بیشتر از آن باران الهی بهره مند می شود .
نزول رحمت و برکات بر انسان ها هم مانند همین مثال است ؛ هر چه انسان ، نیاز فردی اش بیشتر باشد یعنی احساس کند که وجودش خالی تر است ( همانند گودی
زمین ) و یا هر چه آمادگی اش در دریافت آن رحمت و نعمت الهی بیشتر باشد ( همانند وسعت زمین ) ویا اینکه هر چه دلش نرم تر باشد یعنی قدرت پذیرش و جذب این
رحمت را بیشتر داشته باشد ، مسلما بهره مندی او از نعمت ها و رحمت های الهی بیشتر است .
یکی از راههایی هم که موجب می شود این شرایط برای انسان پیش بیاید ، همین مسئله « دعا » ست .
چون در حقیقت « دعا » نشان دادن فقر و نیاز انسان به صورت آگاهانه است و نکته ای هم که در اینجا تذکرش ضروری است این است که تنها در پیشگاه خداوند است که هر
چه شما احساس نیازتان را به او ، بیان کنید ، ارزش بیشتری پیدا می کنید و به خدا نزدیک تر می شوید و از طرف دیگر هر چه به خداوند احساس نزدیکی بیشتری پیدا کنید ،
طلب و خواست شما از خود خداوند و بیان احساس نیازتان برای او بیشتر و بیشتر می شود .
قال الامام علی (ع)
« الدّعا مفتاح الرحمة »
« دعا کلید رحمت و برکات است . »
با سلام خدمت تمامی دوستانی که در این بحث از ابتدا شرکت داشته اند .
از ابتدا که مباحث را مطالعه می کردم ، دوستان به نکات خوبی اشاره کرده بودند ، فقط من در اینجا قصد دارم چند نکته دیگر رو هم اضافه کنم
و بعضی از مطالبی رو که پراکنده مطرح شده بود ، به شکل منسجم بیاورم .
« دعا » در حقیقت « بیان احساس نیاز به خالق هستی » است . شما وقتی دعا می کنید در حقیقت دارید نیازتان را برای خداوند بیان می کنید
و از طرف دیگر می گویید که کسی غیر از او نمی تواند آن نیاز شما را برآورده کند . البته خداوند هیچ احتیاجی به این بیان نیاز ندارد ، او حتی بدون اینکه شما متوجه
باشید یا نیازتان رو بر زبان بیارید ، باران رحمت خودش را بر شما نازل می کند ولی زمانی که شما دعا می کنید در حقیقت هم ، آن احساس نیاز رو بر زبان می آورید و
هم اینکه به نحوی خودتان را آماده می کنید تا از آن رحمت های الهی بیشتر بهره مند بشوید .
مثلا شما در نظر بگیرید که وقتی در یک مکانی باران می بارد ، بهره مندی همه موجودات از این باران یکسان نیست ، مثلا زمینی که گودتر است یا خاکش نرم تر است
و یا مساحت آن وسیع تر است ، مسلما بیشتر از آن باران الهی بهره مند می شود .
نزول رحمت و برکات بر انسان ها هم مانند همین مثال است ؛ هر چه انسان ، نیاز فردی اش بیشتر باشد یعنی احساس کند که وجودش خالی تر است ( همانند گودی
زمین ) و یا هر چه آمادگی اش در دریافت آن رحمت و نعمت الهی بیشتر باشد ( همانند وسعت زمین ) ویا اینکه هر چه دلش نرم تر باشد یعنی قدرت پذیرش و جذب این
رحمت را بیشتر داشته باشد ، مسلما بهره مندی او از نعمت ها و رحمت های الهی بیشتر است .
یکی از راههایی هم که موجب می شود این شرایط برای انسان پیش بیاید ، همین مسئله « دعا » ست .
چون در حقیقت « دعا » نشان دادن فقر و نیاز انسان به صورت آگاهانه است و نکته ای هم که در اینجا تذکرش ضروری است این است که تنها در پیشگاه خداوند است که هر
چه شما احساس نیازتان را به او ، بیان کنید ، ارزش بیشتری پیدا می کنید و به خدا نزدیک تر می شوید و از طرف دیگر هر چه به خداوند احساس نزدیکی بیشتری پیدا کنید ،
طلب و خواست شما از خود خداوند و بیان احساس نیازتان برای او بیشتر و بیشتر می شود .
-
- پست: 1950
- تاریخ عضویت: جمعه ۲۳ شهریور ۱۳۸۶, ۲:۵۷ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 2988 بار
- سپاسهای دریافتی: 5531 بار
- تماس:
« بسم الله الرَّحمن الرَّحیم »
یک بحث دیگری که مطرح است این است که ما بهتر است با چه « زبانی » دعا کنیم که پاسخ جو گرامی
هم در پستهای پیشین این سوال مهم رو بیان کرده بودند .
یک کم در دعاهایی که تا به حال کرده اید تأمّل کنید ، چه وجه مشترکی دارند ؟
اگر کمی دقت کنیم می بینیم که اغلب دعاهای ما که از زبان خودمان است فقط « درخواست ما » از خداوند متعال در مورد
یک مسئله خاص است به خصوص اگر آن مسئله مشکل ما باشد که دیگر یک راست می رویم سر اصل مطلب و فقط برآورده شدن
حاجت خودمان را از خدا می خواهیم .
امّا ...
اگر به دعاهایی که ائمه معصومین (ع) در زندگیشان در مواجهه با مسایل گوناگون داشتند ، کمی نظر کنیم می بینیم که دعاهای آنها یک درس
کامل « معرفت شناسی خداوند » است . یعنی مثلا همین مثال خیلی خوبی رو که fatima گرامی در این تاپیک ذکر کرده اند ، همین الان
یکبار دیگر آن را بخوانید ، می بینید که این دعای امام سجاد (ع) که در مواجهه با حادثه ای یا غم و اندوهی از ایشان نقل شده است ، از ابتدای
شروع تا پایان ، یک درس کامل معرفت شناسی و بیان بندگی عبد نسبت به معبود است و فقط در یک نیم خط پایانی ، ایشان از خداوند درخواست
برآورده شدن حاجتشان را کردند !!!
یکبار دیگر با دقت این دعا رو بخوانید شاید مطالب بیشتری دریافت کردید .
در آخر می خواهم بگویم که اگر نظر من این است که بهتر است از زبان ائمه (ع) دعای خود را بخوانیم ، یکی از دلایلش این است که اگر با توجه به
« مفهوم دعا » ــ تاکید می کنم با توجه به « مفهوم » نه اینکه فقط به خواندن دعایی خاص بدون توجه به معانی اکتفا کنیم ــ این مطالب را بیان
کنیم ، هم روش صحیح دعا کردن را از ائمه معصومین (ع) یاد می گیریم و هم اینکه می توانیم یک درس معرفت شناسی کامل هم بگیریم و حتی
با یک سری از مبانی اعتقادی یا اصول و فروع دینمان از طریق همین دعا بیشتر آشنا شویم و در حقیقت در مکتب اهل بیت (ع) تعلیم هم ببینیم .
باشد که در دعایی که می خوانیم بیشتر تامل کنیم و در همان حین که به قصد طلب و درخواست مشغول مناجات با خدای خود هستیم ،
بر معرفتمان نیز افزوده گردد.
« امین »
.
یک بحث دیگری که مطرح است این است که ما بهتر است با چه « زبانی » دعا کنیم که پاسخ جو گرامی
هم در پستهای پیشین این سوال مهم رو بیان کرده بودند .
یک کم در دعاهایی که تا به حال کرده اید تأمّل کنید ، چه وجه مشترکی دارند ؟
اگر کمی دقت کنیم می بینیم که اغلب دعاهای ما که از زبان خودمان است فقط « درخواست ما » از خداوند متعال در مورد
یک مسئله خاص است به خصوص اگر آن مسئله مشکل ما باشد که دیگر یک راست می رویم سر اصل مطلب و فقط برآورده شدن
حاجت خودمان را از خدا می خواهیم .
امّا ...
اگر به دعاهایی که ائمه معصومین (ع) در زندگیشان در مواجهه با مسایل گوناگون داشتند ، کمی نظر کنیم می بینیم که دعاهای آنها یک درس
کامل « معرفت شناسی خداوند » است . یعنی مثلا همین مثال خیلی خوبی رو که fatima گرامی در این تاپیک ذکر کرده اند ، همین الان
یکبار دیگر آن را بخوانید ، می بینید که این دعای امام سجاد (ع) که در مواجهه با حادثه ای یا غم و اندوهی از ایشان نقل شده است ، از ابتدای
شروع تا پایان ، یک درس کامل معرفت شناسی و بیان بندگی عبد نسبت به معبود است و فقط در یک نیم خط پایانی ، ایشان از خداوند درخواست
برآورده شدن حاجتشان را کردند !!!
یکبار دیگر با دقت این دعا رو بخوانید شاید مطالب بیشتری دریافت کردید .
در آخر می خواهم بگویم که اگر نظر من این است که بهتر است از زبان ائمه (ع) دعای خود را بخوانیم ، یکی از دلایلش این است که اگر با توجه به
« مفهوم دعا » ــ تاکید می کنم با توجه به « مفهوم » نه اینکه فقط به خواندن دعایی خاص بدون توجه به معانی اکتفا کنیم ــ این مطالب را بیان
کنیم ، هم روش صحیح دعا کردن را از ائمه معصومین (ع) یاد می گیریم و هم اینکه می توانیم یک درس معرفت شناسی کامل هم بگیریم و حتی
با یک سری از مبانی اعتقادی یا اصول و فروع دینمان از طریق همین دعا بیشتر آشنا شویم و در حقیقت در مکتب اهل بیت (ع) تعلیم هم ببینیم .
باشد که در دعایی که می خوانیم بیشتر تامل کنیم و در همان حین که به قصد طلب و درخواست مشغول مناجات با خدای خود هستیم ،
بر معرفتمان نیز افزوده گردد.
« امین »
.
-
- پست: 2218
- تاریخ عضویت: جمعه ۲۰ بهمن ۱۳۸۵, ۱۰:۰۱ ب.ظ
- سپاسهای ارسالی: 3085 بار
- سپاسهای دریافتی: 5884 بار
- تماس:
[align=center]به نام خدا
با سلام خدمت همه دوستاني که در اين بحث شيرين شرکت نمودند .
مدتي است خبري از ادامه بحث نيست !
تا جايي که بنده دنبال مي کردم بحث به جاهاي خوبي رسيده بود و دوستان مطالب مفيدي رو ارائه می دادند .
البته فکر مي کنم که موضوع دعا جاي کار بيشتري داره و همچنين شاخه هاي گسترده تر .
اما اگر موضوع ديگري هم در ذهن دوستان باشه ، ميشه مطرح کرد و ادامه داد ؛
دوستان گرامي :
پاسخ جو ، امير ، محدثه ، Labbaik
ASHK HIKAYESI ، Ines , jamal_khodamam , sabooha ,7152628
[align=left]و سایر اعضای جدید خانواده اعتقادات
منتظريم
با سلام خدمت همه دوستاني که در اين بحث شيرين شرکت نمودند .
مدتي است خبري از ادامه بحث نيست !
تا جايي که بنده دنبال مي کردم بحث به جاهاي خوبي رسيده بود و دوستان مطالب مفيدي رو ارائه می دادند .
البته فکر مي کنم که موضوع دعا جاي کار بيشتري داره و همچنين شاخه هاي گسترده تر .
اما اگر موضوع ديگري هم در ذهن دوستان باشه ، ميشه مطرح کرد و ادامه داد ؛
دوستان گرامي :
پاسخ جو ، امير ، محدثه ، Labbaik
ASHK HIKAYESI ، Ines , jamal_khodamam , sabooha ,7152628
[align=left]و سایر اعضای جدید خانواده اعتقادات
منتظريم
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
[External Link Removed for Guests]
-
- پست: 1950
- تاریخ عضویت: جمعه ۲۳ شهریور ۱۳۸۶, ۲:۵۷ ق.ظ
- سپاسهای ارسالی: 2988 بار
- سپاسهای دریافتی: 5531 بار
- تماس:
.
سلام به همه دوستان محترم
خیلی خوشحالم که با علاقه ای که دوستان نشان دادند ، این بحث شیرین تا به این جا ادامه داشته و امیدورام دوستان دیگر هم در مباحث مشارکت
داشته باشند تا به نتایج عالی و « حقیقت دعا » برسیم که این امر ، امری است بسیار مهم ، چرا که اگر انسان به واقعیت دعا پی ببرد و چرایی و
چگونگی آن را بفهمد ، صد در صد اثرات معنوی خوبی در روح و جان او خواهد داشت .( که ان شاء الله به بیان چگونگی این تغییر خواهم پرداخت . )
در مطالب قبلی که در مورد این مبحث زیبا نوشته بودم ، یه نتیجه ای گرفتم که در حقیقت « دعا » می تونه بیان احساس فقر و نیاز به خداوند متعال باشه
که امروز قصد دارم در مورد این مطلب توضیح بیشتری بدهم .
ــ ما دو نوع فقر و نیاز داریم :
1 - فقر و نیاز نا خودآگاه :
در فقر و نیاز نا خودآگاه ، ساختمان و شرایط وجودی فرد نشان دهنده فقر و نیاز اوست .
مثلا شما یک نوزاد رو در نظر بگیرید ، اگر این نوزاد در شرایط خطر قرار داشته باشه و توانایی دفع اون خطر رو هم نداشته باشه و یا حتی اصلا در تصورش
این نباشه که فلان شیء یا فلان کار خطرناک هست ، شما که از او بزرگتر هستید ، به اون نوزاد کمک می کنید و او رو از خطر حفظ می کنید .
2 – فقر و نیاز خودآگاه :
در فقر و نیاز خود آگاه ، اون شخص به نیاز خودش کاملا آگاه است .
مثلا همان نوزاد زمانی که احساس کند به کمک کسی نیاز دارد ، با گریه کردن یا جیغ زدن و یا دست و پا زدن ، این نیاز رو به شما اعلام می کنه و بعد شما
به او کمک می کنید .
[font=Times New Roman]ــ حال در مورد انسان :
ــ همه انسانها هم چه بفهمند و چه نفهمند به رحمت الهی نیاز دارند و در مقابل خداوند فقیر هستند .
[font=Times New Roman]« یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله »
با دانستن این قضیه که انسانها به خداوند نیازمند هستند ، حالا چه انسان نیاز خودش رو به خداوند با دعا کردن ابراز بکنه و چه این کار رو انجام نده ،
در هر صورت رحمت الهی جاری و ساری است ولی آنچه که مهم است این است که : هرگز بهره مندی انسانی که به نیاز خودش به پروردگار آگاه است
و با دعا این مطلب رو بیان می کنه با بهره مندی فردی که آن را ابراز نمی کنه یا حتی کسی که اصلا احساس نمی کنه که خدایی هست و به خدا احتیاج
داره ، یکسان نیست .
ما زمانی که « دعای ماه رجب » رو می خوانیم ، بارها این عبارت را دیده و خوانده ایم که در دعا می گوید :
[font=Times New Roman]« یا من یعطی من سئله »
ای کسی که عطا می کند به هر کسی که درخواست و خواهش کند
[font=Times New Roman] « یا من یعطی من لم یسئله »
و ای کسی عطا می کند به کسی که درخواست و خواهشی از او نکرده
[font=Times New Roman]« و من لم یعرفه ... »
و حتی به کسی که او را نمی شناسد ...
در این عبارت تصریح می کند رحمت خداوند به اون افرادی که خدا رو می شناسند و لی درخواستی نمی کنند هم می رسد
و از اون بالاتر حتی این رحمت الهی به اون اشخاصی هم که معرفت به خدای متعال ندارند ، هم می رسد ؛ که البته این به دلیل اوج رحمت الهی است .
ولی
آیا بهره مندی از رحمت الهی برای اون عالم بزرگواری که سعی کرده خدا رو با تمام وجود بشناسه و تنها فقیر و نیاز مند خدا باشه
و این نیاز رو هم به درگاه الهی ابراز می کنه ، با بهره مندی اون فردی که اصلا اعتقاد به وجود خداوند نداره و معرفت به خدای یکتا نداره ،
یکسان و مساوی است ؟!
مسلما این طور نیست .
بنابراین ، این فقر خود آگاه و ناخود آگاهی که در وجود تمام افراد بشر هست ، باعث جذب رحمت الهی می شود ، ولی صد در صد فقر خود آگاه
و ابراز نیازمندی به درگاه حق تعالی ، اون گودی و چاله ای رو که در پست های بالا مثال زدم عمیق تر می کنه و باعث میشه که جذب این رحمت الهی
بیشتر و بیشتر بشه .
[font=Times New Roman]« دعا » نشان دادن فقر و نیاز انسان به خداوند ، به صورت آگاهانه است .
[font=Times New Roman] دوست دارم ان شاء الله سایر اعضای محترم خانواده اعتقادات هم در این بحث شیرین و زیبا شرکت کنند
و نظرات خودشون رو منعکس کنند تا ان شاء الله به نتایج خوبی در پایان بحث برسیم
و خودم هم سعی می کنم با عنایت الهی این بحث زیبا رو ادامه بدم .
ان شاء الله
منتظر نظرات زیبای شما عزیزان هستیم
.
سلام به همه دوستان محترم
خیلی خوشحالم که با علاقه ای که دوستان نشان دادند ، این بحث شیرین تا به این جا ادامه داشته و امیدورام دوستان دیگر هم در مباحث مشارکت
داشته باشند تا به نتایج عالی و « حقیقت دعا » برسیم که این امر ، امری است بسیار مهم ، چرا که اگر انسان به واقعیت دعا پی ببرد و چرایی و
چگونگی آن را بفهمد ، صد در صد اثرات معنوی خوبی در روح و جان او خواهد داشت .( که ان شاء الله به بیان چگونگی این تغییر خواهم پرداخت . )
در مطالب قبلی که در مورد این مبحث زیبا نوشته بودم ، یه نتیجه ای گرفتم که در حقیقت « دعا » می تونه بیان احساس فقر و نیاز به خداوند متعال باشه
که امروز قصد دارم در مورد این مطلب توضیح بیشتری بدهم .
ــ ما دو نوع فقر و نیاز داریم :
- 1 – فقر و نیازخود آگاه
2 – فقر و نیاز نا خود آگاه
1 - فقر و نیاز نا خودآگاه :
در فقر و نیاز نا خودآگاه ، ساختمان و شرایط وجودی فرد نشان دهنده فقر و نیاز اوست .
مثلا شما یک نوزاد رو در نظر بگیرید ، اگر این نوزاد در شرایط خطر قرار داشته باشه و توانایی دفع اون خطر رو هم نداشته باشه و یا حتی اصلا در تصورش
این نباشه که فلان شیء یا فلان کار خطرناک هست ، شما که از او بزرگتر هستید ، به اون نوزاد کمک می کنید و او رو از خطر حفظ می کنید .
2 – فقر و نیاز خودآگاه :
در فقر و نیاز خود آگاه ، اون شخص به نیاز خودش کاملا آگاه است .
مثلا همان نوزاد زمانی که احساس کند به کمک کسی نیاز دارد ، با گریه کردن یا جیغ زدن و یا دست و پا زدن ، این نیاز رو به شما اعلام می کنه و بعد شما
به او کمک می کنید .
[font=Times New Roman]ــ حال در مورد انسان :
ــ همه انسانها هم چه بفهمند و چه نفهمند به رحمت الهی نیاز دارند و در مقابل خداوند فقیر هستند .
[font=Times New Roman]« یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله »
با دانستن این قضیه که انسانها به خداوند نیازمند هستند ، حالا چه انسان نیاز خودش رو به خداوند با دعا کردن ابراز بکنه و چه این کار رو انجام نده ،
در هر صورت رحمت الهی جاری و ساری است ولی آنچه که مهم است این است که : هرگز بهره مندی انسانی که به نیاز خودش به پروردگار آگاه است
و با دعا این مطلب رو بیان می کنه با بهره مندی فردی که آن را ابراز نمی کنه یا حتی کسی که اصلا احساس نمی کنه که خدایی هست و به خدا احتیاج
داره ، یکسان نیست .
ما زمانی که « دعای ماه رجب » رو می خوانیم ، بارها این عبارت را دیده و خوانده ایم که در دعا می گوید :
[font=Times New Roman]« یا من یعطی من سئله »
ای کسی که عطا می کند به هر کسی که درخواست و خواهش کند
[font=Times New Roman] « یا من یعطی من لم یسئله »
و ای کسی عطا می کند به کسی که درخواست و خواهشی از او نکرده
[font=Times New Roman]« و من لم یعرفه ... »
و حتی به کسی که او را نمی شناسد ...
در این عبارت تصریح می کند رحمت خداوند به اون افرادی که خدا رو می شناسند و لی درخواستی نمی کنند هم می رسد
و از اون بالاتر حتی این رحمت الهی به اون اشخاصی هم که معرفت به خدای متعال ندارند ، هم می رسد ؛ که البته این به دلیل اوج رحمت الهی است .
ولی
آیا بهره مندی از رحمت الهی برای اون عالم بزرگواری که سعی کرده خدا رو با تمام وجود بشناسه و تنها فقیر و نیاز مند خدا باشه
و این نیاز رو هم به درگاه الهی ابراز می کنه ، با بهره مندی اون فردی که اصلا اعتقاد به وجود خداوند نداره و معرفت به خدای یکتا نداره ،
یکسان و مساوی است ؟!
مسلما این طور نیست .
بنابراین ، این فقر خود آگاه و ناخود آگاهی که در وجود تمام افراد بشر هست ، باعث جذب رحمت الهی می شود ، ولی صد در صد فقر خود آگاه
و ابراز نیازمندی به درگاه حق تعالی ، اون گودی و چاله ای رو که در پست های بالا مثال زدم عمیق تر می کنه و باعث میشه که جذب این رحمت الهی
بیشتر و بیشتر بشه .
[font=Times New Roman]« دعا » نشان دادن فقر و نیاز انسان به خداوند ، به صورت آگاهانه است .
[font=Times New Roman] دوست دارم ان شاء الله سایر اعضای محترم خانواده اعتقادات هم در این بحث شیرین و زیبا شرکت کنند
و نظرات خودشون رو منعکس کنند تا ان شاء الله به نتایج خوبی در پایان بحث برسیم
و خودم هم سعی می کنم با عنایت الهی این بحث زیبا رو ادامه بدم .
ان شاء الله
منتظر نظرات زیبای شما عزیزان هستیم
.