چرا فقط خوک و سگ نجس هستند ؟

[مائده آسمانی]

 به نام خدا  



سلام علیکم

سؤال:

چرا در میان حیوانات فقط خوک و سگ نجس هستند ؟


جواب :

قبل از بيان حكمت نجاست سگ و خوك، به شناخت مفهوم «نجس» مى‏پردازيم:

در اصطلاح فقهى، نجس به آن چيزى مى‏گويند كه يا از لحاظ ظاهرى و مادّى آنچنان پليد، زيان بار و خطرساز است؛

و يا از لحاظ باطنى و روحى داراى شقاوت، پليدى و خباثت مى‏باشد؛ و يا اين كه در بردارنده‏ى هر دو بُعد ياد شده است.

به حدّى كه حتى وجود يكى از ابعاد ياد شده، در لزوم اجتناب و پرهيز داشتن از آن‏ها كافى است.


سگ و خوك نيز هم از لحاظ ظاهرى و هم از لحاظ باطنى و روحى، خطرساز و ضررآفرين‏اند و اجتناب از آن‏ها ضرورى است و

دربردارنده‏ى نوعى پليدى و در نتيجه «نجاست»اند.

وجودِ «تريشينوزيس»، براى بيمارى‏هاى انگلى، كرم‏ها و داشتن بستر مناسب براى انتقال ميكروب‏ها در بدن سگ و خوك به انسان

همگى موجب اتّخاذ تدابير بهداشتى و محدوديّت‏هاى سنگين در مورد اين جانداران شده.

البتّه شايد ادّعا شود كه اگر محيطى فراهم آيد كه ما يقين كنيم ديگر اين ميكروب در وجود چند مورد محدود از سگ و خوك‏ها وجود

نداشته يا به حدّاقل برسند، آيا باز هم حكم به نجاست آن‏ها ادامه خواهد داشت؟

در پاسخ گفته مى‏شود:

1. اين ادّعا شامل آن دسته از ميكروب‏هايى مى‏شود كه شناخته شده‏اند و نمى‏توان ادعا نمود كه گندزدايى كامل در مورد تمام

ميكروب‏ها صورت گرفته.

به عبارتى: شما حتى اگر بتوانيد واكسنى تهيه كنيد كه بشر و زندگى طبيعى او را در برابر تمام سگ و خوك‏ها سالم و بهداشتى

نگهدارد، اين واكسن فقط در مقابل ميكروب‏هاى موجود و شناخته شده كارساز است و شامل ميكروب‏هاى ناشناخته و بلكه به وجود

نيامده نخواهد بود.

2. روش پذيرفته شده در قانون‏گذارى‏هاى عقلاء جهان آن است كه در قوانين، همواره حالات و موقعيّت‏هاى اكثريّتى مدّ نظر بوده و

چنانچه فرد يا افرادى به عللى جزء استثناءها باشند، باز خدشه‏اى در عموميّت قانون ايجاد نمى‏شود و آن موارد نيز بايد تابع قانون باشند.

روى اين جهات، حفظ مصالح عمومى ايجاب مى‏كند كه همه‏ى افراد و موضوعات، مشمول يك قانون باشند و وحدت رويه‏ى قانونى حفظ

شود.

3. سلامتى فرد و اجتماع آن چنان اهميت دارد كه حتى وجود احتمال ضرر و لزوم دفع آن نيز قابل توجه است.

يعنى با در نظر گرفتن تمام تلاش‏ها باز هم احتمال مى‏رود كه شايد بستر براى ایجاد ضرر فراهم باشد، پس اجتناب ضرورى است.

4. ضررها فقط محدود به بهداشت ظاهرى نبوده و توجه به آسيب‏هاى روحى و معنوى نيز ضرورى است.

و اين جنبه نيز در حكم به حرمت و نجاست مهم است.

از اين رو، خوك از يك سو به علت تغذيه نامناسب و حتى استفاده از فضولات و از سوى ديگر به علت بى‏مبالاتى در رعايت جفت‏گيرى به

عنوان حيوان «بى‏غيرت» مشهور است و تغذيه از گوشت آن و هم‏زيستى براى پرورش آن، چه بسا موجب انتقال اين روحيات در آدمى

شود.

درباره سگ نيز اگر چه وفادارى آن در دفاع و شكار مورد توجه است و سگ را ارزشمند مى‏كند، اما هم‏زيستى با سگ و ورود آن به محيط

داخلى خانه آسيب‏هاى گوناگون بهداشتى و روانى را در پى دارد. لذا در روايات هم‏زيستى با سگ بسيار نكوهش شده است و حضور آن

مانع نزول فرشتگان دانسته شده است.

[mohammad.moein]

من به دوست هاي مسيحيم هميشه مي گفتم كه خوك حيوان كثيفيست....و خوردنش براي بدن مضره....

ولي اون ها حرفاي من رو به مسخره بازي مي گرفتند....


حالا در مكزيك آنفولانزاي خوكي شيوع پيداي كرده.....و همشون از صد متري خوك هم فرار مي كنن


اون وقت بيان بگن اسلام منطق نداره!!!!

[shh]

 به نام خدا  



سلام علیکم

سؤال:

چرا در میان حیوانات فقط خوک و سگ نجس هستند ؟


جواب :

قبل از بيان حكمت نجاست سگ و خوك، به شناخت مفهوم «نجس» مى‏پردازيم:

در اصطلاح فقهى، نجس به آن چيزى مى‏گويند كه يا از لحاظ ظاهرى و مادّى آنچنان پليد، زيان بار و خطرساز است؛

و يا از لحاظ باطنى و روحى داراى شقاوت، پليدى و خباثت مى‏باشد؛ و يا اين كه در بردارنده‏ى هر دو بُعد ياد شده است.

به حدّى كه حتى وجود يكى از ابعاد ياد شده، در لزوم اجتناب و پرهيز داشتن از آن‏ها كافى است.


سگ و خوك نيز هم از لحاظ ظاهرى و هم از لحاظ باطنى و روحى، خطرساز و ضررآفرين‏اند و اجتناب از آن‏ها ضرورى است و

دربردارنده‏ى نوعى پليدى و در نتيجه «نجاست»اند.

وجودِ «تريشينوزيس»، براى بيمارى‏هاى انگلى، كرم‏ها و داشتن بستر مناسب براى انتقال ميكروب‏ها در بدن سگ و خوك به انسان

همگى موجب اتّخاذ تدابير بهداشتى و محدوديّت‏هاى سنگين در مورد اين جانداران شده.

البتّه شايد ادّعا شود كه اگر محيطى فراهم آيد كه ما يقين كنيم ديگر اين ميكروب در وجود چند مورد محدود از سگ و خوك‏ها وجود

نداشته يا به حدّاقل برسند، آيا باز هم حكم به نجاست آن‏ها ادامه خواهد داشت؟

در پاسخ گفته مى‏شود:

1. اين ادّعا شامل آن دسته از ميكروب‏هايى مى‏شود كه شناخته شده‏اند و نمى‏توان ادعا نمود كه گندزدايى كامل در مورد تمام

ميكروب‏ها صورت گرفته.

به عبارتى: شما حتى اگر بتوانيد واكسنى تهيه كنيد كه بشر و زندگى طبيعى او را در برابر تمام سگ و خوك‏ها سالم و بهداشتى

نگهدارد، اين واكسن فقط در مقابل ميكروب‏هاى موجود و شناخته شده كارساز است و شامل ميكروب‏هاى ناشناخته و بلكه به وجود

نيامده نخواهد بود.

2. روش پذيرفته شده در قانون‏گذارى‏هاى عقلاء جهان آن است كه در قوانين، همواره حالات و موقعيّت‏هاى اكثريّتى مدّ نظر بوده و

چنانچه فرد يا افرادى به عللى جزء استثناءها باشند، باز خدشه‏اى در عموميّت قانون ايجاد نمى‏شود و آن موارد نيز بايد تابع قانون باشند.

روى اين جهات، حفظ مصالح عمومى ايجاب مى‏كند كه همه‏ى افراد و موضوعات، مشمول يك قانون باشند و وحدت رويه‏ى قانونى حفظ

شود.

3. سلامتى فرد و اجتماع آن چنان اهميت دارد كه حتى وجود احتمال ضرر و لزوم دفع آن نيز قابل توجه است.

يعنى با در نظر گرفتن تمام تلاش‏ها باز هم احتمال مى‏رود كه شايد بستر براى ایجاد ضرر فراهم باشد، پس اجتناب ضرورى است.

4. ضررها فقط محدود به بهداشت ظاهرى نبوده و توجه به آسيب‏هاى روحى و معنوى نيز ضرورى است.

و اين جنبه نيز در حكم به حرمت و نجاست مهم است.

از اين رو، خوك از يك سو به علت تغذيه نامناسب و حتى استفاده از فضولات و از سوى ديگر به علت بى‏مبالاتى در رعايت جفت‏گيرى به

عنوان حيوان «بى‏غيرت» مشهور است و تغذيه از گوشت آن و هم‏زيستى براى پرورش آن، چه بسا موجب انتقال اين روحيات در آدمى

شود.

درباره سگ نيز اگر چه وفادارى آن در دفاع و شكار مورد توجه است و سگ را ارزشمند مى‏كند، اما هم‏زيستى با سگ و ورود آن به محيط

داخلى خانه آسيب‏هاى گوناگون بهداشتى و روانى را در پى دارد. لذا در روايات هم‏زيستى با سگ بسيار نكوهش شده است و حضور آن

مانع نزول فرشتگان دانسته شده است.

[shh]

دوستان گرامی,

متمرکز کردن پاسخ در این مورد بر روی مسائل بهداشتی ظاهری و میکروب و این قبیل چیزها شاید با یک نگرش سطحی پاسخی مناسب باشد, ولی سرانجام در ادامه کاوش در این مورد بیشتر محکوم به شکست است. چرا که این فقط این حیوانات نیستند که در دهان و بدن خود میکروب دارند, بلکه انسانها و سایر موجودات عالم هم دارای میکروب و عوامل بیماریهای مختلف و گاهی هم کشنده میتوانند باشند, ولی آنها بدین سبب نجس نیستند. آیا فردی که در بدن خود ویروس ایدز و یا هپاتیتهای مختلف را دارد نجس محسوب میشود؟ مشخص است که جواب منفی است. درست استکه نویسنده مطلب اشاراتی هم به سایر دلایل نموده است, ولی شکافتن آنها شاید از اهمیت بیشتری بر خوردار باشد.

در مورد خوک میتوان گفت که درست استکه این حیوان در دورانهای گذشته با کرمهای خود, انسانها را به بیماری مبتلا میکرد, ولی این دوران امروزه با رعایت مسائل بهداشتی مواد غذائی حد اقل در کشورهای اروپائی و آمریکائی سپری شده و شخصآ بعنوان یک پزشک در اروپا موردی را سراغ ندارم که از این طریق, در این سالهای گذشته فردی به این نوع بیماری مبتلا شده باشد. اگر مسئله میکروب را به پیش بکشیم, جواب بالا را خواهیم شنید و مسئله ظاهرآ منتفی خواهد بود.

پس میبینیم که علتهای اصلی, این قبیل مسائل نیستند. علت اصلی را بیشتر درجاهای دیگری باید جستجو کرد.

به عقیده نویسنده این مطلب, دلایل میتوانند از این قبیل باشند:

در مورد خوک: خوک حیوانی استکه به لحاظ ترکیبات پروتئینی بدنش, نزدیکی و قرابت بسیار تنگی با ترکیبات پروتئینی بدن انسان دارد. در گذشته های نه چندان دور برای افرادی که به بیماری قند مبتلا بودند, بخاطر نزدیکی و شباهت انسولین خوک با انسولین بدن انسان, به این بیماران انسولین خوک تجویز (تزریق) میشد. در بعضی موارد نیز که بر اثر سوختگی و یا سوانح مختلف, انسانها بخش نسبتآ بزرگی از پوست بدن خود را از دست میدادند, برای ترمیم و پوشاندن بخشهای بدون پوست این بیماران, از پوست خوک استفاده میشد. در مورد انسولین, امروز ریگر بر اثر تولید صنعتی و ژنتیک آن, دیگر استعمال انسولین خوک موردی ندارد.

حال نتیجه ای که میخواهم بگیرم چیست: نتیجه این استکه همچنانکه خوردن گوشت انسان برای انسانها حرام است (منع و حرام بودن cannibalism), شاید خوردن گوشت حیوانیکه به لحاظ ترکیبات گوشتی, گوشتش بسیار شبیه گوشت انسان است نیز دلیل حرام بودن خوردن آن باشد. و این شاید یکی از رازهای نهفته در بطن حرام شدن گوشت خوک باشد. چرا که سر انجام یک نوع cannibalism (با در نظر گرفتن شباهتهای بسیار زیاد گوشت انسانی و خوکی) خواهد بود, هر چند در شکل خفیف آن. در اینجا به نتایج تناول اینگونه نمیجواهم اشاره ای بکنم. عاقلان خود در این نکته تامل خواهند نمود.


در مورد سگ: این خصوصیات بسیار عجیب این حیوان استکه شاید شرع مقدس اسلام با آگاهی کامل به آن, حتی نزدیک شدن و برقراری رابطه با آنرا با نجس شمردن حتی هوای تنفسی این حیوان, آنرا منع نموده است. در طبیعت ما هیچ حیوانی را که خصایص سگ را داشته و بتواند با انسان یک رابطۀ بسیار بسیار نزدیکی را بر قرار کرده و تقریبآ در همۀ شرایط از ارباب خود اطاعت و فرمانبرداری کند را سراغ نداریم. سگ یکی از نادر حیوانات و شاید تنها حیوانی باشد که در یک رابطه بسیار تنگاتنگ با انسان میتواند زندگی کند و همۀ وظایفی را که از عهده وی بر میآید و به وی آموزش داده شده و به وی محول میشود را انجام دهد. قدرت تطابق این حیوان با انسان در صورت برقراری یک رابطه نزدیک واقعآ غیر قابل تصور است. این خصوصیت از طرفی فی نفسه خصوصیت بدی نیست. و لی وجود این حیوان با آن خصوصیاتی که شرح آن گذشت, (تامل در این نکته بسیار واجب است) میتواند او را به دیوی تبدیل نماید که در پوشیده ترین مسائل انسانها (اشاره کافیست!!) هم برای خود جای پائی بدست آورد!!
و شاید این هم یکی از رازهای نهفته در حرام و نجس دانستن سگ باشد, تا این حیوان با آن خصوصیاتی که دارد, به امن ترین گوشه زندگی انسانها (وزن و شوهر ها و جوانان!!) وارد نشود. واگر این خصوصیات غریزی سگ بیشتر شکاقته شود, شاید باز به دلایل دیگری نیز رسید.



(والسلام, والحمد لله رب العالمین, و السلام علی سیدنا محمد و آله اجمعین)

[ع ل ی]

 علت نجس بودن سگ چيست؟ 

با سلام خدمت دوستان عزيز !


از تجربه ديگران"
من مي خواهم در اين جا يكي از دلايل عملي كه يكي از دوستان بزرگوارم در يكي از آزمايشگاهاي شهر انجام داده اند و به يك نتيجه علمي و عملي رسيده اند براي آندسته از افرادي كه سك را به عنوان يك از افراد خانواده خود پذيرفته اند ثابت كنم كه سگ نجس و نگهداري آن در خانه اشتباه است.

نقل قول از دوستم
« با مسئول آزمايشگاه كه رفيق من بود قرار گذاشتم كه به من كمك كند كه يكي از گفته هاي پيران قديم ( علت اينكه سگ نجس است) را ثابت كنم . ابتدا يك ظرف كه در آن غذا براي سگ مي ريختند را زير ميكروسكوپ برديم و مشاهده كرديم كه ميكروبهاي ريزي كه با ميكروسكوپ به زحمت مي توان ديد در ظرف وجود دارد و اين ميكروب ها عامل بيماري هستند . براي از بين بردن ميكروبهاي ظرف ابتدا آن را با آب و مايع ظرفشويي شستيم بعد زير ميكروسكوب برديم ولي چيزي از ميكروب ها كم نشد و ميكروبها همچنان زنده و سرحال بودند دوستم يك و دو محلول ضد عفوني آورد و امتحان كرديم باز همچنان ميكروبها وجود داشتند به ياد گفته هاي بزرگان قديم افتادم كه مي گفتند: كه ظرفي كه سگ در آن غذا خورده را بايد آن را 7 بار با آب و خاك شستشو داد تا نجاست از آن پاك شود.
به دوستم گفتم : كه اين ظزف را با خاك شستشو دهيم و نتيجه را بررسي كنيم . بار اول اين كار را كرديم و مشاهده نموديم كه از تعداد ميكروبها كم شد و بار دوم امتحان كرديم باز نتيجه بهتر شد و همين طور تا شش بار امتحان كرديم ديديم اثري از ميكروبها نيست.با خود گفتم دليل آنها براي هفتمين بار چه بوده؟ چندين بار زير ميكروسكوب برديم ولي اثري از ميكروبها نبود . فرداي آنروز كه مي خواستيم كه اين آزمايش را تكرار كنيم دوستم گفت قبل از اينكه آزمايش را شروع كنيم ابتدا ظرف را قبل از اينكه براي سگ غذا بگذاريم زير ميكروسكوب ببريم ببينيم ، وقتي كه ظرف را زير ميكروسكوب برديم ديديم كه چند تا انگشت شمار از همان ميكروبها داخل ظرف موجود است، و علت بار هفتم نيز برايم مشخص شد . و روز بعد اين آزمايش را تكرار كرديم و هفت بار آن را با خاك شستشو داديم و فرداي آن روز نتيجه كاملاً درست بود و هيچ ميكروبي در ظرف مشاهده نكرديم. و اين آزمايش پس از سه روز تكرار شد و نتيجه قطعي بدست آمد
و نتيجه اين آزمايشات اينكه سگ حيوان نجس و نگهداري آن در خانه داراي اشكال شرعي علمي عملي دارد»

حالا از شما دوستاني كه دسترسي به وسائل پزشكي و آزمايشگاهي دارند تقاضا دارم كه تجربه دوست بنده را تأييد يا رد نماييد.
با تشكر