S.Galaxy نوشته شده:سلام دوست عزیز
من در حال خواندن قرآن هستم!
همچنان سوره ی بقره هستم...در آیه ی 217 به آیین اشاره شده، این آیین همان دین هستش؟ البته قبل از این مطالب اشاره ای به کفر ورزیدن شده ولی اگر توضیح مشخص تری لطف کنید ممنون میشم
...
ولى كسى كه از آيينش برگردد ، و در حال كفر بميرد، تمام اعمال نيك (گذشته) او، در دنيا و آخرت،
برباد مىرود; و آنان اهل دوزخند; و هميشه در آن خواهند بود. (217)
با سلام و ابراز خرسندی از اینکه از کتاب نورانی قرآن روشنایی دانش و فهم بیشتر می طلبید .
در مورد آیه 217 :
وَمَن يَرْتَدِدْ مِنكُمْ عَن دِينِهِ فَيَمُتْ وَهُوَ كَافِرٌ فَأُوْلَـئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ وَأُوْلَـئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (217)
خطاب به مسلمانان است ، واینکه اگر بعد از مسلمان شدن ، از دین و آیین خود برگردید و با همین حالت کفر هم از دنیا بروید ،
تمام اعمالتان نابود می شود .
هم در دنیا و هم در آخرت .
و این نیز امری کاملا عادلانه است . چرا که در آخر ترم از کسی امتحان گرفته می شود که در کلاس حضور داشته است .
اگر کسی کلاس ایمان را ترک کند و به تمامی آنچه بوده است کافر شود ، قطعا در پایان کار نه تنها از او امتحان گرففته نمی شود
بلکه هیچ چیزی هم به او داده نمی شود .
و این امری کاملا عقلایی است چرا که باید بین شاگردان حاضر در کلاس و زحمت کشانی که با ایمان به نتیجه نهایی و اخروی
تلاش کرده اند و بین کسانی که کلاس را ترک گفته وبه خود ظلم کرده اند .
خداوند هم بر اساس عملکرد خودشان در مورد خودشان ، به آنها نتیجه کارشان را می دهد .
[HR]
(خدا) دانش و حكمت را به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) مىدهد; و به هر كس دانش داده شود، خير فراوانى داده شده است.
و جز خردمندان، (اين حقايق را درك نمىكنند، و) متذكر نمىگردند. (269)
من برداشتم از این آیه این هست که خداوند قبل از تولد خرد و دانش انسانها را تعیین میکنه و بهشون میده و اینطوری افراد دیگه که از این محبت خدا بی بهره موندند تقصیر خودشون نیست که در مسیر حق قدم برنمیدارند و موفق نیستند. چرا که خداوند دانش و جکمت را به هر کس که بخواهد و شایسته بداند میدهد!
اصلا مگه خداوند عادل نیست؟! پس مطمئنا خرد و دانش افراد، از یک مسلمان گرفته تا یک شخصی تو یک کشوری که هیچ دینی نداره، باید یکسان باشه. منظورم خرد و دانشیست که میتونه کمک کنه تا انسان راه سعادت را طی کنه! و مطمئنا کسی که قدم را درست برداه، خداوند کمکش میکنه ولی این برداشت من با این آیه همخوانی نداره! این آیه میگه خود خدا به هر کسی که دلش بخواد دانش و حکمت میده!
اما در مورد آیه 269 :
در فهم آیات قرآن باید همیشه از قراین زیادی کمک گرفت ، از جمله فضای آیات قبل و بعد .
اگر در آیه 268 دقت کنیم ، معنی این آیه را بهتر می فهمیم :
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (268)
شيطان، شما را وعده فقر و تهيدستى مىدهد; و به فحشا (و زشتيها) امر مىكند; ولى خداوند وعده «آمرزش» و «فزونى»
به شما مىدهد; و خداوند، قدرتش وسيع، و (به هر چيز) داناست. (268)
حال که خدا قدرتش وسیع است چه چیزهایی می دهد ؟
يُؤتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْراً كَثِيراً وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ (269)
در آیه اول می گوید در برابر وعده های دروغینی که شیطان به شما می دهد ، خداوند وعده آمرزش و فزونی داده و همچنین به شما حکمت نیز می دهد .
اولا با توجه به اینکه
همه فعل ها مضارع هستند ، لذا خبر از زمان حال می دهند ، و نه گذشته !
و اگر قرار بود خدا قبلا اینها را بدهد باید فعل گذشته به کار می رفت .
ثانیا موضوع آیات در مورد زندگی روزانه و بحث انفاق به فقراست .
می گوید موقع کمک به فقرا شیطان شما را وسوسه می کند که انفاق نکنی و ...
اما خداوند به تو وعده می دهد که اگر انفاق کنی به تو گستردگی مالی بیشتری می دهد
(پس مربوط به حال است و در مقابل کار تو این پاداش به تو داده می شود)
ثانیا خدا می گوید با اینکه برایت وسعت رزق می دهم ، اما فکر نکن که خیر و خوبی در مال است ،
بلکه خیر کثیر در حکمت و دانش است .
یعنی به نوعی علاوه بر تشویق او به انفاق ، او را از میل زیاد به مال هم بر حذر می دارد و به او می گوید حرص بر دانش و حکمت
داشته باش تا بر مال .
و اگر من به تو دانش بدهم خیلی بهتر است از اینکه به تو مال بدهم . (واقعا چندین موضوع اخلاقی زیبا در یک آیه نهفته شده است)
پس اگر هم کسی انفاق کرد و دید که مالش زیاد نشد ، به خداوند شک نکند ،
چون خدا فرموده ممکن است در مقابل این کار تو من دانش به تو عطا کنم و این حکمت ارزشش از مال بیشتر است .
پس هر گونه اعطایی از سوی خداوند به تلاش و کوشش ما بستگی دارد و این عدالت در آیات دیگر نیز به روشنی بیان شده
که "لیس للانسان الا ما سعی"
یعنی : هیچ چیز برای انسان نیست مگر آنچه که سعی و تلاش کرده است .
نکته آخر در مورد "به هرکس بخواهد می دهد" : دو نکته وجود دارد یکی اینکه خداوند ممکن است در مقابل انفاق کسی به او مال بدهد
و در مورد انفاق کس دیگری ، به او حکمت بدهد و این با توجه به علم خداوند به ظرفیت وجودی آن طرف و خیر و صلاح اوست .
و این یعنی عدالت ، یعنی هرکس به تناسب خودش بهره ببرد ، نه اینکه همه مساوی باشند ،
هر کس تلاشش بیشتر باشد به تناسب خودش بهره بیشتری می برد .
پس اینکه به هرکس بخواهد می دهد ، در مقابل این است که به هرکس چگونه عطا می کند .
نکته دوم اینکه خواسته خداوند با توجه به تلاش ما تحقق پیدا می کند و جاری می شود ،
یعنی اگر تلاش شایسته ای انجام دهیم که شامل خواسته خدا مبنی بر دادن حکمت
به خودمان شویم ، او خواسته اش در مورد ما اجرا می شود و به ما حکمت داده می شود .
امیدوارم توانسته باشم مختصر و مفید منظور را رسانده باشم
با ارزوی موفقیت شما در تمامی مراحل زندگی
