مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

مدیر انجمن: شورای نظارت

ارسال پست
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 

 [HIGHLIGHT=#92d050]مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق  

 [HIGHLIGHT=#ffff00]استفتائات مراجع در مرگ مغزى  




 با عرض سلام و ادب خدمت دوستان خوبم در خانواده اعتقادات تصویر 

 در این تاپیک انشالله نظر 13 تن از مراجع عالیقدر تقلید را پیرامون مساله مرگ مغزی و اهداء عضو به اطلاع دوستان می رسانیم. 

 به امید سلامتی تمام بیماران مخصوصا شیعیان تصویر 
1. امام خمينى

سئوال : امروز در دنيا مسئله مرگ مغزى پذيرفته شده است و در صورتى كه در فردى با كمك معاينات و آزمايشات مخصوصى مرگ مغز مسلم شود زندگى او خاتمه يافته تلقى مى شود و ادامه موقت زندگى نباتى چنين فردى به كمك دستگاه تنفس مصنوعى و داروها ميسر است و از اعضايى نظير قلب و كبد اين افراد براى پيوند به بيماران و نجات جان آنان استفاده مى شود. لطفاً نظر مبارك را در مورد انجام چنين اعمال جراحى و برداشتن اعضاى افراد با مرگ مسلم مغزى بيان فرماييد.
جواب : بر فرض مذكور چنان چه حيات انسان ديگرى متوقف بر اين باشد, با اجازه صاحب قلب يا كبد و امثال آن جايز است.(1)


سئوال : اگر ميّتى مشكوك باشد كه مسلم است يا كافر و راهى براى حكم به اسلام او نباشد, تشريح آن جايز است يا خير؟
جواب :مانع ندارد.


سئوال : من يك شوهرى دارم كه بينايى خود را از دست داده است, آيا مى توانم يك چشم خودم را به او تقديم كنم؟ زيرا او دوست دارد در اين انقلاب بزرگ نقشى داشته باشد و در راه انقلاب كوشش نمايد.
جواب :در فرض مرقوم جايز نيست.


سئوال : آيا برداشتن چشم از افراد متوفاى مجهول الهويّه كه در كشور اسلامى در ميان سردخانه هاى بيمارستان مدتى نگه دارى مى شوند و بازماندگان و اقوام آن ها به سراغ اجساد نمى آيند و پيوند زدن (قرنيه) قسمتى از چشم آن ها با چشم بيمارانى كه نياز به اين نوع عمل جراحى دارند اشكال دارد يا خير؟
جواب :اگر كفر او احراز نشده جايز نيست.


سئوال : معمول است اشخاصى كه كليه ها يا ساير اعضاى آن ها فاسد مى شود, ديگرى, آن عضو از بدن خود را به آن شخص اعطا مى كند, آيا شرعاً شخص مى تواند يك كليه يا يك چشم يا عضو ديگرى را كه دو تا هست به ديگرى اعطا نمايد يا خير؟
جواب :اگر حيات ديگرى منوط به آن باشد و خطر جانى متوجه اعطا كننده نشود اشكال ندارد.


سئوال : نظر به نياز بيماران به پيوند اعضا, به خصوص كليه, نظر حضرت عالى چيست؟
جواب :اگر بيمار در خطر جانى باشد پيوند براى حفظ جان مسلمان مانع ندارد و تا از بدن غيرمسلمان ممكن است عضو مورد نياز برداشته شود, از مسلمان جايز نيست.


سئوال : جراحى غددى كه در بدن مى باشد و ضررى هم ندارد شرعاً چگونه است؟ جراحى بينى و يا گوش جهت زيبايى شرعاً چه حكمى دارد؟
جواب :مانع ندارد.


سئوال : قطع عضوى از ميّت جهت پيوند عضو به شخصى زنده در صورتى كه ميّت مسلمان باشد جايز نيست, مگر اين كه حيات شخص زنده متوقف بر آن باشد و امّا اگر حيات عضو او متوقف بر پيوند باشد ظاهراً جايز نمى باشد, پس اگر آن را قطع كند گناه كرده و بر او ديه مى باشد. اين در صورتى است كه قطع آن را اذن ندهد و اما اگر در آن اذن دهد در جواز آن اشكال است, ليكن بعد از اجازه ديه بر او نيست, اگر چه قائل به حرمت آن شويم و اگر ميّت اذن نداده باشد, آيا اولياى او حق دارند اجازه برداشت عضو بدهند يا نه؟ ظاهر آن است كه چنين حقى ندارند, پس اگر به اذن اولياى ميت عضو او را قطع كند معصيت كرده و بر او ديه مى باشد.
جواب : قطع عضو ميّت غيرمسلمان براى پيوند زدن مانعى ندارد, ليكن بعد از آن, اشكال در نجاست آن واقع مى شود و اين كه ميته است و نماز در آن صحيح نيست و ممكن است گفته شود در جايى كه حيات در آن حلول نمايد از عضويت ميت خارج مى شود و عضو زنده مى گردد, پس پاك و زنده مى شود و نماز در آن صحيح است, و هم چنين اگر عضوى از حيوان قطع شود ولو نجس العين باشد و پيوند شود, پس به حيات مسلمان زنده مى شود.


سئوال : اگر به جواز قطع و پيوند با اذن صاحب عضو در زمان حياتش قائل شويم ظاهر آن است كه بيع آن جايزمى باشد تا بعد از مرگش از آن استفاده شود, و اگر به جواز اذن اولياى ميت قائل شويم نيز جواز فروش آن جهت استفاده از آن بعيد نيست. در اين صورت بايد ثمن را براى خود ميّت خرج كرد و با آن يا دين او را ادا كرد و يا از طرف ميت در خيرات مصرف كرد و وارث حقى در آن ندارد.
جواب : اگر حفظ جان مسلمانى موقوف باشد بر پيوند عضوى از اعضاى ميّت مسلمانى, جايز است قطع آن عضو و پيوند آن و بعيد نيست ديه داشته باشد و آيا ديه بر قطع كننده است يا بر مريض محل اشكال است, لكن طبيب مى تواند با مريض قرار دهد كه او ديه را بدهد و اگر حفظ عضوى از مسلمان موقوف باشد بر قطع عضو ميت در اين صورت بعيد نيست جايز نباشد و اگر قطع كند ديه دارد, لكن اگر ميت در حال زندگى اجازه داد ظاهراً ديه ندارد, لكن جواز شرعى آن محل اشكال است و اگر خود او اجازه نداد, اولياى او بعد از مرگش نمى توانند اجازه بدهند و ديه از قطع كننده ساقط نمى شود و معصيت كار است.


سئوال : قطع عضو ميّت غيرمسلمان براى پيوند, حرام نيست و ديه ندارد, لكن اگر پيوند كرد اشكال در نجاست آن و ميته بودن آن براى نماز واقع مى شود, اگر ميته انسانى در نماز اشكال داشته باشد. بنابراين اشكال در ميته مسلمان نيز هست و اشكال نجاست اگر قبل از غسل قطع نمايند نيز هست, لكن مى توان گفت كه اگر عضو ميت پس از پيوند حيات پيدا كند از عضويت ميّت مى افتد و به عضويت زنده در مى آيد و نجس و ميته نيست, بلكه اگر عضو حيوان نجس العين نيز پيوند شود و زنده به حيات انسان شود از عضويت حيوان خارج و به عضويت انسان در مى آيد.
جواب : اگر قطع عضو را بعد از مردن جايز دانستيم, بعيد نيست كه در حال حيات فروش آن جايز باشد و انسان بتواند اعضاى خودش را براى پيوند بفروشد در مواردى كه قطع جايز است, بلكه جواز فروش تمام جسم براى تشريح در موردى كه جايز است, خيلى بعيد نيست, اگر چه بى اشكال نيست, لكن گرفتن مبلغى براى اجازه دادن در مورد جواز مانع ندارد.(2)

پاورقی-----------
(1)در اين قسمت سؤال ها با علامت *, جواب ها با علامت n و مسئله ها با علامت o مشخص شده اند.
(2)مجله طب و تزكيه, شماره 8, تابستان 1372, ص91.
تصویر
Member
Member
پست: 71
تاریخ عضویت: سه‌شنبه ۲ مهر ۱۳۸۷, ۲:۲۱ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 217 بار
سپاس‌های دریافتی: 91 بار

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط Reza1370 »

با اجازه لینک تاپیکی رو که به سوالات احتمالی در مورد اهدای عضو پاسخ داده اضافه می کنم: تصویر

با اهدای عضو پس از مرگ زندگی دوباره ببخشیم
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 


2. آیت الله محمد تقی بهجت

سئوال : تعدادى از بيماران به دليل ضايعات مغزى غيرقابل بازگشت و غيرقابل جبران, فعاليت هاى قشر مغز خود را از دست داده, در

حالت اغماى كامل بوده و به تحريكات داخلى و خارجى پاسخ نمى دهند, ضمناً فعاليت هاى ساقه مغز خود را نيز از دست داده, فاقد

تنفس و پاسخ به تحريكات متفاوت نورى و فيزيكى مى باشند. در اين گونه موارد احتمال بازگشت فعاليت هاى مورد اشاره مطلقاً وجود

نداشته, بيمار داراى ضربان خودكار قلب بوده كه ادامه اين ضربان هم موقتى و تنها به كمك دستگاه تنفس مصنوعى به مدت چند ساعت

و حداكثر چند روز مقدور مى باشد. اين وضعيت در اصطلاح پزشكى مرگ مغزى ناميده مى شود. از طرفى نجات جان عده ديگرى از

بيماران منوط به استفاده از اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى است. با عنايت به اين كه اين اشخاص فاقد تنفس, شعور, احساس و حركت

ارادى هستند و هيچ گاه حيات خود را باز نمى يابند, مستدعى است ارشاد فرماييد (لطفاً با اشاره اجمالى به دليل):

1ـ آيا در صورت احراز شرايط فوق مى توان از اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى براى نجات جان بيماران ديگر استفاده كرد؟

آيا صرف ضرورت نجات جان مسلمانان نيازمند پيوند عضو براى جواز قطع عضو, كافى است يا اذن قبلى و وصيت صاحب عضو نيز لازم است؟

آيا اطرافيان ميّت مى توانند پس از مرگ چنين اجازه اى بدهند؟

در صورت توقف حيات مريضهايى بر اين كار, با احتياط در استيذان از ورثه و استيذان از حاكم شرع, و تحقق موت حقيقى اشكال ندارد و

صرف موت مغزى كفايت نمى كند.

2ـ آيا انسان مى تواند در زمان حيات خود با امضاى كارتى رضايت خود را براى برداشت اعضاى بدنش در صورت عارضه مرگ مغزى جهت

پيوند به انسان هاى مسلمان نيازمند اعلام نمايد؟

حكم در مورد مرگ مغزى گذشت كه موت حقيقى و استيذان لازم است.

3ـ آيا در موارد جواز قطع اعضا ديه ثابت است يا ساقط مى شود؟ در صورت ثبوت ديه, پرداخت آن برعهده كيست؟ پزشك يا بيمار؟

موارد مصرف ديه مذكور كدام است؟

در تقدير جواز هم, ديه يا ارش ثابت است و ديه قطع اعضا ميّت صرف در خيرات مى شود و بر كسى ثابت است كه قطع كرده است.

جواب : اگر شخصى بخواهد عضوى از اعضاى بدن خود; مثلاً كليه را به ديگرى بدهد و يا وصيت كند كه بعد از مردن خود,

آن عضو در مقابل پول يا مجانى برداشته و به ديگرى داده شود, در صورتى كه نجات مسلمانى متوقف بر آن عضو باشد; ي

عنى راه نجات آن مسلمان منحصر در دادن عضو به او باشد و تهيه آن از غيرمسلمان هم ممكن نباشد اشكالى ندارد.
تصویر
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 



3- آیت الله میرزا جواد آقا تبریزی


[COLOR=red]سئوال : تعدادى از بيماران به دليل ضايعات مغزى غيرقابل بازگشت و غيرقابل جبران, فعاليت هاى قشر مغز خود را از
 

[COLOR=#953734] دست داده, در حالت اغماى كامل بوده و به تحريكات داخلى و خارجى پاسخ نمى دهند, ضمناً فعاليت هاى ساقه مغز خود  

[COLOR=#953734]را نيز از دست داده, فاقد تنفس و پاسخ به تحريكات متفاوت نورى و فيزيكى مى باشند, در اين گونه موارد احتمال بازگشت  

[COLOR=#953734]فعاليت هاى مورد اشاره مطلقاً وجود نداشته, بيمار داراى ضربان خودكار قلب بوده كه ادامه اين ضربان هم موقتى و تنها به  

[COLOR=#953734]كمك دستگاه تنفس مصنوعى به مدت چند ساعت و حداكثر چند روز مقدور مى باشد. اين وضعيت در اصطلاح پزشكى مرگ  

[COLOR=#953734]مغزى ناميده مى شود. از طرفى نجات جان عده ديگرى از بيماران منوط به استفاده از اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى است.

با عنايت به اين كه اين اشخاص فاقد تنفس, شعور, احساس و حركت ارادى هستند و هيچ گاه حيات خود را باز نمى يابند,
 

[COLOR=#953734]مستدعى است ارشاد فرماييد (لطفاً با اشاره اجمالى به دليل):

1ـ آيا در صورت احراز شرايط فوق مى توان از اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى براى نجات جان بيماران ديگر استفاده كرد؟

2ـ آيا صرف ضرورت نجات جان مسلمانان نيازمند, پيوند عضو براى جواز قطع عضو, كافى است يا اذن قبلى و وصيت صاحب
 

[COLOR=#953734]عضو نيز لازم است؟

3ـ آيا اطرافيان ميّت مى توانند پس از مرگ چنين اجازه اى بدهند؟

4ـ آيا انسان مى تواند در زمان حيات خود با امضاى كارتى رضايت خود را براى برداشت اعضاى بدنش در صورت عارضه مرگ
 

[COLOR=#953734]مغزى جهت پيوند به انسان هاى مسلمان نيازمند اعلام نمايد؟

5ـ آيا در موارد جواز قطع اعضا ديه ثابت است يا ساقط مى شود؟

6ـ در صورت ثبوت ديه, پرداخت آن برعهده كيست؟ پزشك يا بيمار؟

7ـ موارد مصرف ديه مذكور كدام است؟


جواب : قطع اعضاى مسلمان مبتلا به مرگ مغزى و پيوند زدن آن به بدن شخص ديگر اشكال دارد و اذن صاحب عضو در زمان
 

[COLOR=#7030a0]حيات و اعلام رضاى او اثرى در حكم ندارد, و وصيت به امر مزبور نافذ نيست و اولياى ميّت چنين حقى ندارند كه اجازه قطع  

[COLOR=#7030a0]اعضاى او را بدهند و در صورت قطع اعضاى مبتلا به مرگ مغزى ديه آن بر قطع كننده است و به حسب سهام ارث بين ورثه 

[COLOR=#7030a0] ميّت تقسيم مى شود.
 
تصویر
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 



4- آیت الله سید علی خامنه ای


سئوال :
احتراماً معروض مى دارد تعدادى از بيماران به دليل ضايعات مغزى غيرقابل بازگشت و غيرقابل جبران, فعاليت هاى قشر

مغز خود را از دست داده, در حالت اغماى كامل بوده و به تحريكات داخلى و خارجى پاسخ نمى دهند, ضمناً فعاليت هاى ساقه

مغز خود را نيز از دست داده, فاقد تنفس و پاسخ به تحريكات متفاوت نورى و فيزيكى مى باشند. در اين گونه موارد احتمال

بازگشت فعاليت هاى مورد اشاره مطلقاً وجود نداشته, بيمار داراى ضربان خودكار قلب بوده كه ادامه اين ضربان هم موقتى و

تنها به كمك دستگاه تنفس مصنوعى به مدت چند ساعت و حداكثر چند روز مقدور مى باشد.

اين وضعيت در اصطلاح پزشكى مرگ مغزى ناميده مى شود. از طرفى نجات جان عده ديگرى از بيماران منوط به استفاده از


اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى است.

با عنايت به اين كه به طور خلاصه بيماران با مرگ مغزى فاقد تنفس, شعور, احساس و حركت ارادى مى باشند و هيچ گاه


حيات خود را باز نمى يابند, مستدعى است ارشاد فرماييد, آيا در صورت احراز شرايط فوق مى توان از اعضاى بيمار مبتلا به

مرگ مغزى براى نجات جان بيماران ديگر استفاده نمود؟

جواب : در فرض سؤال, استفاده از اعضاى بدن موصوف, در صورتى كه نجات نفس محترمه اى متوقف بر آن باشد, اشكال ندارد.


سئوال : مستدعى است پاسخ چند سؤال فقهى زير كه در پزشكى مبتلا به مى باشد, مرقوم فرماييد.

امواجى كه بر روى نوار ثبت مى شود دال بر فعاليت مغز يا قلب مى باشند با توجه به اين كه مى تواند امواج مغزى وجود


نداشته باشد و قلب انسان با كمك دستگاه هاى مصنوعى فعاليت داشته باشد, سؤال اين است كه:

1ـ آيا نداشتن امواج مغزى دال بر مرگ است يا نداشتن امواج قلبى؟

2ـ در حالت اغماى بدون برگشت كه مغز به طور كلى مرده است و حركات قلبى, عروقى و تنفسى به كمك دستگاه ها و داروها


نگه دارى مى شود, بنابر اين كه پيوند اعضاى بدن مباح باشد, آيا جدا كردن عضوى مثل قلب از بدن شخص در اين حالت براى

پيوند به شخص ديگر جايز است؟

3ـ آيا جدا كردن عضو در اين حالت, جدا كردن عضو از انسان زنده محسوب مى شود يا از بدن مرده؟

4ـ چه زمانى احكام ميت مانند ارث,وصيت, عده وفات در مورد زوجه و … بر او جارى مى شود؟ از زمان مرگ مغزى يا از زمان جدا


كردن دستگاه هاى مذكور و توقف قلب؟

جواب :
تشخيص مفهوم مرگ هم, مثل ساير موضوعات عرفيه با عرف است نه ملاحظه امواج فوق الذكر, و عرف تا حسّ و

حركتى در شخص باشد او را مرده نمى بيند; بلى جدا كردن عضو از انسان براى پيوند در مورد جواز, تابع صدق ميّت نيست و

اگر نجات نفس محترمه از مرگ موقوف باشد بر جدا كردن عضو در اين حال و پيوند به او و با شرايط معتبره ديگر جايز است, هر

چند احكام ميّت از ارث و غيره در اين حال مترتب نمى شود.


سئوال : بيماران با مرگ مغزى فاقد تنفّس, شعور, احساس و حركت ارادى هستند, ولى داراى ضربان خودكار قلب موقتى مى


باشند, آيا مى توان از اعضاى اين بيماران براى نجات جان ساير بيماران استفاده نمود؟ آيا اجازه قبلى بيمار يا اولياى او شرط

است؟

جواب : اگر اين كار در مردن او اثر ندارد, با اجازه قبلى خود بيمار يا اولياى او اشكال ندارد.


سئوال : در صورتى كه در اثر وقوع بيمارى لاعلاج و پيش رونده از نظر پزشكان مرگ حتمى قريب باشد, آيا مى توان از اعضاى


بدن بيمار نظير قلب, كليه و كبد براى پيوند به بيماران و نجات جان آنان استفاده نمود؟

جواب : اگر هنوز نمرده و قطع اعضاى مزبور بر زنده واقع مى شود اشكال دارد; بلى اگر عرفاً مرده به حساب آيد با شرايط معتبره


مانع ندارد.


سئوال : در صحنه جنگ مسلمانان با كفّار, در صورتى كه حيات رزمنده مسلمان متوقف بر پيوند اعضا باشد, آيا مى توان


اعضاى ميّت غيرمسلمان را قطع و براى پيوند استفاده نمود؟

برفرض جواز آيا در اين صورت ديه لازم است يا نه؟ و بر عهده بيمار است يا قطع كننده؟ آيا عضو پيوند شده براى نماز اشكال


ايجاد نمى كند؟

جواب : قطع عضو ميّت غيرمسلمان و پيوند آن مانع ندارد و ديه ندارد و پس از پيوند به مسلمان حكم عضو مسلمان را پيدا


مى كند.


سئوال : بعضى از افراد براى كمك به درمان بيمارانى كه نياز به فرآورده هاى خونى يا اعضاى بدن دارند حاضر مى شوند كه خون


يا مثلاً كليه يا چشم خود را بفروشند, اين موضوع چه حكمى دارد؟

جواب : اگر براى خود آن ها ضرر لازم المراعات نداشته باشد, مانع ندارد.


سئوال : خريد و فروش اعضا براى پيوند در اين كه عضو مورد اشاره يك كليه يا يك چشم باشد فرقى نمى كند؟

جواب : فرقى ندارد, بلى جواز اعطاى كليه در فرض توقّف حيات مؤمنى بر آن, بى اشكال است.


سئوال : در صورتى كه عضو يا اندام بيرونى, مانند دست و پاى فرد غيرهم جنسى را به كسى پيوند زنند آيا لمس آن قسمت


توسط فرد اشكال دارد؟

جواب : اگر عضو او شده لمس آن براى او مانع ندارد.


سئوال : شخصى كه اجازه تشريح و پيوند اعضاى بدن خود را نداده, آيا بعد از مرگش اولياى او مى توانند اجازه بدهند؟

جواب : اگر جدا كردن بعضى اعضا از بدن ميّت موجب مثله يا هتك ميّت نشود مانع ندارد.


سئوال : شخصى كه وصيت به تشريح و پيوند اعضاى بدن خود را كرده; آيا بعد ازمرگش اولياى او مى توانند اجازه چنين كارى را


ندهند؟

جواب : احتياط آن است كه بدون اجازه عمل نكنند, مگر در موارد ضرورت لازم المراعات.
تصویر
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 



5- آیت الله محمد فاضل لنکرانی (ره)


سئوال : آيا انسان حق دارد عضوى از بدن خود را به ديگرى بدهد؟ اگر حق دارد كدام يك از اعضا مورد نظر است؟

جواب : اگر حيات مسلمانى منوط به اهداى عضوى مانند يك كليه باشد و تهيه آن از غيرمسلمان مقدور نباشد و خطر جانى

و يا ضرر غيرقابل تحمل براى اهدا كننده نداشته باشد, اهدا مانعى ندارد.

سئوال : آيا انسان زنده حق فروش اعضاى بدن خود را دارد؟ اگر فقير و مسكين باشد چطور؟

جواب : دليلى بر عدم جواز فروش فى نفسه به نظر نرسيده, مگر اين كه خطر جانى يا عوارض غيرقابل تحمل در پى داشته

باشد كه در اين صورت جايز نيست و در هر حال فقر مجوّز فروش نمى شود.

سئوال : فردى محكوم به اعدام شده و مى خواهد عضوى يا اعضاى بدنش را به اشخاص مضطر هديه كند و در قبال آن از

حاكم شرع تخفيفى بخواهد, آيا مى تواند حكم اعدامش را تخفيف دهد؟ و اگر تخفيف را شرط كند, آيا اين شرط صحيح است؟

جواب : در مواردى, حاكم شرع مى تواند طبق موازين شرع تخفيف بدهد, ولى ظاهراً مورد سؤال از آن موارد نباشد. در عين حال

اگر حاكم شرع صلاح دانست بعيد نيست كه طبق ولايت عامّه اى كه دارد بتواند چنين تخفيفى را بدهد, ولى محكوم را در اهداى

اعضا مخير كند نه به صورت شرط, آن هم نسبت به اعضايى كه مجاز به اهدا است نه مطلقاً, بلى اگر اعدام مربوط به حق الناس

باشد, حاكم چنين حقى را ندارد.

سئوال : فروش عضوِ قطع شده در حدّ يا قصاص يا واگذارى آن به مسلمان ديگر جايز است يا نه؟ اگر جايز است رضايت چه كسى

شرط است و پول فروش آن به چه كسى مى رسد؟

جواب : عضو قطع شده در فرض سؤال ميته است و فروش ميته صحيح نيست, ولى صاحب آن نسبت به آن اولويت دارد و

مى تواند در اختيار نيازمند بگذارد.

سئوال : خريد و فروش خون چه حكمى دارد؟

جواب : در شرايط فعلى كه داراى منفعت حلال عقلايى است مانعى ندارد.

سئوال : آيا قطع و برداشتن عضوى از انسان زنده براى پيوند به انسان ديگر ديه دارد؟

جواب : در صورتى كه براى دهنده عضو ضرر نداشته باشد و با رضايت او برداشته شود ظاهراً ديه ندارد.

سئوال : آيا اهداى كليه شخص نامحرم به ديگرى جايز است؟

جواب : از اين جهت, مانعى ندارد.

سئوال : اگر شخص دهنده عضو يا گيرنده, زن و مرد بيگانه باشند حكمش چيست؟

جواب : در مواردى كه دادن عضو جايز باشد, اشكالى ندارد.

سئوال : اگر شخصى در زمان حيات وصيت كند كه بعد از مرگش عضوى از بدنش را به شخصى يا اشخاصى كه نيازمند

مى باشند, پيوند زنند, آيا وصيت او نافذ است؟ اگر وصيت كرده باشد كه او را بعد از مرگ بفروشند چطور؟

جواب : اگر حفظ جان مسلمانى بر پيوند عضوى از اعضاى ميّت مسلمان متوقف باشد و از غير مسلمان جاى گزين نداشته

باشد, قطع و پيوند جايز است و وصيت صحيح مى باشد و بنابر احتياط ديه آن را طبق مسئله 1946 بدهند تا براى خود ميت

مصرف شود, ولى فروش صحيح نيست.

سئوال : اگر انسان مسلمانى وصيت نكند, امّا اولياى ميّت بخواهند عضوى از بدن ميّت را به شخص نيازمندى يا غير نيازمند

پيوند زنند, آيا حق چنين كارى را دارند؟ اگر اوليا جنازه را بفروشند, حكمش چيست؟

جواب : ملاك جواز و عدم جواز همان است كه در جواب قبل بيان شد و رضايت و عدم رضايت اولياى ميّت تأثيرى ندارد.

سئوال : شخصى وصيت مى كند كه فلان عضو مرا به فلان مريض بدهيد يا بدن مرا تشريح كنيد, آيا نافذ است؟

جواب : بعيد نيست نافذ باشد.

سئوال : قطع و برداشتن عضوى از اعضاى بدن مسلمان براى پيوند زدن به انسان ديگر چه حكمى دارد؟ و آيا ديه دارد؟

جواب : در صورتى كه براى دهنده عضو ضرر نداشته باشد و راضى باشد, جايز است و ظاهراً دراين فرض ديه ندارد.

سئوال : آيا برداشتن عضوى از ميّت براى پيوند زدن به انسان ديگر جايز است؟ و آيا در صورت برداشتن عضو ديه بايد پرداخت شود؟

جواب : قطع اعضاى ميّت مسلمان جايز نيست, مگر اين كه حفظ جان يا سلامتى مسلمانى متوقف بر قطع و پيوند اعضاى او

باشد و از غير مسلمان جاى گزين نشود كه در اين صورت جايز است, ولى بنابر احتياط ديه اعضاى قطع شده را مطابق

مسئله 1946 بپردازند تا براى ميت به مصرف حج يا صدقات و خيرات برسد.

سئوال : آيا مى توان عضوى از بدن انسان را به حيوانى پيوند زد, حكم كلى آن چيست؟

جواب : اگر غرض عقلايى بر آن مترتب باشد و ضررى براى انسان نداشته باشد مانعى ندارد.

سئوال : در صورت امكان اگر سر انسان را به انسان ديگر پيوند زنند, آيا جايز است؟ در صورت جواز, احكام صاحب سر بر او جارى

مى شود يا احكام صاحب بدن, يا شخص جديدى است؟

جواب : اين مسئله داراى فروع و تفصيلاتى است كه در صورت ابتلا حكم آن بيان خواهد شد.

سئوال : اگر عضوى به خاطر حدّ يا قصاص بريده شود آيا مى توان آن را به خود جانى دوباره پيوند زد؟ اگر بخواهند به ديگرى پيوند

بزنند آيا رضايت جانى شرط است يا مجنى عليه؟

جواب : پيوند مجدّد عضو در مفروض سؤال خلاف حكمت جعل حدود و قصاص است, ولى پيوند زدن آن به غير, با رضايت مجنى عليه

و اجازه حاكم شرع, ظاهراً جايز باشد.

سئوال : اگر شخصى وصيت كند بعد از وفاتش اعضاى قابل پيوندش را به بيماران پيوند زنند, آيا مجاز به اين كار هستيم؟

جواب : اگر حفظ جان مسلمانى بر پيوند عضوى از اعضاى ميّت مسلمان متوقف باشد قطع و پيوند آن عضو جايز است و بنابر احتياط

ديه آن را طبق مسئله 1946 بپردازند تا براى خود ميت در امور خيريه مصرف شود و اگر آن شخص وصيت كرد, باز بنابر احتياط ديه را

بدهند تا براى او مصرف شود.

سئوال : اگر شخص وصيت كند بعد از وفاتش اعضايش را به ديگران پيوند بزنند, امّا وليّ وى (پس از مرگش) از اين كار ناراضى باشد,

آيا مجازيم اين كار را بدون اجازه وليّ انجام دهيم؟

جواب : اگر احراز شود كه حفظ جان مسلمانى متوقف بر پيوند مذكور است و جاى گزين از غيرمسلمان ندارد, جايز است به وصيت او

عمل كنند و در اين فرض نيازى به اجازه وليّ نيست و بنابر احتياط ديه اعضاى قطع شده را بدهند تا براى خود ميت در امور خيريه

مصرف شود.

سئوال : اگر شخصى از پيوند اعضاى خود به ديگران پس از مرگش ناراضى باشد, امّا پس از وفاتش وليّ وى مايل به اين كار باشد,

آيا مى توان چنين كارى را انجام داد؟

جواب : ملاك جواز و عدم جواز همان است كه قبلاً گفته شد و رضايت و عدم رضايت و ميل و عدم ميل وليّ تأثيرى ندارد.

سئوال : شخصى در طول زندگيش نظر مخالف يا موافقى در مورد پيوند اعضايش نداشت, آيا پس از مرگش مى توان به اجازه وليّ وى,

چنين كارى را انجام داد؟

جواب : اگر حفظ جان مسلمانى متوقف بر پيوند اعضاى ميت باشد و جاى گزينى از غير مسلمان نباشد, جايز است.

سئوال : اگر احتمال بدهيم با برداشتن يك يا چند عضو از شخصى كه زنده است در آينده نزديك يا دور, وى دچار عوارض خفيف يا

شديد خواهد شد و از طرفى نجات جان بيمار ديگرى وابسته به همين كار باشد و مورد ديگرى نيز در دست رس نباشد, آيا مجازيم

بدون آگاهى دادن به شخص پيوند دهنده, چنين كارى را انجام دهيم؟ اگر به وى اطلاع بدهيم و با تمايل وى عضو پيوندى را از بدنش

خارج كنيم, در صورت ايجاد عارضه در وى, آيا پزشك مسئول است؟

جواب : اگر جان پيوند دهنده در خطر باشد جايز نيست, هر چند جان بيمارى وابسته به آن باشد و اگر بدون آگاه كردن وى چنين

كارى شد و خطرى متوجه او گرديد, پزشك مسئول است و در فرض آگاه كردن وى نيز چنان چه پزشك شرط عدم ضمان نكرده باشد,

مسئول است.

سئوال : اگر مطمئن باشيم و يا احتمال دهيم كه اين پيوند رد خواهد شد و نهايتاً مفيد نخواهد بود, آيا مجازيم با خوش بينى و به

عنوان كمك به بيمار از بدن فرد زنده يا مرده ديگرى, عضوى را جدا و به آن بيمار پيوند بزنيم؟

جواب : خير.

سئوال : با توجه به اين كه بعد از پيوند, شيمى درمانى ضرورى به نظر مى رسد و همين عمل باعث عوارض خفيف يا شديد در

بيمار مى گردد, آيا پزشكى كه مجبور به انجام اين كار جهت عدم ردّ پيوند مى باشد, در ايجاد عوارض آن مسئول است؟

جواب : با شرط عدم ضمان و رعايت احتياط لازم و دقت كافى و اكتفا به مقدار ضرورى, مسئول نيست.

سئوال : تعدادى از بيماران به دليل ضايعات مغزى غيرقابل بازگشت و غيرقابل جبران, فعاليت هاى قشر مغز خود را از دست داده,

در حالت اغماى كامل بوده و به تحريكات داخلى و خارجى پاسخ نمى دهند, ضمناً فعاليت هاى ساقه مغز خود را نيز از دست داده,

فاقد تنفس و پاسخ به تحريكات متفاوت نورى و فيزيكى مى باشند. در اين گونه موارد احتمال بازگشت فعاليت هاى مورد اشاره

مطلقاً وجود ندارد. بيمار داراى ضربان خودكار قلب بوده كه ادامه اين ضربان هم موقتى و تنها به كمك دستگاه تنفس مصنوعى به

مدت چند ساعت و حداكثر چند روز مقدور مى باشد. اين وضعيت در اصطلاح پزشكى مرگ مغزى ناميده مى شود. از طرفى نجات

جان عده ديگرى از بيماران منوط به استفاده از اعضاى مبتلايان به مرگ مغزى است. با عنايت به اين كه اين اشخاص فاقد تنفس,

شعور, احساس و حركت ارادى هستند و هيچ گاه حيات خود را باز نمى يابند مستدعى است ارشاد فرماييد (لطفاً با اشاره اجمالى

به دليل):

آيا در صورت احراز شرايط فوق, مى توان از اعضاى افراد مبتلا به مرگ مغزى, براى نجات جان بيماران ديگر استفاده كرد؟

جواب : برداشتن اعضاى افرادى كه به علت سكته مغزى يا تصادف از لحاظ پزشكى اميدى به زنده ماندن آنان نيست, ولى قلب آن ها

از كار نيفتاده است, مشكل است خصوصاً قلب را كه هنوز از كار نيفتاده اگر بردارند بعيد نيست كه صدق قتل كند, ولى نسبت به

ساير اعضا اگر حفظ جان مسلمانى متوقف بر برداشتن آنها باشد, مانعى ندارد.

آيا صرف ضرورتِ نجاتِ جان مسلمانان نيازمند به پيوند عضو, براى جواز قطع عضو كافى است, يا اذن قبلى و وصيت صاحب عضو

لازم است؟

جواب : قطع اعضاى ميت مسلمان جايز نيست, مگر اين كه حفظ جان يا سلامتى مسلمانى متوقف بر قطع و پيوند آن باشد و از غير

مسلمان جايگزين نباشد كه در اين فرض جايز است و در اين صورت اذن قبلى و وصيت لازم نيست, ولى بنابراحتياط ديه آن را طبق

مسئله 1946 بدهند تا براى ميت در امور خيريه مصرف شود.

آيا اطرافيان اين فرد مى توانند پس از مرگ, چنين اجازه اى بدهند؟

جواب : ملاك جواز و عدم جواز همان است كه در جواب سؤال دوم بيان شد و اجازه و عدم اجازه تأثيرى ندارد.

آيا انسان مى تواند در زمان حيات خود با امضاى كارتى رضايت خود را براى برداشت اعضاى بدنش, در صورت عارضه مرگ مغزى

جهت پيوند به مسلمان نيازمند اعلام كند؟

جواب : مى تواند وصيت كند و رضايت خود را اعلام كند, اما ملاك جواز عمل به وصيت او همان است كه در جواب سؤال دوم گفته

شد و در اين صورت نيز بنابر احتياط ديه بدهند تا براى ميّت در امور خيريه, مصرف شود.

آيا در موارد جواز قطع اعضا ديه ثابت است يا ساقط مى شود؟

جواب : از جواب سؤال هاى قبل جواب اين سؤال هم معلوم شد.

در صورت ثبوت ديه, پرداخت آن برعهده كيست؟ پزشك يا بيمار؟

جواب : ديه بر عهده پزشك است, اما پزشك مى تواند با بيمار قرار بگذارد كه بيمار ديه را از طرف پزشك بپردازد.

موارد مصرف ديه مذكور كدام است؟

جواب : محل مصرف ديه در مسائل قبل بيان شد.

سئوال : اگر ندانيم جسدى كه در اختيار ماست, جسد مسلمان است يا كافر يا اهل كتاب, آيا مجازيم آن را تشريح كنيم؟

جواب : خير.
تصویر
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 



6- آیت الله سید محمّد رضا گلپایگانی


سئوال : اگر كسى وصيت كند كه پس از مرگ مثلاً چشم مرا جدا كنيد و به ديگرى بدهيد, در صورت رضايت وارث, عمل به وصيت جايز است يا خير؟

[COLOR=#NaNNaNNaN]جواب : به نظر حقير مشكل است و احتياط لازم ترك عمل به اين وصيت است.

توضیح : اگر جزئى از اجزاى ميته به ظاهر بدن انسان زنده وصل شود چنان چه حيات در آن حلول كند جزء بدن او محسوب است و قبل از حلول حيات

چون مضطر است در حمل آن, در حال نماز احكام ضرورت بر آن جارى است.

اگر جزئى از حيوان نجس العين را به بدن انسان زنده وصل كنند, در صورتى كه بيمار مضطر به چنين عملى باشد مانعى ندارد و بعد از حلول حيات

در آن, جزء بدن انسان محسوب مى شود و طاهر است.



تصویر
Commander
Commander
پست: 2503
تاریخ عضویت: جمعه ۱۱ آبان ۱۳۸۶, ۳:۰۶ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 7581 بار
سپاس‌های دریافتی: 6236 بار
تماس:

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط مائده آسمانی »

 تصویر 



7- آیت الله ناصر مکارم شیرازی


سئوال : اگر جسدى مجهول الهوّيه كه اعضاى قابل پيوندى داشته باشد در دست رس باشد, آيا مى توان اين اعضا را به بيمارى

كه محتاج است پيوند زد؟

جواب : اگر موجب نجات جان مسلمانى از مرگ يا بيمارى مهمى بشود جايز است.

سئوال : در فرض مسئله فوق اگر بعداً وليّ متوفّا پيدا شود و از اين كار ناراضى باشد چه بايد كرد؟

جواب : در فرض فوق عدم رضايت او مشكلى ايجاد نمى كند و فرقى بين مجهول الهويه و غير او نيست.

سئوال : اگر شخصى وصيت كند بعد از وفاتش, اعضاى قابل پيوندش را به بيماران پيوند زنند, آيا مجاز به اين كار هستيم؟

جواب : تنها با شرطى كه در جواب مسئله 1442[سؤال اوّل] گفته شد مجاز است.

سئوال : اگر شخصى وصيت كند بعد از وفاتش, اعضايش را به ديگران پيوند بزنند, اما وليّ وى پس از مرگش از اين كار ناراضى باشد,

آيا مجازيم اين كار را بدون اجازه وليّ انجام دهيم؟

جواب : اجازه وليّ در فرض جواب مسئله 1442 [سؤال اوّل] شرط نيست.

سئوال : اگر شخصى از پيوند اعضاى خود به ديگران پس از مرگش ناراضى باشد, ولى پس از وفاتش وليّ وى مايل به اين كار باشد,

آيا مى توانيم چنين كارى انجام دهيم؟

جواب : با شرط فوق جايز است.

سئوال : اگر شخصى در طول زندگيش نظر مخالف يا موافقى در مورد پيوند اعضايش نداشته باشد, آيا پس از مرگش مى توان به ا

جازه وليّ وى چنين كارى را انجام داد؟

جواب : اگر ضرورتى ايجاب كند مانعى ندارد.

سئوال : آيا برداشتن عضوى از بدن فرد زنده جهت پيوند, مستلزم پرداخت ديه مى باشد؟

جواب : اگر با اجازه خود او باشد و خطرى او را تهديد نكند جايز است و ديه ندارد.

سئوال : اگر احتمال بدهيم با برداشتن يك يا چند عضو از شخصى كه زنده است درآينده نزديك يا دور وى دچار عوارض خفيف يا شديد

خواهد شد و از طرفى نجات جان بيمار ديگرى وابسته به همين كار باشد و مورد ديگرى نيز در دست رس نباشد; آيا مجازيم بدون

آگاهى دادن شخص پيوند دهنده, چنين كارى را انجام دهيم؟ اگر به وى اطلاع بدهيم و با تمايل وى عضو پيوندى را از بدنش خارج كنيم,

در صورت ايجاد عارضه در وى, آيا پزشك مسئول است؟

جواب :اگر عارضه مثلاً به خاطر از دست دادن يك كليه يا مانند آن باشد واجب نيست كسى براى نجات جان ديگرى اين كار را انجام دهد,

اما اگر عارضه, خفيف و قابل تحمل باشد, وجوب نجات جان ديگرى با رضايت صاحب عضو بعيد نيست و در صورتى كه با اطلاع و رضايت

صاحب عضو باشد و احتمال عارضه ضعيف بوده, اما تصادفاً گرفتار آن شود پزشك مسئول نمى باشد; مانند برداشتن يك كليه كه

معمولاً خالى از خطر است, ولى گاه ممكن است عارضه اى پيش آيد.

سئوال : اگر مطمئن باشيم و يا احتمال دهيم كه اين پيوند رد خواهد شد و نهايتاً مفيد نخواهد بود, آيا مجازيم با خوش بينى و به

عنوان كمك به بيمار, از بدن فرد زنده يا مرده ديگرى عضوى را جدا و به آن بيمار پيوند بزنيم؟

جواب :اگر اطمينان به عدم نتيجه باشد اين كار جايز نيست, ولى در صورت احتمال عقلايى, برداشتن عضو پيوندى از مرده مانعى ندارد و

از زنده در صورت عدم ضرر و خطر نيز جايز است.

سئوال : با توجه به اين كه بعد از پيوند, شيمى درمانى ضرورى به نظر مى رسد و همين عمل باعث عوارضى خفيف يا شديد در بيمار

مى گردد, آيا پزشكى كه مجبور به انجام اين كار جهت عدم ردّ پيوند مى باشد در ايجاد عوارض آن مسئول است؟

جواب : چنان چه قبلاً مسئله را با بيمار در ميان بگذارد و به او تفهيم كند و او رضايت بدهد مانعى ندارد.
تصویر
New Member
New Member
پست: 1
تاریخ عضویت: سه‌شنبه ۱۳ مهر ۱۳۸۹, ۶:۵۹ ب.ظ
سپاس‌های ارسالی: 1 بار

Re: مرگ مغزى و پيوند اعضاء از ديدگاه فقه و حقوق

پست توسط achachi98 »

سلام

می خواستم در مورد رضایت والدین در مورد اهدای عضو سوالی بپرسم. من در سایت های زیادی جستجو کردم بعضی هاشون میگن زمان اهدای عضو باید والدین رضایت بدهند و بعضی می گن رضایت والدین به شرط دارا بودن کارت عضویت لازم نیست.

ممنون میشم به سوالم جواب بدهید. تصویر تصویر
ارسال پست

بازگشت به “ساير احکام”