خداوند در قرآن بیان می کند که یک الگویی در وجود ابراهیم و همراهان ابراهیم برای شما مسلمین هست. مگر آنها چه کرده اند؟ (اذ قالوا لقومهم انا برءؤا منکم؛ به قوم خود گفتند: ما از شما و از آنچه به جای خدا می پرستید بیزاریم، متحنه/ 4 ). آنها هم با قوم خودشان بودند و با همه آنها صله قوم و خویشی داشتند، آن یکی پسر عمویش می شد، آن یکی پسر خاله اش، آن یکی نوه عمه اش، او برادر زنش و . . . ابراهیم و همراهان ابراهیم هم که - به تعبیر عوامانه - از پای بته بلند نشده بودند، آنها هم مردمی بودند که فامیل و قوم و خویش و دوستان داشتند، ولی به خاطر ایمانشان و اینکه قومشان با اینها ستیزه کردند و به کلی از آنها بریدند، گفتند ما از شما تبری می جوییم. تولی و تبری یعنی پیوند دوستی با دوستان خدا برقرار کردن و پیوند بیزاری با دشمنان خدا بر قرار کردن.
«اذ قالوا لقومهم انا برءؤا منکم» به قومشان گفتند ما از شما تبری می جوییم، هم از شما و هم از معبودهای شما (آن معبودها سمبل مسلک و عقیده و ایمان شماست)، یعنی از شما و از فکر و عقیده و راه شما تبری می جوییم. «کفرنا بکم» تنها شما کافر نیستید، ما هم کافریم، شما کافرید به آنچه ما ایمان داریم، ما هم کافریم به شما و به عقیده، مسلک شما (در مفهوم " کفر " ستیزه کردن و مبارزه و مخالفت کردن عملی خوابیده است) یعنی به شدت با شما و باعقیده شما مبارزه، خواهیم کرد.
امام سجاد علیه السلام می فرماید: «من لعن الجبت و الطاغوت لعنة واحدة كتب الله له سبعین الف الف حسنه محی عنه سبعین الف الف حسنه و رفع له سبعین الف الف درجه و من امسی یلعنهما لعنه واحده كتب له مثل ذلك»: كسی كه یك بار لعنت كند جبت و طاغوت را خداوند تعالی هفتاد میلیون حسنه برای او می نویسد و هفتاد میلیون گناه از پرونده اعمالش پاك میكند و هفتاد میلیون درجه بر درجات او می افزاید و هر آن كس كه روز و شب بر او بگذرد در حالی كه آن دو را لعنت كند همان حسنات برای او نوشته می شود. ابوحمزه ثمالی گفت: بعد از شهادت علی بن الحسین علیه السلام خدمت مولایم امام باقر علیه السلام رسیدم و این حدیث را به محضرشان عرضه داشتم فرمودند: بله این چنین است ای ثمالی! آیا دوست داری برای تو اضافه تر بگویم؟ عرضه كردم بلی یا مولای. پس فرمودند: كسی كه یك بار آن ها را در صبح تا شام لعنت كند گناهی بر وی نوشته نمی شود. ابوحمزه گوید: بعد از شهادت امام باقر علیه السلام به محضر مقدس امام صادق علیه السلام رسیدم و حدیث پدر و جد مكرمش را خدمتش عرضه داشتم. حضرت فرمودند: یا ابوحمزه! مطلب حق و صحیح است، سپس فرمودند برای لعنت كننده یك میلیون درجه بالا می برد و در ادامه فرمودند: «ان الله واسعٌ كریم». (شفاء الصدور فی شرح زیارت عاشورا: ذیل فراز اللهم حص انت اول ظالم بلعن منی...).
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «من تاثم ان یلعن من یلعنه الله فعلیه لعنة الله»: كسی كه احساس گناه كند از لعن كردن شخصی كه خدا او را لعنت كرده، پس لعنت خدا بر او باد ( رجال كشی: ج 2، ص 811، رقم 1012). امام صادق علیه السلام می فرماید: «نحن معاشر بنی هاشم نأمر كبارنا و صغارنا بسبهما و البرائة منهما»: ما بنی هاشم بزرگ و كوچك خود را امر می كنیم به ناسزا گفتن به آن دو نفر و بیزاری جستن از آنان (رجال كشی: ص 135 ).
شیخ ابوالحسن مرندی از شیخ حر عاملی صاحب وسائل شیعه رحمة الله علیهما نقل می كند: امیرالمؤمنین علیه السلام در حال طواف كعبه بود مردی پرده خانه كعبه را گرفته و صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله می فرستاد، حضرت بر او سلام نمود. بار دوم حضرت او را دیدند ولی سلام نكردند. آن مرد عرض كرد یا امیرالمؤمنین! چرا این بار به من سلام ننمودید؟ حضرت فرمود: نخواستم تو را از ذكر لعن كه این بار می گفتی باز دارم. چرا كه لعن از صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله بالاتر است( مجمع النورین و ملتقی البحرین: ص 208).
در روایت دیگری آمده است: مرد خیاطی دو پیراهن نزد امام صادق علیه السلام آورد و عرض كرد: من هنگام دوختن یكی از این دو پیراهن صلوات بر محمد و آل محمد می فرستادم و هنگام دوختن دیگری لعن بر دشمنان محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله می فرستادم. شما كدامیك را اختیار می نمایید؟ امام صادق علیه السلام پیراهنی را كه با ذكر لعن دوخته شده بود انتخاب نمودند و فرمودند: من این پیراهن را بیشتر دوست دارم( امارة الولایة: ص 51 ـ و تعلیقه شفاء الصدور: ج 2، ص 48). امام صادق علیه السلام بعد از هر نماز واجب چهار مرد و چهار زن را لعن می فرمود: عمر، ابابكر، عثمان و معاویه، عایشه، هند، حفصه، ام حكم خواهر معاویه( تهذیب: ج 2، ص 321).
امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: والله اگر این امت روی خاك بایستند با پای برهنه در حالی كه بر سر خود خاكستر ریخته باشند و گریه و زاری كنند و بر كسانی كه آن ها را گمراه كرد ه اند و راه خدا را بسته اند و مردم را به سوی جهنم خوانده اند؛ لعنت كنند باز این امت در لعن و بیزاری كم كاری كرده اند. در روایات فراوانی آمده است كه عوالمی وجود دارد كه عدد آن ها بیش از تعداد جن و انس است و اهالی آن عوالم تماما لعنت می كند آن دو نفر را( بصائر الدرجات ، صفار: جزء 10، باب 14).
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله «... ان من عظیم ما یتقرب به خیار املاك الحجب و سماوات صلاة علی محبینا اهل البیت و اللعن لشانئینا»: نبی اكرم صلی الله علیه و آله فرمودند: ... به درستی كه بالا ترین چیزی كه برای بهترین ملائكه آسمان ها و ملكوت باعث تقرب به خداوند تعالی می شود، درود بر محبین اهل بیت علیهم السلام و لعن بر دشمنان اهل بیت علیهم السلام است( تفسیر الامام: ص 295).
