بنده دلایل عقلی و روایات پیرامون این موضوع و نظر مراجع را مطرح کردم (تکمیل آن در این پست) ، قبول کردن یا نکردنش به عهده خودتون هست
M_N00 محترم
در مورد خوک هم اکنون بسیار از افرادی که در غرب هستند و از خوک استفاده می کنند آنرا مفید دانسته و الهه مقدس میدانند و... !!!
پس چندان هم واضح نیست و در این مساله هم دو قول خوب و مفید بودن و همچنین بد و مضر بودن وجود داره مانند شطرنج و نرد که یکسری اعتقاد دارند که ورزش است و برخی نیز آنرا مخرب برای روح و در نهایت جسم میدانند.
پس خیلی هم مثال بیراه و مع الفارقی نبود
و اینکه بیشتر برای تقریب به ذهن بود و جا افتادن مطلب.
در مورد شطرنج هم
دلیل حرمت شطرنج یا تخته نرد و پاسور و غیره به همان دلیل غماری باشد که در آن زمانها رواج داشته و بتوان گفت به دلیل از بین رفتن غمار از شطرنج حضرت امام(ره) فتوا به عدم حرمت آن دادند.
این احتمال وجود داره بعضی ها شطرنج را به کل حرام میدانند حتی اگر از حال قمار نیز بیرون آید . روایات سنگینی در مذمت و حرمت شطرنج داریم که مرحوم دستغیب در کتاب گناهان کبیره به آنها اشاره کرده اند.
اکنون نیز اکثر مراجع آنرا حرام میدانند بعضي از فقها براي خودِ شطرنج موضوعيت قائل اند و معتقدند در بستر زمان اين حكم تغيير نمي كند، چون تا شطرنج شطرنج است موضوع محفوظ است و حكم بر آن بار مي شود.
آنچه اخيراً از بعضي مراجع بزرگوار مثل امام (ره) و يا آيت الله فاضل و مقام رهبري شنيده ايد آن است كه مي فرمايند تا وقتي كه شطرنج از عرف متدين جامعه عنوان آلت قمار را دارد بازي با آن اگر چه بدون برد وباخت باشد حرام است
اما اگر در جامعه طوري شد كه شطرنج عنوان آلت قمار بودنش را از دست داد و هيچكس آن را آلت قمار به حساب نياورد بلكه به عنوان يك ورزش فكري تلقي شد در اين صورت ديگر موضوع عوض شد و در واقع ديگر شطرنج نيست بلكه مانند فوتبال است كه اگر برد و باخت و شرط بندي در آن نباشد حلال است.
استفتائی از امام :
اگر شطرنج آلت قمار بودن خود را بكلي از دست داده باشد و چون امروزه تنها به عنوان يك ورزش فكري از آن استفاده گردد بازي با آن چه حكمي دارد ؟
جواب حضرت امام خميني « رحمه الله عليه» ؛ برفرض مذكور ( از آلت قمار بودن خود بطور كلي از دست داده و امروزه تنها به عنوان يك ورزش فكري از آن استفاده مي شود ) اگر ُبرد و باختي در بين نباشد اشكال ندارد . «اجوبه الستفتاءات , ج 2 , ص 10 , مسئله 21 »
ولی بقیه مراجع انرا حرام میدانند.
بنابر احتیاط چون دلیل حرمت در روایت بیان نشده(تا الان من ندیده ام) و از طرف دیگر ممکن است این عمل هنوز و تا زمان حاضر بر ما مانند دیگر محرمات حرام باشد و احتمال عذاب داده شود به حکم عقل باید دوری کرد(یعنی مرتکب چنین فعلی(که همان شطرنج و غیره باشد)نشیم.
مطالبی خواندنی که شاید بتوان علت حرمت را از انها فهمید ! :
یزید کنار سر مقدس سید و سالار شهیدان , شراب میخورد , و شطرنج بازی میکند .
۱- از این رو است که در روایت آمده است : "فمن كان من شيعتنا فليتورع شرب الفقاع واللعب بالشطرنج ومن نظر إلى الفقاع أو إلى الشطرنج فليذكر الحسين عليه السلام وليلعن يزيد وآل زياد" (کسی که از شیعیان ماست , از خوردن آب جو و بازی کردن با شطرنج پرهیز کند , و کسی که به آب جو یا به شطرنج نگاه کرد , به یاد حسین علیه السلام افتد , و لعن بر یزید و آل زیاد کند)
در مورد شطرنج ثقه الاسلام کلینی در کتاب شریف کافی 17 روایت نقل فرموده اند که در آن به گونه های مختلف نهی از شطرنج شده است , و اکثر این روایات نیز معتبر هستند .
۲- برای نمونه در چند روایت آمده است : که مقصود از آیه مبارکه "فاجتنبوا الرجس من الأوثان" شطرنج است.
3- در دیگر روایات آمده است که شطرنج میسر است . و معلوم است که میسر از گناهان بزرگ است که در قرآن کریم به آن تصریح شده است , و نامش در کنار "خمر" (شراب) آمده است .
4- و در روایات دیگری میخوانیم که خدای متعال در هر شب ماه رمضان تعدادی را از آتش جهنم آزاد میکند , مگر چند دسته که از آتش جهنم آزاد نمیشوند , یکی از انان صاحب شطرنج است .
5- در حدیث شریفی نیز آمده است که حضرت امام موسی کاظم علیه السلام به کسی که با شطرنج بازها مینشست فرمودند : تو را چه به مجلسی که خدای متعال به آن نظر نمیفرماید .
و شیخ صدوق نیز روایات دیگری را در مورد شطرنج نقل فرموده اند که دلالت بر حرام بودن آن دارد .
6- مثلا در روایتی امده است به اصحاب شطرنج سلام نکنید .
7- و در روایت معتبره شیخ صدوق امده است که حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند : شطرنج نگهداریش کفر است , و بازی با آن شرک است , و یاد دادن آن از گناهان کبیره است , و سلام کردن به کسی که در حال بازی با آن است گناه است , و ...
8- و همچنین حدیث شریفی این گونه بیان میکند که در مورد نرد و شطرنج از حضرت امام صادق علیه السلام پرسیدند , حضرت فرمودند : نزدیک آنها نروید .
9- در حدیث دیگری این معنا را میخوانیم : فروختن شطرنج حرام , و استفاده از سودش گناه بزرگ است,... و کسی که بنشیند برای بازی با آن جایگاهش آتش خواهد بود
10- و در ناپاکی شطرنج همین بس که در قرآن کریم در کنار بتها قرار گرفته است "انما الخمر و المیسر و الأنصاب و الأزلام رجس من عمل الشیطان فاجتنبوه"
و روایات دیگری نیز هست .
برای اطلاع بیشتر میتوانید به کتاب شریف "کافی ج 6 ص 435-437" و کتاب شریف "من لا یحضره الفقیه ج 4 ص 58 و 419" و کتاب "عیون أخبار الرضا" , و کتاب "الخصال" و کتاب "ثواب الأعمال" و کتاب "معانی الأخبار" و کتاب "تهذیب الأحکام" و کتاب "دعائم الاسلام" و غیره مراجعه کنید , البته کتابهایی که در این زمینه روایات را نقل کرده اند بسیار هستند , ولی برای نمونه به بعضی از مهمترین مصادر اشاره شد .
و تفصیل بیشتر را میتوانید در کتاب : "وسائل الشیعه ج 17 ص 318 الی 323" بیابید .
naji گرامی
این بحثی که شما فرمودید بیشتر به نظرات کسی می ماند که خود مجتهد است و حکم میکند.
عزیزان ما در مسائلمون تا به اجتهاد نرسیدیم موظف به تقلید هستیم و نمی شود یک حکم را فرا بگیریم و دیگر مسائل را با همان حکم مقایسه کنیم !
در مورد همین مساله بازیها ، در هر مورد حکم مختص خود را می طلبد .
قانون 1 که شما فرمودید کاملا درسته اما همه جا صادق نیست.
نکته قابل توجه در استفاده از پاستور این است که چه در آن شرط بندی وجود داشته باشد یا نداشته باشد بازهم حرام است و بین مراجع نیز برسر این مسئله به اجماع رسیده اند و همه ی مراجع پاستور را بدون هیچ قید و شرطی حرام دانسته اند.
نظر آیت الله سیستانی است در مورد پاسور :
سؤال: منظور از عرف در محل در بازی با كارت ( پاسور) چيست ؟
پاسخ: مقصود اين است كه در آن منطقه معمولا با آن برد و باخت مالی شود و معارف بازی با آن بدون برد و باخت مالی باشد كه در اين صورت بازی با آن بدون برد و باخت مالی اشكال ندارد.
ببینید دوستان حقیقتآ من تا حالا تخته نبرد رو بازی نکردم و باهاش هم آشنایی ندارم ولی اگه در دنیا جزء الات قمار محسوب بشه شامل شرط اولمون میشه و بدون قید و شرطی حرام است
و گرنه مشکلی نخواهد داشت حالا دست خوده دوستانه که برند بیبیند این تخته نبرد چه توی کشور خودمون و چه در کشورهای دیگه به عنوان آلت قمار محسوب میشه یا نه
نظر آیت الله سیستانی است در مورد شطرنج و نرد :
سؤال: بازى كردن با شطرنج و نرد بدون برد و باخت چه حكمى دارد و كلا اگر عرف جامعه وسيله اى را آلت قمار نداند كافى است يا در تشخيص آلت قمار نظر مرجع تقليد شرط است؟
پاسخ: بازى با شطرنج و نرد گرچه بدون برد و باخت هم باشد حرام است و همچنين بازى با آلاتى كه در عرف محل از آلات قمار شمرده شود چنانچه بدون برد و باخت باشد بنابر احتياط واجب جايز نيست.
([External Link Removed for Guests])
پس ملاحظه فرمودید نمیشه از روی یک حکم کلی نظر در مورد تمام مسائل مرتبط با آن داد و باید آنرا به متخصصان در امور فقهی واگذار کرد.
و در آخر مطلبی پیرامون مضرات شطرنج :
قریشیان - همان طور که امروزه نیز گاه به چشم میخورد - آن قدر به قماربازی ادامه میدادند که حتی زن و فرزند خود را نیز میفروختند . بازی با آلات قمار حتی اگر بدون برد و باختباشد، حرام شمرده شده است تا کسی به این وادی خطرناک که شبکهای شیطانی است، نزدیک نشود .
آنکه میبازد نیز میکوشد برای جبران شکست روحی و مادیاش به بازی ادامه دهد;
و چون اعصابش خرد شده است، چه بسا تمام زندگیاش را میبازد و برای تسکین خویش به مواد مخدر و مشروبات الکلی پناه برده، در منجلاب مفاسد فرو میغلتد . شاید بدین جهتشراب و قمار با هم در این آیات آمده است .
در خصوص برخی بازیها، مانند شطرنج - هر چند از نظر فقهی اشکال آن برطرف شود - باید دانست «فقه» مرز نهایی میان حرام و واجب را مشخص میسازد . اما به آثار وضعی آن مانند پیامدهای روانی، قساوت قلب و اتلاف عمر نمیپردازد .
برخی کارشناسان مانند «شانتال شوده» ، قهرمان شطرنج فرانسوی، شطرنج را ورزشی خستهکننده میدانند;
ورزشی که پرداختن به آن سایر منابع ذهنی را از کار میاندازد و دیگر فعالیتهای ذهن را بیهوده و پوچ مینمایاند .
شطرنج میتواند به مفهوم «نظریه پاسکالی» با فشاری که بر یک نقطه از بدن (مغز) وارد میسازد، اختلال حواس ایجاد کند .
یکی دیگر از زیانهای شطرنج، کینهای است که میان بازیکنان پدید میآید;
چنان که «الخین» ، قهرمان شطرنج میگوید:
«برای برنده شدن در بازی شطرنج، باید از حریف متنفر شد» .
مهمتر از همه آن که بازی با پاسور و شطرنج و . . . عمر انسان را تلف، اعصابش را فرسوده و روانش را آشفته میسازد .
در پناه خداوند متعال موفق باشید