### احاديث عزاداري ###

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث دهم

اصحاب مدح و مرثيه

قال الصّادق عليه السّلام :

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى جَعَلَ فىِ النّاسِ مَنْ يَفِدُ اِلَيْنا وَ يَمْدَحُنا وَ يَرْثى لَنا.

ترجمه :

امام صادق عليه السّلام فرمود:

خدا را سپاس كه در ميان مردم ، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى آيند و بر ما وارد مى شوند و      ما را مدح و مرثيه مى گويند.

وسائل الشيعه ، ج 10، ص 469 

[مائده آسمانی]

 
بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث یازدهم

شعر خوانى در ايّام عزا

قالَ الرّضا عليه السّلام :

يا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنى شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا يّامَ اَيّامُ حُزْنٍ كانتْ عَلَينا اَهْلِ الْبَيْتِعليهم السّلام .

ترجمه :

امام رضا عليه السّلام به دعبل (شاعر اهل بيت ) فرمود:

اى دعبل ! دوست دارم كه برايم شعرى بسرايى و بخوانى ، چرا كه اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و      غمى است كه بر ما خاندان رفته است .

جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث دوازدهم

مرثيه ، نصرت اهل بيت عليهم السّلام

عَن الرّضا عليه السّلام :

يا دِعبِلُ! اِرْثِ الحُسَيْنَعليه السّلام فَاَنْتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمْتَ حَيّاً فَلا تُقصِرْ عَنْ نَصْرِنا مَا اسْتَطَعْتَ.

ترجمه :

امام رضا عليه السّلام فرمود:

اى دعبل ! براى حسين بن على عليه السّلام مرثيه بگو، تو تا زنده اى ، ياور و ستايشگر مايى ،      پى تا مى توانى ، از يارى ما كوتاهى مكن .

جامع احاديث الشيعه ، ج 12، ص 567 

[مائده آسمانی]

 
بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث سیزدهم

صفات شيعيان برگزيده

قال علىُّ عليه السّلام :

اِنَّ اللّهَ ... اِخْتارَ لَنا شيعَةً يَنْصُرُونَنا وَ يَفْرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا.

ترجمه :

على عليه السّلام فرمود:

خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و      در اندوه و غم ما، محزون مى گردند.

غررالحكم ، ج 1، ص 235 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث چهاردهم

كُشته اشك

قال الحسينُ عليه السّلام :

اَنا قَتيلُ الْعَبْرَةِ لا يَذْكُرُنى مؤ مِنٌ اِلاّ بَكى .

ترجمه :

حسين بن على عليه السّلام فرمود:

من كُشته اشكم . هيچ مؤ منى مرا ياد نمى كند مگر آنكه (بخاطر مصيبتهايم ) گريه مى كند.

بحارالانوار، ج 44، ص 279 

[مائده آسمانی]

  بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث پانزدهم

يك قطره اشك

قالَ الحسينُ عليه السّلام :

مَنْ دَمِعَتْ عَيناهُ فينا قَطْرَةً بَوَّاءهُ اللّهُ عَزَّوَجَلّ الجَنَّةَ.

ترجمه :

حسين بن على عليه السّلام فرمود:

چشمان هر كس كه در مصيبتهاى ما قطره اى اشك بريزد، خداوند او را در بهشت جاى مى دهد.

احقاق الحق ، ج 5، ص 523 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث شانزدهم

بهشت ، پاداش عزادارى

قال على بن الحسين السجّاد عليه السّلام :

اَيُّما مُؤ مِنٍ دَمِعَتْ عَيْناهُ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ وَ مَنْ مَعَه حَتّى يَسيلَ عَلى خَدَّيْهِ بَوَّاءَهُ اللّهُ فىِ الْجَنَّةِ غُرَفاً.

ترجمه :

امام سجّاد عليه السّلام فرمود:

هر مؤ منى كه چشمانش براى كشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشكبار شود و اشك بر صورتش جارى گردد،

خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.

ينابيع الموده ، ص 429 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث هفدهم

به ياد فرزندان فاطمه عليها السّلام

قالَ السجّادُ عليه السّلام :

اِنّى لَمْ اَذْكُرْ مَصْرَعَ بَنى فاطِمَةَ اِلاّ خَنَقَتْنى لِذلِكَ عَبْرَةٌ.

ترجمه :

امام سجاد عليه السّلام فرمود:

من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمه عليها السّلام را به ياد نياوردم ، مگر آنكه بخاطر آن ، چشمانم اشكبار گشت .

بحارالانوار، ج 46، ص 109 

[مائده آسمانی]

 بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث هجدهم

سوگوارى در خانه ها

قال الباقرُ عليه السّلام :

ْكيهِ وَ يَاءْمُرُ مَنْ فى دارِهِ بِالْبُكاءِ عَلَيْهِ وَ يُقيمُ فى دارِهِ مُصيبَتَهُ بِاِظْهارِ الْجَزَعِ عَلَيْهِ وَ يَتَلاقُونَ بِالبُكاءِ

بَعضُهُمْ بَعْضاً فِى البُيُوتِ وَ لِيُعَزِّ بَعْضُهُمْ بَعْضاً بِمُصابِ الْحُسَيْنِ عليه السّلام .

ترجمه :

امام باقر عليه السّلام نسبت به كسانى كه در روز عاشورا نمى توانند به زيارت آن حضرت بروند، اينگونه دستور عزادارى دادند و فرمودند:

ندبه و عزادارى و گريه كند و به اهل خانه خود دستور دهد كه بر او بگريند و در خانه اش با اظهار گريه و ناله      بر حسين عليه السّلام ، مراسم عزادارى برپا كند و يكديگر را با گريه و تعزيت و تسليت گويى در سوگ      حسين عليه السّلام در خانه هايشان ملاقات كنند.

كامل الزيارات ، ص 175 

[مائده آسمانی]

 
بسم الله الرحمن الرحیم

حدیث نوزدهم

اشك على عليه السّلام در سوگ شهداى كربلا

قالَ الباقر عليه السّلام :

بَلا فى اِثْنَيْنِ مِنْ اَصْحابِهِ قالَ: فَلمّا مَرَّبِها تَرَقْرَقَتْ عَيْناهُ لِلْبُكاءِ ثُمَّ قالَ:

هذا مَناخُ رِكابِهِمْ وَ هذا مُلْقى رِحالِهِمْ وَهيهُنا تُهْراقُ دِماؤُهُمْ، طوبى لَكِ مِنْ تُرْبَةٍ عَلَيْكِ تُهْراقُ دِماءُ الا حِبَّةِ.

ترجمه :

امام باقر عليه السّلام فرمود:

اميرالمؤ منين عليه السّلام با دو تن از يارانش از (كربلا) گذر كردند، حضرت ، هنگام عبور از آنجا، چشمهايش      اشك آلود شد، سپس فرمود:

اينجا مركبهايشان بر زمين مى خوابد، اينجا محلّ بارافكندنشان است و اينجا خونهايشان ريخته مى شود،

خوشا به حال تو اى خاكى كه خون دوستان برروى تو ريخته مى شود!

بحارالانوار، ج 44، ص 258