پروردگار مهربان...

[کتاب مهر]

پروردگارا! اي معشوقِ جاوداني زمين و آسمان! اي خالقِ شگفتي‌هاي هر دو جهان! و اي برآرندة غرق‌شدگان و آمرزندة گناهكاران! با دلي پراميد و نگاهي سرشار از حيرت و شوق به سوي تو آمده‌ام تا افتادگي را به من بياموزي و قدرتي مرا عطا كني تا از چنگ ديو مخوف نَفْس، كه بيرحمانه مرا در حصار خواسته‌هاي پوچ اسير كرده است، ‌بگريزم و باز غرقة درياي ياد تو شوم، كه ياد تو كليد همة درهاي بسته است و راهي است به سوي رستگاري و رَستن از قيد و بند هيولاي درون! خدايا! چشمانم به شوق ديدار توست كه شب و روز گشوده است و رو به سوي آسمان تو دارد، پس ياري‌ام كن تا راه رسيدن به تو را بيابم و از خود بگذرم، كه مي‌دانم جز با از خود گذشتن و پشت سر نهادنِ خودخواهي‌ها و خودبيني‌ها، نمي‌توان به تو رسيد و عشق تو را دريافت.