مطاعن الصحابه

[amoonaser]

 صحابه ی عادل ، شراب می نوشند !  نویسنده: مقداد علوی  بسم الله الرحمن الرحیم  از ساده ترین ملاک های عدالت نزد مسلمین آن است که یک فرد مرتکب گناهان کبیره نشود . یکی از گناهان زشت که به سرعت فرد را از عدالت ساقط می کند ، شرابخواری می باشد .  اهل سنت اعتقاد به عدالت جمیع صحابه دارند ، در حالی که بسیاری از صحابه پس از تحریم شراب ، اقدام به میگساری و شرابخواری نموده اند . در ادامه نام تعدادی از آن ها را با هم می بینیم .      [HIGHLIGHT=#ffff00]1- ابو محجن ثقفی [HIGHLIGHT=#ffff00]  :  ابن عبدالبر در كتاب " الاستیعاب " كه مختص معرفی صحابه است ، در شرح حال ابومحجن ثقفی می نویسد :  " ... وكان شاعرا مطبوعا كريما إلا أنه كان منهمكا في الشراب لا يكاد يقلع عنه ولا يردعه حد ولا لوم لائم وكان أبو بكر الصديق يستعين به وجلده عمر بن الخطاب في الخمر مرارا ونفاه إلى جزيرة في البحر وبعث معه رجلا فهرب منه ولحق بسعد بن أبي وقاص بالقادسية وهو محارب للفرس وكان قد هم بقتل الرجل الذي بعثه معه عمر فأحس الرجل بذلك فخرج فارا فلحق بعمر فأخبره خبره فكتب عمر إلى سعد بن أبي وقاص بحبس أبي محجن فحبسه ... "  ( او شاعری مطبوع و بخشنده بود ولی دائم الخمر و میگسار بود . وی در میگساری بی محابا شده بود و حد بر وی موثر نبود و ملامت دیگران بر وی تاثیر نداشت . ابوبکر از وی کمک می گرفت و عمر بن خطاب بارها وی را بخاطر شرابخواری حد زد و او را به جزیره ای تبعید نمود و همراه وی ماموری را فرستاد . ولی ابو محجن از آنجا گریخت و در قادسیه به سعد بن ابی وقاص ملحق شد و او مرد جنگجویی و اسب سوار بود و تصمیم گرفت ماموری را که با وی در جزیره بود را به قتل برساند . پس آن مامور از قصد وی مطلع شد و فرار کرده و به نزد عمر بن خطاب رفت و جریان را برای وی بیان نمود . پس عمر بن خطاب برای سعد بن ابی وقاص نامه نوشت تا ابو محجن را دستگیر نموده و حبس نماید . سعد نیز چنین کرد )  الاستيعاب في معرفة الأصحاب ، ج 4 ص 1746 ،اسم المؤلف: يوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر الوفاة: 463 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي     [HIGHLIGHT=#ffff00]2 - نعیمان :   بخاری در صحیح خود چنین می گوید :  " عَنْ عُقْبَةَ بْنِ الْحَارِثِ قَالَ جِىءَ بِالنُّعَيْمَانِ أَوِ ابْنِ النُّعَيْمَانِ شَارِبًا ، فَأَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ - صلى الله عليه وسلم - مَنْ كَانَ فِى الْبَيْتِ أَنْ يَضْرِبُوا قَالَ فَكُنْتُ أَنَا فِيمَنْ ضَرَبَهُ ، فَضَرَبْنَاهُ بِالنِّعَالِ وَالْجَرِيدِ "  ( عقبه بن حارث می گوید : نعیمان یا ابن نعیمان را در حالی که شرب خمر نموده بود گرفتند . پس رسول الله صلی الله علیه – وآله – وسلم دستور دادند تا هر کس که در خانه است او را بزند .   عقبه می گوید : من هم از کسانی بودم که او را زدم . من او را با کفش و چوب ( سبز ) زدم )  الجامع الصحيح المختصر ، ج 2 ص 814 ، اسم المؤلف: محمد بن إسماعيل أبو عبدالله البخاري الجعفي الوفاة: 256 ، دار النشر : دار ابن كثير , اليمامة - بيروت - 1407 - 1987 ، الطبعة : الثالثة ، تحقيق : د. مصطفى ديب البغا        ابن حجر عسقلانی در " فتح الباری " چنین می گوید :  " وَقَدْ وَقَعَ عِنْد الزُّبَيْر اِبْن بَكَّارٍ فِي النَّسَب مِنْ طَرِيق أَبِي بَكْر بْن مُحَمَّد بْن عَمْرو بْن حَزْم عَنْ أَبِيهِ قَالَ " كَانَ بِالْمَدِينَةِ رَجُل يُقَال لَهُ النُّعَيْمَانُ يُصِيب الشَّرَاب " فَذَكَرَ الْحَدِيث نَحْوه ، و َرَوَى اِبْن مَنْدَهْ مِنْ حَدِيث مَرْوَان بْن قَيْس السُّلَمِيِّ مِنْ صَحَابَة رَسُول اللَّه صَلَّى اللَّه عَلَيْهِ وَسَلَّمَ " أَنَّ النَّبِيّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مَرَّ بِرَجُلٍ سَكْرَان يُقَال لَهُ نُعَيْمَانُ فَأَمَرَ بِهِ فَضُرِبَ " الْحَدِيث ، وَهُوَ النُّعَيْمَانُ بْن عَمْرو بْن رِفَاعَة بْن الْحَارِث بْن سَوَاد بْن مَالِك بْن غَنْم بْن مَالِك بْن النَّجَّار الْأَنْصَارِيّ مِمَّنْ شَهِدَ بَدْرًا وَكَانَ مَزَّاحًا . "   ( زبیر بن بکار در کتاب انسابش از طریق ابی بکر بن محمد بن عمرو بن حزم از پدرش می گوید : در مدینه مردی بود که او نعمیان صدا می زدند و شرابخوار بود . و سپس این حدیث – روایت بخاری مذکور – را بیان کرده است . ابن منده از مروان بن قیس که از صحابی رسول الله صلی الله علیه – وآله – وسلم بود می گوید : پیامبر به مردی مست رسیدند که نامش نعیمان بود و دستور دادند تا او را بزنند . این مرد همانا نعیمان بن عمرو بن رفاعه بن حارث بن سواد بن مالک بن غنم بن مالک بن نجار انصاری می باشد . و از کسانی است که در جنگ بدر شرکت داشت و بسیار شوخ طبع بود )  فتح الباري شرح صحيح البخاري ،ج 4 ص 492 ، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852 ، دار النشر : دار المعرفة - بيروت ، تحقيق : محب الدين الخطيب     حتی دهلوی صاحب " تحفه اثنی عشریه " در باب دوم - کید 91 - ص 85 از کتابش می گوید :  " در احادیث صحیحه از لعن و بد گفتن صحابی که نعیمان نام داشت و بر شرب خمر اصرار می کرد زجر واقع شده و ارشاد فرموده اند که : انه یحب الله و رسوله "     وقتی صحابی ای که در جنگ بدر حاضر بوده مرتکب چنین گناهی شود ، از بقیه ی صحابه چه توقعی می رود !        [HIGHLIGHT=#ffff00]3- قدامه بن مظعون :   ابن قدامه در " المغنی " ج 9 ص 135 چنین می گوید :  " روى الجوزجاني باسناده عن ابن عباس ان قدامة بن مظعون شرب الخمر فقال له عمر: ما حملك على ذلك فقال ان الله عزوجل يقول [ ليس على الذين آمنوا وعملوا الصالحات جناح فيما طعموا ] الآية واني من المهاجرين الاولين من أهل بدر وأحد فقال عمر للقوم أجيبوا الرجل فسكتوا عنه فقال لابن عباس اجبه فقال انما أنزلها الله عذرا للماضين لمن شربها قبل أن تحرم وأنزل (إنما الخمر والميسر) حجة على الناس، ثم سأل عمر عن الحد فيها فقال علي بن ابي طالب إذا شرب هذى وإذا هذى افترى فاجلدوا ثمانين فجلده عمر ثمانين "  ( جوزجانی به اسنادش از ابن عباس روایت می کند که قدامه بن مظعون شراب نوشید . پس عمر به وی گفت : چه چیزی باعث شد تا جرات بر این کار داشته باشی ؟ او گفت : خداوند می فرماید : ليس على الذين آمنوا وعملوا الصالحات جناح فيما طعموا ...و من از اولین مهاجرین از اهل بدر و احد می باشد . عمر به اطرافیانش گفت : جواب او را بدهید . پس همه ساکت شدند و جوابی بر آن نداشتند . عمر بن ابن عباس گفت : جوابش را بده . ابن عباس گفت : خداوند این آیه را بعنوان عذری برای کسانی که قبل از تحریم شراب ، خمر می نوشیدند فرستاد و آیه ( انما الخمر و المیسر ) را بعنوان حجت بر مردم – در تحریم شرب خمر – فرستاد . سپس عمر از تعداد حد بر او سوال نمود . علی بن ابی طالب – علیه السلام – فرمود : وقتی شراب بنوشد هذیان می گوید . و وقتی هذیان بگوید افترا می بندد . پس او را 80 ضربه بزن و عمر نیز 80 ضربه زد )  المغني في فقه الإمام أحمد بن حنبل الشيباني ، ج 9 ص 135، اسم المؤلف: عبد الله بن أحمد بن قدامة المقدسي أبو محمد الوفاة: 620 ، دار النشر : دار الفكر - بيروت - 1405 ، الطبعة : الأولى        این مطلب را نسایی در " السنن الکبری " و ابن تیمیه در " منهاج السنه " نیز بیان کرده اند .  السنن الكبرى ، ج 3 ص 253 ،اسم المؤلف: أحمد بن شعيب أبو عبد الرحمن النسائي الوفاة: 303 ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 1411 - 1991 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د.عبد الغفار سليمان البنداري , سيد كسروي حسن     منهاج السنة النبوية ، ج 6 ص 84 - 85 ، اسم المؤلف: أحمد بن عبد الحليم بن تيمية الحراني أبو العباس الوفاة: 728 ، دار النشر : مؤسسة قرطبة - 1406 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : د. محمد رشاد سالم     جالب است که ابن تیمیه در اصل شرابخواری ابن مظعون خدشه نکرده ، بلکه از روی تعصب و دشمنی با امیرالمومنین علیه السلام ، در 80 ضربه زدن خدشه نموده است !        ابن عبدالبر در " الاستذکار " نیز این روایت را بدون بیان نام آن صحابی ، به سند متصل از ابن عباس نقل نموده است .  الاستذكار الجامع لمذاهب فقهاء الأمصار ، ج 8 ص 7 ،اسم المؤلف: أبو عمر يوسف بن عبد الله بن عبد البر النمري القرطبي الوفاة: 463هـ ، دار النشر : دار الكتب العلمية - بيروت - 2000م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : سالم محمد عطا-محمد علي معوض  [HIGHLIGHT=#ffff00]4- سمره بن جندب :   غزالی در " احیاء علوم الدین " چنین می گوید :  " ما ترك الناس الربا بأجمعهم كما لم يتركوا شرب الخمور وسائر المعاصي حتى روى أن بعض أصحاب النبي صلی الله علیه وسلم باع الخمر فقال عمر رضي الله عنه لعن الله فلانا . هو أول من سن بيع الخمر "  ( همه مردم ( صحابه ) ربا را ترک نکردند همچنان که شرب خمر را ترک نکردند و همچنین انجام دیگر گناهان را ترک نکردند . حتی روایت شده است که برخی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه – وآله – وسلم شراب خریدند . پس عمر بن خطاب گفت : خداوند فلانی را لعنت نماید . او ( يعنی همین صحابی گمنام ) اولین کسی است که سنت خریداری شراب را بنیان نهاد )  إحياء علوم الدين ، ج 2 ص 104 ، اسم المؤلف: محمد بن محمد الغزالي أبو حامد الوفاة: 505 ، دار النشر : دار االمعرفة – بيروت        با اینکه غزالی بر همان طریق بخاری در سانسور نام صحابی متخلف عمل نموده است ، ولی مسلم پرده از این تحریف و پنهان کاری برداشته است و در صحیح خود چنین می گوید :     " ابن عَبَّاسٍ قال بَلَغَ عُمَرَ أَنَّ سَمُرَةَ بَاعَ خَمْرًا فقال قَاتَلَ الله سَمُرَةَ أَلَمْ يَعْلَمْ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ e قال لَعَنَ الله الْيَهُودَ حُرِّمَتْ عليهم الشُّحُومُ فَجَمَلُوهَا فَبَاعُوهَا "  صحيح مسلم ، ج 3 ص 1207 ، اسم المؤلف: مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري النيسابوري الوفاة: 261 ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت ، تحقيق : محمد فؤاد عبد الباقي  پس معلوم است که این صحابی شرابخواری که مورد طعن عمر بن خطاب قرار گرفته همانا " سمره بن جندب " می باشد .        [HIGHLIGHT=#ffff00]5- ولید بن عقبه  :  این صحابی عادل اهل سنت ، معروف به شرب خمر بوده است تا جایی که ابن عبدالبر " الاستیعاب " در مورد وی چنین می گوید :  " أخباره في شرب الخمر ومنادمته أبا زيد الطائي كثيرة يسمج بنا ذكرها هنا "  ( اخبار او در مورد شرب خمر و همنشینی وی با ابا زید طایی ( ساقی شراب ) بسیار زیاد است که بیان آنها در اینجا زشت می باشد )  الاستيعاب في معرفة الأصحاب ، ج 4 ص 1554 ، اسم المؤلف: يوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر الوفاة: 463 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي     ابن عبدالبر سپس به همان ماجرای معروف ولید بن عقبه اشاره نموده که وليد نماز صبح را 4 رکعت خواند و گفت : آیا می خواهید بیشتر هم برایتان بخوانم ؟!!     جالب است که همین صحابی شرابخوار ، از سوی خداوند در قرآن مورد ذم قرار گرفته و مصداق " فاسق " شناخته شده است .     ابن عبدالبر در " الاستیعاب " چنین می گوید :  " ولا خلاف بين أهل العلم بتأويل القرآن فيما علمت أن قوله عز وجل ( إن جاءكم فاسق بنبأ ) نزلت في الوليد بن عقبة "   ( بین عالمان تاویل قرآن هیچ اختلافی نیست بر اینکه آیه ( اگر فاسقی برای شما خبری آورد ) در شان ولید بن عقبه نازل شده است )  الاستيعاب في معرفة الأصحاب ، ج 4 ص 1553 ، اسم المؤلف: يوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر الوفاة: 463 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي  و تناقض آشکاری است میان سخن خداوند در اثبات فسق یک صحابی و عدالت همان صحابی در نزد اهل سنت و وهابیت !!! آیا ما باید تابع قول خدای متعال در قرآن کریم باشیم ، یا تابع اقوال علمای اهل سنت ؟!!!        [HIGHLIGHT=#ffff00]6- ربیعه بن امیه بن خلف :   وی از مسلمان شدگان عام الفتح بود .   ابن عبدالبر در " الاستیعاب " می گوید :  " أن ربيعة بن أمية بن خلف أسلم عام الفتح "  ( ربیعه بن امیه بن خلف در سال فتح مکه اسلام آورد )  الاستيعاب في معرفة الأصحاب ،ج 2 ص 721 ، اسم المؤلف: يوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر الوفاة: 463 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي  و عمر بن خطاب او را بخاطر شرابخواری به خیبر تبعید نمود و او نیز مرتد شد .     ابن سعد در " الطبقات الکبری " در ذیل اولیات عمر ، چنین می گوید :  " وغرب ربيعة بن أمية بن خلف إلى خيبر وكان صاحب شراب، فدخل أرض الروم فارتد "  ( از اولیات عمر این بود که ربیعه بن امیه بن خلف را به خیبر تبعید نمود زیرا او شرابخوار بود . پس ربیعه وارد روم شد و مرتد شد )  الطبقات الكبرى ، ج 3 ص 282 ، اسم المؤلف: محمد بن سعد بن منيع أبو عبدالله البصري الزهري الوفاة: 230 ، دار النشر : دار صادر – بيروت  ولی با این وجود که این شخص شرابخوار مرتد شد ، ابن حبان نام وی را " الثقات " آورده است و بغوی نیز او را در " معجم الصحابه " بیان کرده است .  احمد بن حنبل نیز از این مرتد روایت نموده است و ابن حجر در " فتح الباری " ج 7 ص 3نیز به این عمل احمد بن حنبل اعتراض نموده است .        [HIGHLIGHT=#ffff00]7 و 8 و 9- ابو جندل بن سهیل ، ضِرار بن الخطاب و ابو الازور :   ابن اثیر در " اسد الغابه " ذیل ترجمه ابو جندل بن سهیل و این حجر در " الاصابه " ذیل ترجمه ابا الازور چنین نقل می کنند :  " وذكر عبد الرزاق ، عن ابن جريج قال : أُخبرت أنّ أبا عبيدة بالشام وجد أبا جندل ابن سهيل ، <A href="<A">وضِرار بن الخطاب، وأبا الأزور ، وهم من أصحاب النبي قد شربوا الخمر ، فقال أبو جندل : ( لَيْسَ عَلَى الّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا أَتَّقَوا وآمَنُوا وعَمِلُوا الصَّالِحَات ) . . الآيات كلها ، فكتب أبو عبيدة إلى عمر : إن أبا جندل خَصَمني بهذه الآية . فكتب إليه عمر : الذي زَيَّن لأبي جندل الخطيئة زَيَّن له الخصومة ، فاحدُدْهم . فقال أبو الأزور : أتحدوننا ؟ قال أبو عبيدة : نعم . قال أبو الأزور : فدعونا نلقى العدوّ غداً ، فإن قتلنا فذاك ، وإن رجعنا إليكم فحدّونا . فلقي أبو الأزور ، وضرار ، وأبو جندل العدوّ فاستشهدَ أبو الأزور ، وحُدَّ الآخران . "  ( عبدالرزاق از ابن جریج چنین نقل می کند : خبردار شدم که ابوعبیده در شام ، فهميد كه ابو جندل بن سهیل ، ضرار بن الخطاب و ابا ازور که همگی از اصحاب پیامبر بوده اند ، شرب خمر نموده اند . اباجندل – در توجیه کارش – به آیه " لَيْسَ عَلَى الّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا إِذَا مَا أَتَّقَوا وآمَنُوا وعَمِلُوا الصَّالِحَات " استناد می کرد . ابوعبیده به عمر نامه نوشت : اباجندل با این آیه با من محاجّه می کند . عمر در جواب وی نوشت : آن چیزی که برای ابی جندل ، خطایش را زینت بخشیده است برای او دشمنی را نیز زینت می بخشد . همه آنها را حد بزن . بعد از این حکم عمر ، ابو ازور به ابوعبیده گفت : می خواهی ما را حد بزنی ؟ ابوعبیده پاسخ داد : بله . ابا ازور گفت : بگذار که ما فردا با دشمن روبرو شویم . پس اگر کشته شدیم که هیچ ؛ و اگر برگشتیم ما را حد بزن . فردای آن روز هر 3 نفر با دشمن روبرو شدند و ابا ازور کشته شد و ما بقی آنها حد خوردند ) أسد الغابة في معرفة الصحابة ،ج 6 ص 60 ، اسم المؤلف: عز الدين بن الأثير أبي الحسن علي بن محمد الجزري الوفاة: 630هـ ، دار النشر : دار إحياء التراث العربي - بيروت / لبنان - 1417 هـ - 1996 م ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : عادل أحمد الرفاعي     الإصابة في تمييز الصحابة ،ج 7 ص 11 ، اسم المؤلف: أحمد بن علي بن حجر أبو الفضل العسقلاني الشافعي الوفاة: 852 ، دار النشر : دار الجيل - بيروت - 1412 - 1992 ، الطبعة : الأولى ، تحقيق : علي محمد البجاوي       محمد بن حبیب بغدادی در " کتاب المنمق فی اخبار قریش " ص 396 چنین می گوید : " و کان جندل مستهترا بالخمر " ( جندل شیفته شرب خمر بود )   گذشته از شرابخواری این 3 صحابی ، نکته جالب دیگر این است که ابوعبیده ( نماینده عمر بن خطاب ) به راحتی در اجرای حد بر این شرابخواران ، تساهل و سهل انگاری می نماید و اجرای حکم را به تعویق می اندازد تا كشته شوند !  العبد الاحقر – مقداد العلوی [External Link Removed for Guests]

[ع ل ی]

با سلام و عرض ادب خدمت همه دوستداران اهلبيت عليهم السلام

اللهم صل علي محمد وال محمد وعجل فرجهم
اللهم العن جبت والطاغوت
اللهم عجل لوليك الفرج
اللهم صل علي محمد وال محمد وعجل فرجهم

يا علي مرتضي (ع)