[External Link Removed for Guests]
شيعيان اهل بيت پيامبر(ص)
مقدمه
اهل البيت
اهل البيت همان بزرگواراني هستند که خداوند تبارک و تعالي درباره ايشان فرمود:
إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً؛
خداوند اراده فرموده پليدي و گناه را از شما اهل بيت - خاندان نبوت - بزدايد و شما را پاک و منزه فرمايد.
خداوند اراده فرموده پليدي و گناه را از شما اهل بيت - خاندان نبوت - بزدايد و شما را پاک و منزه فرمايد.
در شأن نزول اين آيه کريمه از ام المؤمنين ام سلمه و اصحاب پيامبر اکرم(ص): عبدالله بن جعفر و واثله بن الاسقع و عبدالله بن عباس و عمر فرزند ام سلمه و ابوسعيد خدري و انس بن مالک و ديگران روايت کرده اند که
پيامبر در خانه ام سلمه بودند که آثار رحمت خدا را مشاهده فرمودند، حسن(ع) و حسين(ع) را خواستند و بر دو زانوي خود نشانيدند و علي(ع) و فاطمه را پيش خود و کساء يماني را بر روي خود و ايشان پوشانيدند و آيه مورد اشاره در گذشته درباره ايشان نازل شد.
ام سلمه که خارج از اتاق نشسته بود به پپامبر عرض کرد: آيا من از اهل بيت نيستم؟ پيامبر فرمود: شما بر خير و خوبي هستي، شما از بانوان پيامبري - يعني از اهل بيت نيستي.[1]بنابر اين تصريح پيامبر اکرم(ص)، اهل البيت: پيامبر و علي و فاطمه و حسن و حسين مي باشند.
--------------------------------------------------وحي قرآني
پروردگار عالم شريعت اسلام را بر خاتم پيامبرانش(ص) به دو گونه وحي نازل فرمود. چنانکه فرموده است:
أَقِمِ الصَّلاه لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلي غَسَقِ اللَّيْلِ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُودا؛
(سوره اسراء، آيه 78.)
نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريکي شب به پا دار و نماز صبح را نيز به جاي آور که نماز صبح مشهود است.
(سوره اسراء، آيه 78.)
نماز را از زوال خورشيد (هنگام ظهر) تا نهايت تاريکي شب به پا دار و نماز صبح را نيز به جاي آور که نماز صبح مشهود است.
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَيْکُمُ الصِّيامُ کَما کُتِبَ عَلَي الَّذينَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون؛
( سوره بقره، آيه 182.)
اي کساني که ايمان آورده ايد روزه بر شما واجب شده همان گونه که بر کساني که قبل از شما بودند واجب شده بود.
( سوره بقره، آيه 182.)
اي کساني که ايمان آورده ايد روزه بر شما واجب شده همان گونه که بر کساني که قبل از شما بودند واجب شده بود.
در آيه اول با وحي قرآني دستور به پا داشتن نماز ظهر و صبح داده شده است. و در آيه دوم دستور روزه داشتن در ماه رمضان. و همراه هر يک از دو وحي قرآني نيز تفسير آن بر پيامبر اکرم(ص) وحي مي شده است.
در مورد اول عدد رکعات نمازهاي پنچ گانه و اذکار و کيفيت رکوع و سجود و ساير احکام آن با وحي غير قرآني بيان شده است. ما اين وحي دوم را وحي بياني مي ناميم.
و در مورد دوم نيز مبطلات روزه و وجوب آن در سن بلوغ و ديگر احکام با وحي غير قرآني بيان شده است. در شريعت خاتم الانبياء احکام اسلام اينگونه با دو وحي بيان شده است. وحي اول همان قرآن کريم است که عين الفاظ آن را رب العالمين به وسيله وحي با جبرائيل(ع) بر خاتم پيامبران نازل فرموده و پيامبر آيه ها و سوره هاي قرآن و بيان و توضيح و تفسير آن را به صحابه اي که پيرامون ايشان بودند تبليغ مي فرمودند و هر يک از صحابه که مي توانست بنويسد هردو وحي، يعني اصل الفاظ قرآن و بيان آن را مي نوشتند.
و نيز هر چه بر پيامبر از قرآن و بيان آن وحي مي شد هر يک از صحابه را که مي توانست بنويسد مي طلبيدند و دستور مي دادند بر هر چه آماده بود از کاغذ و تخته و پوست حيوان و مانند آنها مي نوشت و آن نوشته ها را در منزل خود نگاه مي داشتند.
همچنان هر چه غير از قرآن بر پيامبر وحي مي شد به هر مسلماني که نزد ايشان حاضر بود تبليغ مي فرمودند و بعضي از صحابه که توانايي داشتند آن حديث پيامبر را مي نوشتند. رب العالمين اينگونه شريعت اسلام را بر پيامبرش وحي مي فرمود و پيامبر اينگونه آن را به همگان تبليغ مي فرمود. و با اين تبليغ همگاني و ثبت و ضبط دقيق آن، شريعت اسلام تبليغ و حفظ مي شد.
و اضافه بر همه آنچه گفتيم مسلمانان تجسم شريعت اسلام را در عملکرد پيامبر مشاهده مي کردند و اين آن چيزي است که مسلمانان آن را سيره پيامبر(ص) مي نامند. و گاه نيز پيامبر(ص) عملي از اعمال ديني را مثلاً وضو گرفتن يا نماز خواندن و ديگر احکام اسلامي را از صحابه يا خويشان خود مي ديدند و آن را انکار نمي فرمودند. يعني آنگونه عمل کردن به احکام را مي پسنديدند که در اصطلاح فقهي آن را تقرير پيامبر مي نامند. مجموع فعل و قول و تقرير آن حضرت، «سنت پيامبر» ناميده مي شود، چنانکه نص قرآن در اصطلاح «کتاب اللَّه» ناميده مي شود.
بنابراين شريعت اسلام عبارت است از :
آنچه در کتاب خدا و سنت پيامبر(ص) آمده است و همه مسلمانان از عصر پيامبر(ص) تا به امروز بر عمل به کتاب خدا و سنت پيامبر اتفاق نظر دارند.
________________________________________
[1].اين روايت در تفسير آيه در تفاسير طبري، ابن کثير و سيوطي، و فضايل اهل البيت در صحيح مسلم و دهها سند ديگر آمده است. رجوع شود به رساله حديث الکساء مؤلف.