دعاي 19 : «« دعای امام (ع) در طلب باران »

مدیر انجمن: شورای نظارت

قفل شده
Old-Moderator
Old-Moderator
پست: 1950
تاریخ عضویت: جمعه ۲۳ شهریور ۱۳۸۶, ۲:۵۷ ق.ظ
سپاس‌های ارسالی: 2988 بار
سپاس‌های دریافتی: 5531 بار
تماس:

دعاي 19 : «« دعای امام (ع) در طلب باران »

پست توسط محدثه »

.


 « بسم الله الرَّحمن الرَّحیم » 


 تصویر 



 « السَّلامُ عندَ الاستِسقاءِ بَعدَ الجَذبِ » 

 « دعای امام سجاد (ع) در طلب باران » 


 اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .  
 خداوندا ما را به باران سيراب كن و رحمت خويش را بر ما بگستر. در همه جاى زمين براى گياهان زيبا و خوش‏منظر ابرى بارنده روانه كن‏  



 وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ،
دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
 
 و به رسيدن ميوه‏ها بر بندگان خود منت گذار و زمينهاى مرده را به شكفتن شكوفه‏ها زنده گردان و فرشتگان گرامى
و نويسندگان را حاضر آور بارانى سودمند پياپى، بسيار، در همه جاى، درشت، شتابان و زود
 



 تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ،
سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
 
 تا هر چه مرده است بدان زنده كنى و هر چه در گذشته بازگردانى و آنچه روئيدنى است بيرون آرى و روزيها را فراخ گردانى.
از توده ابرى برهم گوارا و خوش، كه چون چترى سايبان شود و غرش رعد از آن به گوش آيد،
نه چندان كه به ويرانى انجامد يا برق به فريب خندد و ابر نگريد.
 



 اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ  
 خداوندا! ما را سيراب كن به بارانى كه به فرياد ما رسد، گياهان را بروياند. پهن و فراخ
و بسيار كه گياه نورسته را بالان و خرم، و نهال پژمرده و شكسته را بدان برومند سازد
 




 اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ،
وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
 
 خدايا! ما را سيراب گردان، بارانى فرست كه آب از تپه‏ها سرازير شود و چاهها را بدان پر آب كنى و جويها را بشكافى و درختان را برويانى
و نرخها را در همه شهرها ارزان كنى و چهارپايان و ديگر خلق را نيكو حال گردانى و روزيهاى پاكيزه بر ما فراخ سازى
و كشت ما را برويانى و پستانها را پر شير كنى و بر نيروى ما بيفزائى‏
 



 اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .  
 خدايا مبادا كه از سايه ابر بر ما باد گرم وزد و سردى آن بر ما شوم باشد و ريزش آن بر ما مهلكه و عذاب شود و آب آن به كام ما تلخ گردد  



 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ 
 خدايا درود بر محمد و آل او فرست و از بركات آسمانها و زمين ما را برخوردار گردان كه تو بر هر چيز توانائى‏  





   


   




.
قفل شده

بازگشت به “صحیفه سجادیه”