معتمد عباسى كه همواره از محبوبيت و نفوذ معنوى امام در جامعه نگران بود،
چون ديد توجه مردم به امام روز بروز بيشتر مىشود و زندان و اختناق و مراقبت تاثير معكوس دارد،
سرانجام به همان شيوه مزدورانه ديرينه متوسل شد و امام را پنهانى مسموم ساخت.
چون ديد توجه مردم به امام روز بروز بيشتر مىشود و زندان و اختناق و مراقبت تاثير معكوس دارد،
سرانجام به همان شيوه مزدورانه ديرينه متوسل شد و امام را پنهانى مسموم ساخت.
دانشمند نامدار جهان تشيع، «طبرسى» ، مىنويسد:
بسيارى از دانشمندان ما گفتهاند:
امام عسكرى-عليه السلام-بر اثر مسموميت به شهادت رسيد، چنانكه پدرش و جدش و همه امامان، با شهادت از دنيا رفتهاند. (1)
«كفعمى» ، دانشمند معروف شيعه، مىگويد:
او را «معتمد» مسموم ساخت (2)
و «محمد بن جرير بن رستم» ، از دانشمندان شيعى در قرن چهارم، معتقد است كه:
امام عسكرى-عليه السلام-در اثر مسموميت به درجه شهادت رسيد. (3)
يكى از نشانههاى شهادت امام توسط دربار عباسى،
تحركها و تلاشهاى فوق العادهاى بود كه معتمد عباسى در روزهاى مسموميت و شهادت امام، براى عادى جلوه دادن مرگ آن حضرت از خود نشان داد.
«ابن صباغ مالكى» ، يكى از دانشمندان اهل سنت، از قول «عبيد الله بن خاقان» ، يكى از درباريان عباسى (كه از احترام او نسبتبه امام ياد كرديم) مىنويسد:
«... هنگام در گذشت ابو محمد حسن بن على عسكرى-عليه السلام-معتمد، خليفه عباسى حال مخصوصى پيدا كرد كه ما از آنشگفت زده شديم
و فكر نمىكرديم چنين حالى در او (كه خليفه وقتبود و قدرت را در دست داشت) ديده شود.
وقتى «ابو محمد» (امام عسكرى) رنجور شد، پنج نفر از اطرافيان خاص خليفه كه همه از فقيهان دربارى بودند، به خانه او گسيل شدند.
معتمد به آنان دستور داد در خانه ابو محمد بمانند و هر چه روى مىدهد به او گزارش كنند، نيز عدهاى را به عنوان پرستار فرستاد تا ملازم او باشند،
و همچنين به «قاضى بن بختيار» فرمان داد ده نفر از معتمدين را انتخاب كند و به خانه ابو محمد بفرستد و آنان هر صبح و شام نزد او بروند و حال او را زير نظر بگيرند.
دو يا سه روز بعد به خليفه خبر دادند حال ابو محمد سختتر شده و بعيد استبهتر شود.
خليفه دستور داد شب و روز ملازم خانه او باشند و آنان پيوسته ملازم خانه آن بزرگوار بودند تا پس از چند روزى رحلت فرمود.
وقتى خبر درگذشت آن حضرت پخش شد، سامراء به حركت در آمد و سراپا فرياد و ناله گرديد و بازارها تعطيل و مغازهها بسته شد.
بنى هاشم، ديوانيان، امراى لشكر، قاضيان شهر، شعرا، شهود و گواهان و ساير مردم براى شركت در مراسم تشييع حركت كردند،
سامراء در آن روز يادآور صحنه قيامت بود !
وقتى جنازه آماده دفن شد، خليفه برادر خود، «عيسى بن متوكل» ، را فرستاد تا بر جنازه آن حضرت نماز بگزارد.
هنگامى كه جنازه را براى نماز روى زمين گذاشتند، عيسى نزديك رفت و صورت آن حضرت را باز كرد. و به علويان و عباسيان و قاضيان و نويسندگان و شهود نشان داد و گفت:
اين «ابو محمد عسكرى» است كه به مرگ طبيعى درگذشته است و فلان و فلان از خدمتگزاران خليفه نيز شاهد بودهاند!!!
بعد روى جنازه را پوشاند و بر او نماز خواند، و فرمان داد براى دفن ببرند... » (4)
البته اين نماز جنبه تشريفاتى داشت و طرحى بود كه رژيم حاكم براى لوث كردن ماجراى شهادت امام ريخته بود ،
و چنانكه در ميان دانشمندان شيعه مشهور است،
حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به طور خصوصى بر جنازه پدر بزرگوارش، امام عسكرى-عليه السلام-نماز گزارد.
(5)و چنانكه در ميان دانشمندان شيعه مشهور است،
حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به طور خصوصى بر جنازه پدر بزرگوارش، امام عسكرى-عليه السلام-نماز گزارد.
پىنوشتها :
---------------
1) اعلام الورى، الطبعة الثالثة، دار الكتب الاسلامية، ص 367.
2) حاج شيخ عباس قمى، الانوار البهية، مشهد، كتابفروشى جعفرى، ص 162.
3) دلائل الامامة، نجف، منشورات المكتبة الحيدرية، 1383 ه. ق، ص 223.
4) الفصول المهمة، چاپ قديم، ص 307-308. اين قضيه را مرحوم شيخ مفيد در ارشاد و فتال نيشابورى در روضة الواعظين
و طبرسى در اعلام الورى و على بن عيسى الاربلى از قول احمد پسر عبيد الله بن خاقان نقل كردهاند.
اين گزارش نشان مىدهد كه امام در جامعه چه موقعيتى داشته و حكومت عباسى چرا نگران بوده است
و نيز روشن مىكند كه خليفه از برملا شدن مسموميت و قتل امام تا چه حد وحشت داشته است
و لذا با زمينه سازى قبلى كوشيده استشهادت امام را مرگ طبيعى قلمداد كند!
5) صدوق، كمال الدين، قم، مؤسسة النشر الاسلامي، (التابعة) لجماعة المدرسين، بقم المشرفة، 1405 ه. ق، باب 43، ص 475-
مجلسى، بحار الانوار، الطبعة الثانية، تهران، المكتبة الاسلامية، 1395 ه. ق، ج 50، ص 332-333.