دعاي 28 : «دعای امام(ع) چون به خدا پناه مى‏بردند »

مدیر انجمن: شورای نظارت

قفل شده
Old-Moderator
Old-Moderator
پست: 1950
تاریخ عضویت: جمعه ۲۳ شهریور ۱۳۸۶, ۲:۵۷ ق.ظ
سپاس‌های ارسالی: 2988 بار
سپاس‌های دریافتی: 5531 بار
تماس:

دعاي 28 : «دعای امام(ع) چون به خدا پناه مى‏بردند »

پست توسط محدثه »

.


 « بسم الله الرَّحمن الرَّحیم » 


 تصویر 


 « مُتَفَزِّعاً الَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ » 

 « دعای امام سجاد (ع) چون به خدا پناه مىبردند » 



 اللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ  
 خدايا! من دل از غير تو بركندم و به تو پيوستم‏  


 وَ أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ  
 و به تمامى جان و تن روى به تو آوردم.  


 وَ صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ  
 از كسانى كه نيازمند عطاى تواند روى برتافتم.  


 وَ قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ  
 و دست نياز از آنكه از فضل تو بى‏نياز نيست فرا كشيدم.  


 وَ رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الُْمحْتَاجِ إِلَى الُْمحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ .  
 و دانستم حاجت خواستن محتاجى از محتاج ديگر از سفاهت راى و گمراهى عقل است.  


 فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ يَا إِلَهِي مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا ، وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا ،
وَ حَاوَلُوا الِارْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا .
 
 اى خداى من! چه بسيار ديدم مردمى كه عزت از غير تو خواستند ذليل گشتند
و مال از ديگرى طلبيدند تنگدست شدند، شان و مقام بلند خواستند پست گرديدند.
 



 فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ ، وَ أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ .  
 پس از ديدن امثال ايشان مرد زيرك بيدار شد و پند گرفت و پند گرفتن او موجب توفيق او شد،
آزمايش او را به راه صواب هدايت كرد.
 


 فَأَنْتَ يَا مَوْلَايَ دُونَ كُلِّ مَسْؤُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِي ، وَ دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍ إِلَيْهِ وَلِيُّ حَاجَتِي  
 پس اى مولاى من! يگانه مرجع من در هر سئوال و آنكه حاجت از او خواهم توئى نه ديگرى.  


 أَنْتَ الَْمخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي ، لَا يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي ،
وَ لَا يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي ، وَ لَا يَنْظِمُهُ وَ إِيَّاكَ نِدَائِي
 
 تو را مى‏خوانم و بس، اميد من به تو است و كسى را با تو شريك ندانم و خواهش من از تست
و با تو ديگرى را نخوانم و كسى را با تو ندا نكنم.
 


 لَكَ يَا إِلَهِي وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ ، وَ مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ ، وَ فَضِيلَةُ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ ،
وَ دَرَجَةُ الْعُلُوِّ وَ الرِّفْعَةِ .
 
 يگانگى خاص تو است و قدرت و كمال مطلق از آن تو توانائى و نيرو تو راست و بس،
و بلندى و رفعت شان تست.
 


 وَ مَنْ سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمْرِهِ ، مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ ، مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ ،
مُخْتَلِفُ الْحَالَاتِ ، مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ
 
 و ديگران تا باشند نيازمند رحمت تو باشند، ناتوان در هر كار و بيچاره در هر حال،
پيوسته از حالى به حالى گردند و از صفتى به صفتى روند.
 



 فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ وَ الْأَضْدَادِ ، وَ تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ وَ الْأَنْدَادِ ، فَسُبْحَانَكَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ 
 خدايا! بالاترى از آنكه تو را مانندى يا دشمنى بود و بزرگترى از آنكه همتا و همسرى داشته باشى،
پاكى تو و معبودى سزاى پرستش غير تو نيست.
 




.
قفل شده

بازگشت به “صحیفه سجادیه”