وصایای رسول خدا(صلی الله علیه واله) به ابوذر

[بین الحرمین]

 وصایای رسول خدا به ابوذر 
وصیت‎ها*یی كه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به ابوذر(ره) فرموده*اند(1)، بخشی از آنها مستقیماً در تجلیل از قرآن است و بخشی د*یگر در تكر*یم حاملان قرآن و قسمتی مربوط به تفسیر آ*یات و برخی مربوط به تطبیق معانی كلی قرآن بر مصاد*یق آن. ا*ین واقعیات گاهی به صورت آ*یات قرآنی جلوه‎گر است و زمانی به عنوان حد*یث رسول گرامی(صلی الله علیه و آله و سلم) در چهره وصیت و نصیحت بازگو می‎شود.

1ـ ادب قرائت:

رسول اكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) در بخشی از وصایای خود به ابوذر، می‎فرما*ید: ای ابوذر! شا*یسته است انسان در برابر قرآن صدای خود را پا*یین بیاورد تا هر چه بهتر و بیشتر امكان تدبر در آیات آن، برای خود یا دیگران فراهم گردد، چنانكه در هنگام تشییع جنازه شا*یسته است با صدای آهسته سخن بگو*ید، ز*یرا تشییع جنازه جای تفكر است و در هنگام اند*یشیدن هر چه انسان آهسته*تر سخن بگو*ید به تفكر و تعقل نزد*یكتر است.
در هنگام تشییع جنازه شا*یسته است با صدای آهسته سخن بگو*ید، ز*یرا تشییع جنازه جای تفكر است و در هنگام اند*یشیدن هر چه انسان آهسته*تر سخن بگو*ید به تفكر و تعقل نزد*یكتر است.

2ـ حاملان قرآن:


در قسمتی د*یگر از آن وصیت چنین آمده است: "*یا أباذر إن من إجلال الله سبحانه و تعالی إكرام ذ*ی الشیبة المسلم و إكرام حملة القران"؛ ای ابوذر! *یكی از راه‎های تجلیل خداوند سبحان آن است كه مسلمان سالمندی كه عمر خود را در اسلام گذرانده گرامی بدار*یم و همچنین به حاملان قرآن كه در حقیقت عارفان به احكام و حِكَم و عاملان به دستورات آن هستند احترام بگذار*یم.
حاملان قرآن كسانی هستند كه خداوند سبحان، قرآن را بر آنها تحمیل كرده است، آنها هم آن را تحمل كرده و به مقصد رسانده‎اند، ز*یرا خداوند ا*ین امانت را به آسمان‎ها و زمین عرضه كرد و آنها آن را حمل نكردند: "فأبین أن *یحملنها"(2)، اما انسان عالم *عادل آن را قبول كرده و هم به مقصد رسانید، در نتیجه خود به هدف عالی نایل آمد.
حاملان قرآن كسانی هستند كه خداوند سبحان، قرآن را بر آنها تحمیل كرده است، آنها هم آن را تحمل كرده و به مقصد رسانده‎اند، ز*یرا خداوند ا*ین امانت را به آسمان‎ها و زمین عرضه كرد و آنها آن را حمل نكردند: "فأبین أن *یحملنها"، اما انسان عالم *عادل آن را قبول كرده و هم به مقصد رسانید، در نتیجه خود به هدف عالی نایل آمد.

پس آن كس كه كتاب آسمانی برای او نازل می‎شود ولی در صدد فهم آن نیست *یا نمی‎خواهد به صورت صحیح در آن تفكر و تدبر كند *یا بعد از تدبر صحیح بدان عمل نمی‎كند و *یا عمل می‎كند ولی حاضر نیست آن را با بیان و قلم منتشر كند؛ در همه ا*ین مراحل كم و بیش به نوبه خود از حمل امانت الهی خودداری كرده است، كه نازل‎تر*ین مراحل آن در باره كسی است كه حاضر به تدبر و عمل كردن در قرآن نباشد و چنین كسی هیچ مطلبی از مطالب قرآنی را تحمل نكرده است.
بر این اساس، ا*ین كه خداوند می‎فرما*ید: "مثل الذ*ین حملوا التورایة ثم لم *یحملوها كمثل الحمار *یحمل أسفاراً"(3) از باب تمثیل است نه تعیین، و اختصاصی به *یهود*یان و كتابشان ندارد بلكه ا*ین حكم در باره مسلمانان و قرآن كر*یم نیز صادق است كه اگر كسی قرآن بر وی تحمیل شد و او حاضر نشد كه ا*ین بار امانت را به مقصد برساند او هم مانند *یهود*یانی است كه به صورت صحیح از كتاب الهی خود بهره نبردند.

پی‎نوشت‎ها:
1 ـ بحارالانوار، ج74، ص73.
2- سوره** احزاب، آیه** 72.
3- سوره** جمعه، آیه** 5.