پرسش از جواني در قيامت
روشن است كه نعمتهاي خداوندي هر چه ارزشمندتر باشد، در روز واپسين حساب دشواتري را در پي خواهد داشت.
جواني يكي از همان نعمتهاي ارزشمندي است كه انسان بايد در دادگاه عدل الهي پاسخگوي برخورد با اين نعمت باشد.
پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ نيز در اين راستا ميفرمايد: هر بندگان در روز قيامت هيچ گامي بر نميدارند مگر اين كه بايد به چهار چيز پاسخ دهند:
[COLOR=#7030a0]نخست از عمر، كه در چه كاري آن را به پايان رسانيده؛ دوم، از جواني كه در كجا به كاربرده شده؛
سوم، از علم و دانششان كه چگونه از آن بهره جستهاند؛ و چهارم از دارايي و ثروتشان كه از كجا آورده و در كجا به مصرف رسانيدهاند.[1]
در جواني چه رازي نهفته است كه از يك سو پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ سفارش فرموده و از سوي ديگر، در قيامت از آن سؤال ميشود؟
پاسخ اين پرسش بسيار روشن است:
جواني دوران نشاط و سلامتي است.
فكر جوان همانند خود جوان بسيار مستعد است.
قلب جوان بسيار رقيق و مهربان است و تيرگي قلب بسياري از بزرگسالان را ندارد.
بيجهت نيست كه خداوند به جوانان نظر ديگري دارد و از باب لطف و مرحمت، برخي گناهان جوانان را ناديده ميگيرد؛
اما زماني كه از سن جواني بگذرد و به چهل سالگي برسند، دستور ميآيد تا هر گناه بزرگ و كوچك را بر همگان بنويسند و هرگز در اين جهت كوتاهي نكنند.[2]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مشكاة الانوار، ص 171، كافي، ج 2، ص 135.
[2] . سفينة البحار، ج 1، ص 504.