عباسعلي كامرانيان
ان يدعون من دونه الا اناثاً و ان يدعون الا شيطانا مريدا لعنه الله و قال لاتخذن من عبادك نصيبا مفروضا و لاضلنهم و لامنينهم و لامرنهم فليبتكن ءاذان الانعام و لامرنهم فليغيرن خلق الله و من يتخذ الشيطان وليا من دون الله فقد خسر خسرانا مبينا يعدهم و يمنيهم و ما يعدهم الشيطان الاغرورا اولائك مأواهم جهنم و لايجدن عنها محيصا.
آنچه غير از خدا مي خوانند، فقط به تهايي است (بي روح) كه هيچ اثري ندارد و (يا) شيطان سركش و ويرانگر است. (كه) خدا او را از رحمت خويش دور ساخته و او گفته است :
«از بندگان تو، سهم معيني خواهم گرفت و آنها را گمراه مي كنم و به آرزوها سرگرم مي سازم و به آنان دستور مي دهم كه (اعمال خرافي انجام دهند و) گوش چهارپايان را بشكافند و آفرينش (پاك) خدايي را تغيير دهند ؛ (و فطرت توحيد را به شرك بيالايند)» و هركس ، شيطان را به جاي خدا ولي خود برگزيند ، زيان آشكاري كرده است.
شيطان به آنها وعده ها (ي دروغين) مي دهد و به آرزوها سرگرم مي سازد ؛ در حالي كه جز فريب و نيرنگ ، به آنها وعده نمي دهد. آنها پيروان شيطان جايگاهشان جهنم است و هيچ راه فراري ندارند. (1)
يكي ديگر از مهلكه هايي كه انسانهاي سقوط كرده را به وادي جهنم مي كشاند ، پيروي از شيطان است.
ممكن است اين سؤال براي كسي مطرح شود كه مگر ما پيرو شيطان هم داريم ؟
يا اينكه مگر مي شود كه انساني از شيطان پيروي كند ؟! و اگر چنين مواردي وجود دارد ، چگونه و به چه صورتي است. يعني چگونه ممكن است كه انسان پيرو شيطان شود و پيروان شيطان چه ويژگي هايي دارند و ...
اطاعت و پيروي از شيطان همان نافرماني از خداوند متعال است :
از جهان دو بانگ مي آيد به ضد
تا كدامين را تو باشي مستعد
در آيات سوره مريم هم از قول حضرت ابراهيم خطاب به پدرش (يا عمويش) در اين باره آمده است :
يا ابت لاتعبد الشيطان ان الشيطان كان للرحمن عصيا، يا ابت اني اخاف ان يمسك عذاب من الرحمن فتكون للشيطان وليا
اي پدر! شيطان را (به وسيله بت پرستي و دوري از توحيد) پرستش نكن ، زيرا شيطان نسبت به خداوند رحمان ، عصيانگر بود.
اي پدر! من از اين مي ترسم كه از طرف خداوند رحمان عذابي بتو برسد در نتيجه از دوستان شيطان باشي (2)
در آيات ديگر قرآن كريم نيز خداوند متعال به انسان ها هشدار داده است كه مراقب باشند كه به وسيله نافرماني از دستورات الهي در دام بندگي (و پيروي از) شيطان گرفتار نشوند.
در آيات 21 سوره نور ، 24 سوره نمل ، 38 سوره عنكبوت ، 20 سوره سبا ، 60 سوره ياسين ، 37 سوره زخرف ، 3 سوره حج ، 25 سوره محمد (ص) ، 17 سوره حشر ، 14 سوره بقره ، 17 و 61 تا 65 سوره اسراء و 50 و 51 سوره كهف به اين مطلب اشاره شده است.
شرك به طرق مختلف حدود 168 بار در قرآن كريم آمده است.
معني اطاعت و بندگي بسيار گسترده و وسيع است. حتي گوش كردن به سخن كسي (يعني اينكه انسان توجه كند ، وقت بگذارد ، ساكت شود ، گوش بدهد و...) به قصد عمل كردن آن نيز نوعي از بندگي محسوب مي شود.
پيامبراكرم (ص) در اين باره فرموده است :
كسي كه به سخن سخنراني گوش فرا دهد (از روي تسليم و رضا) او را (به نوعي) پرستش كرده است. اگر اين سخنران از سوي خداوند سخن بگويد. شنونده خدا را پرستيده است و اگر از سوي ابليس (شيطان) سخن مي گويد : ابليس را عبادت و بندگي كرده است. (3)
حضرت علي (ع) درباره كساني كه از شيطان اطاعت مي كنند فرموده است :
شيطان ايشان را هدف تير خود و محل سودن قدم خويش و جايگاه گرفتن دست خود قرار داده است ... آنها ، شيطان را صاحب اختيار خويش كرده اند و شيطان نيز ايشان را براي انجام كارهاي خود شريك كرده است.
در سينه آنها لانه كرده ... پس با چشمان آنها نگاه (حرام) كرده و به زبان هاي ايشان سخن (باطل) مي گويد و بر مركب هاي متزلزل و پرلغزش سوارشان كرده است ... (4)
امام صادق (ع) نيز در اين باره فرموده است :
هنگامي كه مردم در راه نافرماني خداوند عزوجل مي روند ، پس اگر سواره روند (و در گناه و معصيت تندروي كنند) ، از سواره نظام شيطان اند و اگر پياده روند (و در معصيت به آرامي حركت كنند و اندك اندك گناه انجام دهند) از پياده نظام ابليس خواهند بود.
پي نوشت ها :
1- قرآن كريم- سوره نساء- آيات 611 تا 121
2- قرآن كريم - سوره مريم- آيات 44 و 54
3- سفينه البحار- جلد 2 صفحه 511
4- غرر الحكم و دررالكلم- جلد 1 صفحات 432 تا 632
