إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ ءأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لا يُؤْمِنُونَ (6)
بدون شک کسانی که کافر شدند برابر است که آنان را بترسانی یا نترسانی ایمان نمی آورند
(این سخن در مورد کفاری است که در علم خدا خاتمه آنها به کفر قطعی رسیده و عموم کفار
را در بر نمی گیرد زیرا بسیاری از آنها بعدا مسلمان شدند).
خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (7)
مهر زد خداوند بر دلهایشان و بر گوشهایشان و بر چشمهایشان پرده است
و برای ایشان عذاب بزرگ است.
وَمِنْ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ (8)
و بعضی از مردم چنین اند که می گویند ما ایمان آوردیم به خدا و به روز قیامت در حالیکه
آنان کاملا بی ایمانند .
يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (9)
فریب کاری می کنند با خدا و کسانی که ایمان آوردند و در واقع بجز از خود با کسی فریب
کاری نمی کنند و شعور ندارند (که سرانجام بد این فریب کاری دامنگیر خود آنها می شود ).
فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمْ اللَّهُ مَرَضاً وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ(10)
در دلهای ایشان بیماری بزرگی است باز هم خدا افزود بیماری آنها را
(در این بیماری خبث طینت و حسادت روز افزون آنها از مشاهده ترقی اسلام و مسلمین و
نیز پریشانی از آشکار شدن کفرآنها بچشم می خورد) و برای آنها عذاب دردناک است
بعلت آنکه دروغ می گفتند (یعنی به دروغ ادعای ایمان می کردند).
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لا تُفْسِدُوا فِي الأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (11)
هنگامیکه به ایشان گفته می شود که در زمین فساد نکنید می گویند ما هستیم که اصلاح می کنیم
(اما زمانیکه در اثر رفتار منافقانه آنها فتنه و فساد برپا می شد٬ و فرد خیر خواهی آنها را
تفهیم می کرد که دست از فتنه انگیزی و کارهایی که موجب فساد می شود بردارند در
پاسخ خود را به جای مفسد مصلح معرفی می کردنند بدین معنی که فساد خود را اصلاح
نشان می دادند ) .
أَلا إِنَّهُمْ هُمْ الْمُفْسِدُونَ وَلَكِنْ لا يَشْعُرُونَ (12)
به یاد داشته باشید که بی شک اینها مفسدانند اما شعور ندارند
(این دلیل جهالت و نادانی آنهاست که عیب خود را هنر می پندارند ).
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ أَلا إِنَّهُمْ
هُمْ السُّفَهَاءُ وَلَكِنْ لا يَعْلَمُونَ (13)
و زمانیکه به آنان گفته شود که شما چنان ایمان بیاورید که ایمان آورده اند کسان دیگر
می گویند:آیا ما ایمان بیاوریم همانطوریکه ایمان آورده اند نادانان اما آنرا نمی دانند
(ظاهرا منافقین این سخنان را نزد مسلمانان ناشناسی که از آنان هیچگونه ترسی
نداشتند مطرح می کردند در غیر این صورت کفر خود را پنهان نگه می داشتند).
وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَى شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ (14)
وقتی ملاقات می کنند منافقان با کسانی که ایمان آورده اند می گویند: ما هم ایمان آورده ایم
و هنگامیکه تنها می شوند پیش بزرگان شرور خود می گویند که بدون شک ما همراه شما
هستیم و ما (مسلمانان را) استهزاء می کنیم (یعنی به مسلمانان با شوخی و تمسخر می گوییم
که ما اینان آورده ایم در حالیکه حقیقتا با شما هم عقیده هستیم البته خداوند متعال در
آینده جواب استهزای آنها را می دهد).
