وقايع سه روزه در غدير
در طول سه روز توقف در غدير پس از ايراد خطابه،
چند ماجرا به عنوان تأكيد و اهميت غدير به وقوع پيوست :
پيامبر در اين مراسم، عمامه خود را - كه سحاب نام داشت - به نشانه جانشينى اميرالمؤمنين بر سر آن حضرت قرار دادند.
حسان بن ثابت از پيامبر درخواست كرد تا در مورد غدير شعرى بگويد، و با اجازه حضرت اولين شعر غدير را سرود.
جبرئيل به صورت انسانى ظاهر شد و خطاب به مردم فرمود:
پيامبر براى على بن ابىطالب عهد و پيمانى گرفت كه جز كافر به خدا و رسولش آن را بر هم نمى زند.
مردى از منافقين گفت :
خدايا، اگر آنچه محمد مىگويد از طرف توست سنگى از آسمان بر ما ببار يا عذاب دردناكى بر ما بفرست
در همان لحظه سنگى از آسمان بر سر او فرود آمد و او را هلاك كرد،
و اين معجزه تأييد الهى بر غدير را براى همگان روشن كرد.
پس از سه روز مراسم پر شور غدير پايان يافت،
و آن روزها به عنوان ايام الولاية در صفحات تاريخ نقش بست.
مردم پس از وداع با پيامبرشان و معرفتِ كامل به جانشينان آن حضرت تا روز قيامت، راهى شهر و ديار خود شدند.
خبرِ واقعه غدير در شهرها منتشر شد و به سرعت شايع گرديد و بدين گونه خداوند حجتش را بر همه مردم تمام كرد.
اكنون با گذشت هزار و چهارصد سال نام غدير همچنان بر بلندترين قله تاريخ اسلام مىدرخشد؛
و خطابه غدير به عنوان آخرين و بزرگترين پيام الهى در تاريخ انبيا براى بشريت شناخته شده است.